«Στο νότιο Ιόνιο, πλησιάζει η ώρα που θα γίνει η ερευνητική γεώτρηση, αυτό δικαιολογεί το έκδηλο ενδιαφέρον και τον προβληματισμό της κοινωνίας μας. Βλέπει ο κόσμος ότι πλησιάζει η ώρα των εξορύξεων.

Το πρόβλημα της εξόρυξης υδρογονανθράκων είναι σύνθετο. Εμείς ως παράταξη, είχαμε εκφραστεί αρνητικά στην προοπτική αυτή από το 2012, αλλά και ως Περιφερειακή Αρχή το 2017. Η απόφασή μας τότε, το 2017, έλεγε ξεκάθαρα όχι στη μελέτη των περιβαλλοντικών όρων και για όποιον ισχυρίζεται ότι δεν είπαμε όχι στις εξορύξεις, αλλά μόνο στη μελέτη, του απαντάμε ότι αυτή ακριβώς η μελέτη, αφορά την εξόρυξη, δεν αφορά κάτι άλλο.

Μαζί με την αρνητική μας γνωμοδότηση επισημάναμε το 2017 πέντε σημεία, πέντε όρους, για αυτή την διαδικασία. Όρους που δεν είναι μόνο περιβαλλοντικοί αλλά και πολιτικοί.

Ο πρώτος όρος αφορούσε την υποχρέωση των εταιρειών που είχαν αναλάβει τις εξορύξεις, να προχωρήσουν σε αποζημιώσεις, σε περίπτωση κάποιου ατυχήματος.
Ο δεύτερος όρος, αφορούσε την εγκατάσταση ενός συστήματος που θα ήλεγχε τα ρήγματα και την σεισμικότητα της περιοχής.
Ο τρίτος όρος αφορούσε την ενσωμάτωση της Ευρωπαϊκής οδηγίας με αριθμό 33, μετά και την καταστροφή που υπέστη το Μεξικό.
Ο τέταρτος όρος αφορούσε τα αντισταθμιστικά οφέλη προς την κοινωνία, ζητήσαμε να είναι πραγματικό και όχι πλασματικό ποσοστό του 5%.
Ο πέμπτος όρος ήταν α έχει το πάνω χέρι στην όλη διαδικασία το δημόσιο, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα μιας δημόσιας παρέμβασης.

Από εκείνη την απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, κερδίσαμε την ίδρυση ενός αυτόνομου Περιφερειακού παρατηρητηρίου, που θα ελέγχεται από τους τοπικούς φορείς και θα χρηματοδοτείται από το Πράσινο Ταμείο, όπως και την εκπλήρωση του δεύτερου όρου που είχαμε θέσει και προανέφερα.

Στο τελευταίο Περιφερειακό Συμβούλιο έγινε μια συζήτηση με τη συμμετοχή πολύ κόσμου και με ένταση, όπου εκεί και πάλι η θέση μας ήταν αρνητική, αφού διαπιστώσαμε ότι οι συμβάσεις που έχουν συναφθεί με τις εταιρείες, δεν προβλέπουν αποζημίωση σε περίπτωση ατυχήματος, έναν όρο που όπως είπα είχαμε θέσει. Ένα άλλο προβληματικό στοιχείο είναι ότι τα Ελληνικά Πετρέλαια θα περάσουν σε ιδιώτη, στον κ. Λάτση, που σημαίνει ότι χάνεται και η δυνατότητα δημόσιας παρέμβασης, που ήταν άλλος ένας όρος που θέσαμε. Αυτοί λοιπόν οι λόγοι μας προβληματίζουν περαιτέρω.
Προτείναμε δε, και με τη δυνατότητα που μας δίνει η θέσπιση του Κλεισθένη, να προβούμε σε ένα δημοψήφισμα, ώστε οι πολίτες της Περιφέρειας να εκφραστούν στην κάλπη. Να έχουμε και την έκφραση της λαϊκής βούλησης για το θέμα των εξορύξεων. Αυτή η πρότασή μας δεν έγινε αποδεκτή. Θυμίζω ότι εμείς ως Περιφερειακή Αρχή, είχαμε βάλει το πρώτο λιθαράκι στην ιδέα των δημοσκοπήσεων, όταν είχαμε προβεί σε ένα ηλεκτρονικό δημοψήφισμα για την παραχώρηση των αεροδρομίων στην Fraport.

Ακούστηκε και πάλι στο Περιφερειακό Συμβούλιο, από κάποιους πολίτες, το σύνθημα «να μείνει το πετρέλαιο στον πάτο Γαλιατσάτο, Γαλιατσάτο». Ο κόσμος πρέπει να αντιληφθεί ότι δεν είναι στο χέρι μου να μείνει το πετρέλαιο στον πάτο.»