«Έχουμε μεγάλη πτώση της καρποφορίας στη φετινή σοδειά του ελαιόλαδου, με εξαίρεση μερικά σημεία του νησιού, όπως ο Βασιλικός και τα ορεινά. Είμαστε σε πολύ χειρότερο σημείο από πέρυσι. Αυτό οφείλεται στις κλιματολογικές συνθήκες που καθόρισαν την καρποφορία, σε συνδυασμό με την Αφρικανική σκόνη που εμποδίζει την άνθηση του καρπού της ελιάς.

Η τιμή του λαδιού έχει μια πολύ μεγάλη αύξηση, στα ράφια των σούπερ μάρκετ το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο πωλείται επτά ευρώ το μπουκάλι, ενώ η τιμή του παραδοσιακού τενεκέ είναι άνω των 150 ευρώ. Έχω την πληροφόρηση ότι η Ισπανία που αποτελεί μια πολύ μεγάλη σε παραγωγή λαδιού χώρα, και άμεση ανταγωνίστριά μας, εμπόδισε τους εκεί παραγωγούς να πωλήσουν το λάδι εκτός της χώρας τους, κάτι που ενδεχομένως θα αυξήσει περαιτέρω την τιμή του ελαιόλαδου στην Ελλάδα.

Θα πρέπει Περιφέρεια και κράτος να αναλάβουν πρωτοβουλίες, να στηρίξουν τους παραγωγούς. Η δακοκτονία πρέπει να γίνεται σε όλο το νησί και όχι σε πέντε χωριά. Να μπει η Ζάκυνθος σε μια καλλιεργητική προστασία, να χωριστεί σε τμήματα, να γίνει εδαφική έρευνα και οργανωμένα, σε μια κοινή γραμμή, η δακοκτονία να γίνεται από Ζακυνθινούς που κατέχουν το αντικείμενο. Να στηρίξει η κυβέρνηση, το κράτος, το προϊόν μας με διακρατικές συμφωνίες. Να μην είναι όμηροι οι έμποροι λαδιού. Όπως πάει το πράγμα, θα εγκαταλειφθεί η παραγωγή λαδιού στο νησί. Οι νέοι δεν ασχολούνται τόσο ενεργά πλέον, τα έχει πάρει όλα ο τουρισμός.

Το λάδι της Ζακύνθου δεν πρέπει να έχει την τύχη της σταφίδας. Η Ζάκυνθος για αιώνες ήταν μια μεγάλη παραγωγική περιοχή σταφίδας. Δεν στηρίχθηκε το προϊόν από το κράτος και σήμερα φτάσαμε να έχουμε σχεδόν μηδενική παραγωγή. Να μην συμβεί αυτό με το ελαιόλαδο.»