«Η σχέση μου με τον Μητροπολίτη Κέρκυρας Νεκτάριο ήταν πολύ καλή, υπήρχε ένας αλληλοσεβασμός και μάλιστα μου είχε τηλεφωνήσει πριν την ψηφοφορία του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια, για να με ρωτήσει ποιες ήταν οι προθέσεις μου. Ήταν ευγενέστατος, χωρίς απειλές ή οποιαδήποτε μορφή bulling αν θέλετε και του είπα ξεκάθαρα ότι θα ψηφίσω υπέρ του πολιτικού γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, κάτι που δεν εμπίπτει στους Εκκλησιαστικούς κανόνες, και σε ότι αφορά την τεκνοθεσία, επειδή δεν συμφωνώ, θα καταψηφίσω το άρθρο 11, όπως και έκανα. Μιλάμε για ανθρώπινα δικαιώματα που πρέπει να είναι σεβαστά.

Δεν μου είπε κάτι ο Σεβασμιότατος Νεκτάριος και ομολογώ πως δεν περίμενα μια τέτοια αντίδραση και ανακοίνωση από την Ιερατική Σύναξη Μητρόπολης Κέρκυρας. Θεωρώ πως αυτή η απόφαση αποκλεισμού μου από Εκκλησιαστικές εκδηλώσεις, ξεφεύγει των αρμοδιοτήτων ενός Ιεράρχη και δεν συνάδει με το πνεύμα αγάπης που πρέπει να διέπει την Εκκλησία.

Είμαι μεγάλος άνθρωπος και έχω κατασταλάξει στις πεποιθήσεις μου ως προς το δικαίωμα στην ελεύθερη βούληση και τη συνείδησή μου. Ουσιαστικά η απόφαση της Ιερατικής Σύναξης Μητρόπολης Κέρκυρας, δεν κρίνει την πράξη μου, αλλά έρχεται εμμέσως πλην σαφώς να φέρει τον πολιτικό διαχωρισμό των πιστών, να επιφέρει διαχωρισμούς με κομματικά κριτήρια. Εγώ εκτελώ τα νομοθετικά μου καθήκοντα σύμφωνα με το Σύνταγμα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είμαι Χριστιανός.

Ενώ επικρίνομαι εγώ με αποκλεισμούς, τιμάται ο Βουλευτής Κέρκυρας με τη ΝΔ κ. Γκίκας. Δεν αναφέρεται όμως η Ιερατική Σύναξη Κέρκυρας προς τον Υπουργό και Κερκυραίο κ. Δένδια, ή τον Πρωθυπουργό, που εισήγαγε το νομοσχέδιο. Θα έχουν αυτοί τις ίδιες επιπτώσεις με εμένα ή τον Βουλευτή Κέρκυρας με τον ΣΥΡΙΖΑ κ. Αυλωνίτη;

Παρά την πικρία μου, δεν επιθυμώ να έρθω σε αντιπαράθεση με τον Μητροπολίτη Κέρκυρας Νεκτάριο, χωρίς να παραχωρώ κατά ελάχιστο τα δικαιώματά μου ως πολιτικός και μέλος του Κοινοβουλίου.

Η θέση μας ως ΠΑΣΟΚ τα τελευταία 15 χρόνια είναι υπέρ της ίδρυσης των μη κρατικών και μη κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων. Θέλουμε να συζητήσουμε σοβαρά και διεξοδικά τις όποιες αλλαγές στο άρθρο 16, αλλά όχι στο πόδι όπως θέλει η κυβέρνηση που φέρνει ένα νομοσχέδιο το οποίο δεν διασφαλίζει τίποτα. Να ετοιμάσουμε τα δημόσια Πανεπιστήμια ώστε να μην έχουμε μια σύγκρουση συμφερόντων με τα ιδιωτικά, αλλά μια σύγκρουση σε επίπεδο επιστήμης, για το καλό της εκπαίδευσης. Αν πάμε σπασμωδικά, τότε τι θα γίνει με τα μικρά Πανεπιστήμια της χώρας; στο Ιόνιο έχουμε ένα Πανεπιστήμιο που φυτοζωεί. Τι θα γίνει αν οι μαθητές επιλέξουν τα μεγάλα αστικά κέντρα; θα κλείσει και θα κλείσουν και άλλα.»