«Η κυβέρνηση αυτή, καταδίκασε την αριστεία και την αξιοκρατία. Δεν εξαπάτησε κανέναν, ανέκαθεν είχε την θεωρία πως όλοι είναι ίσοι, αυτό πίστευε, αυτό πιστεύει και αυτό εφαρμόζει, ενώ ποτέ δεν πίστευε και στη διάκριση των εξουσιών.

Ο κάθε Δήμαρχος και η ομάδα του που θα διοικήσει τον Δήμο, θα πρέπει αρχικά να αναγνωρίσει ότι η Ζάκυνθος είναι μια περιοχή που διαφέρει από τις άλλες, διότι διαθέτει τρία επιμέρους χαρακτηριστικά. Το πρώτο χαρακτηριστικό είναι η πληθυσμιακή εποχικότητα, αφού σε ένα νησί με 40 χιλιάδες μόνιμους κατοίκους, για το ¼ του έτους λόγω τουριστών, ο αριθμός πενταπλασιάζεται φτάνοντας τις 200 χιλιάδες, ενώ ταυτόχρονα έχουμε 15 χιλιάδες εργαζόμενους στη τουριστική βιομηχανία. Θα πρέπει λοιπόν ο Δήμος να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της τουριστικής σεζόν και στις υποδομές του. Κατά συνέπεια ο Δήμος θα πρέπει να αντιμετωπίζει το νησί σαν να έχει μόνιμα 200 χιλιάδες κατοίκους.

Το δεύτερο χαρακτηριστικό, είναι το γεγονός ότι η Ζάκυνθος τα τελευταία χρόνια βίωσε τις επτά πληγές του Φαραώ, αφού είχαμε πλημμύρες, πυρκαγιές, λύματα, σκουπίδια, κλείσιμο του Νοσοκομείου και κλείσιμο του Ναυαγίου. Αποδείχτηκε ότι δεν είχαμε κανέναν μηχανισμό πρόληψης, προστασίας, αντιμετώπισης και αποκατάστασης αυτών των πληγών, είμαστε δηλαδή ως νησί ανοχύρωτοι.

Το τρίτο χαρακτηριστικό, είναι οι υπόγειες διαδρομές που πάντα επικρατούν μια τέτοια εποχή πριν τις εκλογές. Αναφέρομαι σε διάφορους παράγοντες, κυρίως οικονομικούς παράγοντες, που έχουν την επιδίωξη λόγω συμφερόντων να παίζουν ρόλο στην εκλογική διαδικασία με διαφόρου τύπου συμφωνίες, κυρίως κάτω από το τραπέζι.

Είναι νωρίς να πω αν υπάρχει κάποιος κατάλληλος για τον Δήμο Ζακύνθου, αν δεν δω το πρόγραμμα που θα παρουσιάσει και τα πρόσωπα που θα τον πλαισιώσουν, αλλά αυτό που από εμπειρία γνωρίζω, είναι ότι ένα πρόγραμμα προσαρμοσμένο στις ανάγκες της Ζακύνθου θέλει δέκα μήνες για να συνταχθεί.

Δεν πρόκειται να ασχοληθώ με τα κοινά, να είμαι υποψήφιος στη Τοπική Αυτοδιοίκηση, αν και επίκειται ένα ραντεβού που θα γίνει, για να αποφασίσω αν θα στηρίξω, ή θα βοηθήσω κάποιον.

Ζούμε σε μια χώρα που βιώνει μακρόχρονη κρίση και για αυτό δεν αντιλαμβανόμαστε τις σημαντικές εξελίξεις που διαδραματίζονται εκτός των συνόρων μας. Βρισκόμαστε στην ανατολή της 4^ης βιομηχανικής επανάστασης που ουσιαστικά είναι η εποχή της τεχνικής επανάστασης.

Εμείς δεν θα μπορέσουμε ποτέ να μπούμε σε αυτή τη νέα εποχή, αν προηγουμένως δεν λύσουμε το μεγάλο πρόβλημα των λεγομένων μεταναστών κρίσης, που είναι μισό εκατομμύριο νέοι άνθρωποι, οι οποίοι εγκατέλειψαν την Ελλάδα για να αναζητήσουν εργασία στο εξωτερικό και που αποτελούν το καλύτερο δυναμικό της χώρας. Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη, οι μισοί από αυτούς δεν θα γυρίσουν ποτέ στην Ελλάδα, αφού θεωρούν ότι το μέλλον τους εδώ είναι αβέβαιο, δεν θα έχουν προοπτική εξέλιξης και ότι δεν υπάρχει αξιοκρατία.

Υπάρχει πρόβλημα υπογεννητικότητας όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλον τον δυτικό κόσμο, λόγω των σημερινών συνθηκών ζωής, των μεγάλων απαιτήσεων που υπάρχουν για ένα νέο ζευγάρι και των κοινωνικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει, κυρίως οικονομικής φύσης.

Εκείνος που ελέγχει το Αιγαίο, ελέγχει και τη νοτιοανατολική Μεσόγειο. Μόνο με μια συνύπαρξη με τη Τουρκία θα λυνόταν το πρόβλημα της συνεχούς έντασης που υπάρχει και εννοώ στη βάση ενός διαλόγου και όχι φυσικά με τη μορφή παραχωρήσεων και υποχωρητικότητας. Σήμερα η ένταση στις σχέσεις των δύο κρατών είναι ακόμα μεγαλύτερη, λόγω της παράνοιας που επικρατεί στην ηγεσία της Τουρκίας.

Στην εξωτερική πολιτική δεν ξύνεις πληγές, εκτός και αν προκύψει κάποιο μεγάλο πρόβλημα, κατά συνέπεια δεν υπήρχε κανένας σοβαρός λόγος να ανακινήσει το ζήτημα των Σκοπίων η κυβέρνηση και να φέρει τη συμφωνία των Πρεσπών.    
Όταν νέος πρωτοεργάστηκα και βρέθηκα στη Πτολεμαΐδα, είχα από τότε μάθει για τη λεγόμενη Μακεδονική γλώσσα. Από το 1977 ο ΟΗΕ έχει επισήμως αναγνωρίσει τη Μακεδονική γλώσσα, που είναι κατ’ ουσία ένα κράμα Σλάβικων λέξεων, για αυτό και θα έλεγα ότι η πιο σωστή ονομασία για τα Σκόπια θα ήταν η Σλαβομακεδονία. Το όλο ζήτημα είναι πάρα πολύ μπλεγμένο, πολύπλοκο και δύσκολα προσεγγίσιμο. Ανέκαθεν ο Τίτο που ήταν το χαϊδεμένο παιδί αφού είχε έρθει σε σύγκρουση με την τότε Σοβιετική Ένωση, συστηματικά συντηρούσε την ιδέα και άποψη περί Μακεδόνων του Αιγαίου, κάτι που και σήμερα πιστεύει και αντιπροσωπεύει το VEMERO στα Σκόπια. Το πρόβλημα με τα Σκόπια ήταν ανέκαθεν το στοιχείο του αλυτρωτισμού που είχαν, δεν είναι η συμφωνία των Πρεσπών. Ο κίνδυνος είναι μια μεγάλη δύναμη χρησιμοποιήσει εναντίον μας τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων.»