«Είναι αισχρό το θέμα της σεξουαλικής ή σωματικής κακοποίησης γυναικών και παιδιών. Στη περίπτωση Γεωργούλη είναι και ένα πολιτικό θέμα, από τη στιγμή που μιλάμε για έναν Ευρωβουλευτή. Η όλη συζήτηση όμως γίνεται με όρους αθλιότητας. Από την αρχή της καταγγελίας, η κάθε κομματική αρχή φόρεσε τα γιορτινά της. Άρχισαν να διαρρέουν το όνομα της γυναίκας που έκανε τη καταγγελία, την ιδιότητά της, τα προσωπικά της δεδομένα, κάτι απαράδεκτο. Δυστυχώς αυτά τα θέματα γίνονται βόθρος στο στόμα κομματικών στελεχών και ΜΜΕ, ενώ κατά τα άλλα τα ίδια αυτά κόμματα συμφωνούν σε πολλά άλλα ζητήματα που ταλαιπωρούν τον λαό.

Αν μια γυναίκα όπως η κα Χρονοπούλου, καταξιωμένη στον χώρο της, χρειάστηκε να περιμένει τρία χρόνια για να δει τη δικαιοσύνη να ασχολείται με την καταγγελία της, τότε τι μπορεί να περιμένει, σε τι μπορεί να ελπίζει μια απλή γυναίκα του μόχθου σε μια ανάλογη περίπτωση;

Επειδή και στη Ζάκυνθο πριν από λίγα χρόνια μια γυναίκα είχε κάνει μια πολύ σοβαρή καταγγελία και τελικά δολοφονήθηκε, το ερώτημα είναι τι κάνει το κράτος, πως προστατεύει αυτά τα θύματα, αν έχει δομές για την κακοποίηση γυναικών και παιδιών. Αυτό το ζήτημα, είναι και ένα κριτήριο ψήφου στις ερχόμενες εκλογές.

Το κριτήριο της δημοφιλίας για έναν Ευρωβουλευτή, σε ότι αφορά το ΚΚΕ, είναι το πως στηρίζει διάφορους αγώνες, είναι η δράση του σε πολιτικούς αγώνες και όχι η εμφάνισή του στο γυαλί.

Τα μηνύματα που παίρνουμε από τον κόσμο για τις εκλογές είναι πάρα πολύ θετικά. Όσους περισσότερους Βουλευτές εκλέξουμε, τόσο καλύτερα για τον λαό, για να υπερασπιστούν τα λαϊκά συμφέροντα. Αισιοδοξώ ότι θα πάμε πολύ καλά και στη Ζάκυνθο.»