Μετά από μια εικοσαετία έχουμε εξαντλήσει τον διάλογο για το master plan του λιμανιού και την θέση της προβλήτας
Πα 11/06/2021
«Πιστεύω πως μετά από μια εικοσαετία έχουμε εξαντλήσει τον διάλογο και τη δημόσια διαβούλευση σχετικά με το master plan του λιμανιού και την θέση της προβλήτας για τα κρουαζιερόπλοια. Εμείς έχουμε μια συνεχή παρουσία στις διαβουλεύσεις που γίνονται για όλα τα επιμέρους ζητήματα, με έναν ξεκάθαρο και πάγιο λόγο. Όμως αν ένας φορέας είχε μια διαφορετική άποψη στο παρελθόν από μια άλλη που τώρα εκφράζει, θα πρέπει να διατυπώσει και μια τεκμηρίωση για την αλλαγή της στάσης του, εκτός και αν μιλάμε για προσωπικές απόψεις του καθενός.
Από το 2009 σταμάτησε η όποια συζήτηση περί χωροθέτησης λιμανιού στα Λαζαρέτα, λιμένα και προβλήτας, ως ανέφικτη και ουτοπική. Το 2013 πραγματοποιήθηκε μια ευρεία σύσκεψη με τη συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όλων των παραγωγικών φορέων της Ζακύνθου, και συμφωνήσαμε τότε πως η πλέον ενδεδειγμένη θέση για την κατασκευή προβλήτας πρόσδεσης κρουαζιερόπλοιων, σύμφωνα και με την θέση της μελετήτριας κας Φράγκου, ήταν η θέση 1, δηλαδή ο μόλος του Αγίου Νικολάου. Ομόφωνα η τότε διοίκηση της Λιμενικής Επιτροπής συμφώνησε με αυτή τη θέση και έστειλε την πρόταση στην ΕΣΑΛ. Κατά περίεργο όμως τρόπο μετά, το 2017, η ΕΣΑΛ έβγαλε απόφαση για τη θέση 2 στον μόλο του Αγίου Διονυσίου, αγνοώντας την πρόταση των φορέων της Ζακύνθου. Κατόπιν όλων αυτών, σε συζητήσεις που ακολούθησαν, με παρόντα τον Βουλευτή Ζακύνθου αλλά και την κα Φράγκου, κάποιοι αποκάλυψαν ότι αναγκάστηκαν να φέρουν και την πρόταση με τη θέση 2 για να μην φύγουν με άδεια χέρια.
Θυμίζω ότι σε σύσκεψη που είχε πραγματοποιηθεί στις 20 Ιανουαρίου 2015 από τον τότε Δήμαρχο κ. Κολοκοτσά, η μοναδική ένσταση φορέα που είχε κατατεθεί ήταν του ΤΕΕ και αφορούσε την παράλειψη πρόβλεψης υδατοδρόμιου. Τα τελευταία χρόνια έχει προκύψει η αρνητική στάση του Συλλόγου Μηχανικών. Θα πρέπει όμως, όσοι επιχειρηματολογούν τώρα και έχουν μια διαφορετική άποψη από αυτήν που τότε είχαν, να την τεκμηριώσουν, διαφορετικά θα θεωρήσουμε ότι κινούνται σε έναν δικό τους δρόμο με άγνωστα και ίσως ιδιοτελή κίνητρα.
Το 2017 στην ΕΣΑΛ είχε προκύψει μόνο η ένσταση της Εφορίας Αρχαιοτήτων για την επιλογή της θέσης 1 στον μόλο του Αγίου Νικολάου, αλλά αυτό αποτελούσε μόνο μια σύσταση στην επιτροπή, με συμβουλευτικό ρόλο και όχι δεσμευτικό.
Προβληματιζόμαστε και εμείς για το αισθητικό αποτύπωμα που θα μείνει στην περιοχή από τα έργα που θα γίνουν, αλλά δεν μιλάμε για ένα φαραωνικό έργο σε όλα τα επίπεδα. Δεν θα υψωθούν πανύψηλα κτήρια και άλλωστε φαραωνικά έργα προέβλεπε και η επιλογή της θέσης 2, με τη δημιουργία ενός τεράστιου κυματοθραύστη, με μπλόκια και ογκόλιθους ανοιχτά του λιμανιού και με πολλά άλλα συνοδά έργα, συν του ότι είναι αποτρεπτική η συνύπαρξη της εμπορικής ακτοπλοΐας με την κρουαζιέρα.
Πέραν όμως όλων αυτών, υπάρχει και μια άλλη σημαντική διαφορά. Οι παρεμβάσεις που θα γίνουν στον μόλο του Αγίου Νικολάου μπορούν να γίνουν τμηματικά και να παραδίδονται τα έργα τμηματικά προς χρήση, σε αντίθεση με τη λύση 2 και τον μόλο του Αγίου Διονυσίου, όπου εκεί προβλέπονται εργασίες που πρέπει να ολοκληρωθούν στο σύνολό τους προκειμένου το έργο να καταστεί λειτουργικό. Τα προβλεπόμενα έργα στον μόλο του Αγίου Διονυσίου θα απαιτούσαν χρονικό διάστημα τριάντα ετών για να ολοκληρωθούν, άρα ουσιαστικά θα μιλάγαμε για απόρριψη της προβλήτας κρουαζιερόπλοιων. Με την υλοποίηση του master plan θα μπορεί να λυθεί και το κυκλοφοριακό πρόβλημα.»
Ακούστε ολόκληρη την εκπομπή: