«Η μελέτη που συντάξαμε προτείνει συγκεκριμένες φάσεις παρεμβάσεων. Πρώτα από όλα μια ισχυρή αντιδιαβρωτική προστασία στο σκαρί. Δεν θα γυρίσουμε το χρόνο πίσω αλλά θα καθυστερήσουμε τη διάβρωση από εδώ κι εμπρός. Το σύνολο των επικαλύψεων που προτείνουμε είναι λιγότερο από μισό χιλιοστό, η παρέμβαση δεν θα γίνεται αντιληπτή από το κοινό και έχει ορίζοντα τα επόμενα είκοσι έτη και χρησιμοποιώντας τη τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Θα καθυστερήσει σημαντικά τη διαδικασία διάβρωσης και από το νερό και από τη συνεχή αμμοβολή που υφίσταται ο «Παναγιώτης». Αν βρούμε τα πλευρικά του πλοίου, στην αμμουδιά και είναι σε σχετικά καλή κατάσταση θα τα βάλουμε στη θέση τους, έτσι θα επαναφέρουμε την εικόνα του σε μια πρότερη κατάσταση ολίγων ετών.

Επόμενο βήμα είναι η επέκταση της ακτής γιατί αποτελεί μια επιπλέον άμυνα του «Παναγιώτη» απέναντι στο συνεχές κύμα. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε όχι με κάποιο πολύ μεγάλο τεχνικό έργο, αλλά με τον πλέον ήπιο τρόπο δηλαδή επεκτείνοντας-αναπληρώνοντας την ακτή που βρίσκεται μπροστά στο πλοίο. Δεν θέλουμε να «νικήσουμε» τη θάλασσα, αλλά να «συνεργαστούμε» μαζί της, να κάνουμε σύμμαχό μας τη φύση, να επεκτείνουμε την ακτή τριάντα μέτρα και να την σταθεροποιήσουμε εκεί που ήταν πριν λίγα χρόνια. Αυτά τα δύο πρώτα μέτρα είναι οι άμεσες προτεραιότητες.

Το ερώτημα είναι τι κάνουμε με την ασφαλή επισκεψιμότητα στην περιοχή. Δεν παίζουμε με τα κατακόρυφα βράχια του Ναυαγίου, ύψους 150 μέτρων. Δεν πρέπει να τα παίρνουμε αψήφιστα και αυτό είναι κάτι που θα το δούμε στο μέλλον.
Σήμερα αυτό που επείγει είναι η αντιδιαβρωτική προστασία του Παναγιώτη. Προτείνουμε μια λύση την οποία πάλεψαν πολλοί δικοί μας επιστήμονες έτσι ώστε να την θεμελιώσουν απόλυτα. Μπορούμε και πρέπει το Ναυάγιο να προσεγγίζεται δια θαλάσσης, μέσω μιας ασφαλούς ζώνης την οποία έχουμε ορίσει, χωρίς αποβίβαση στην ακτή. Κάτω από τις σημερινές συνθήκες, πριν την αντιδιαβρωτική προστασία και την επέκταση της ακτής, όχι δεν μπορεί να αποβιβάζεται κόσμος στη παραλία. Όλα αυτά αναφέρονται στην ιστοσελίδα μας https://navagio-zakynthou.ntua.gr/ για να αποφύγουμε τις παρερμηνείες.
Υπάρχει μια κατάσταση την οποία δεν μπορούμε να θεωρήσουμε λογική, δηλαδή να απαγορεύονται όλα και στην πράξη να επιτρέπονται όλα. Οι Ζακυνθινοί καταλαβαίνουν τι εννοώ. Μέχρι να γίνουν οι παρεμβάσεις προτείνουμε να πλησιάζει ο κόσμος από τη θάλασσα με σκάφος σε μία απόσταση 90 μέτρα αριστερά και δεξιά των βράχων, δηλαδή η προσέγγιση να γίνεται από το κέντρο του κόλπου, χωρίς απόβαση στη παραλία. Να βλέπει και να φωτογραφίζει τον «Παναγιώτη» σε μία απόσταση κάποιων δεκάδων μέτρων από την παραλία και να φεύγει και πάλι μέσα από αυτή την ασφαλή ζώνη την οποία έχουμε προσδιορίσει.

Έχουμε υπολογίσει ότι τα μεγάλα βράχια που είναι στις άκρες του γκρεμού μπορούν να πέσουν στη θάλασσα στα 20 με 30 μέτρα από τον γκρεμό. Ξέρουμε που έχουν πέσει βράχια στο παρελθόν. Έχουμε προβεί και σε υποθαλάσσιες έρευνες για να το διαπιστώσουμε αυτό. Επίσης επειδή από το πέσιμο ενός μεγάλου βράχου, μπορεί να προκληθεί ένα κύμα σε μια απόσταση έως κάποιων μέτρων από τον γκρεμό, για αυτό και λέμε για 90 μέτρα απόσταση αριστερά και δεξιά των βράχων να υπάρχει απαγόρευση, ώστε το κύμα να αποσβένει. Μια πολύ καλή ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον Πρύτανη προσδιόρισε αυτή την ζώνη ασφαλούς πρόσβασης. Επειδή ένας κίνδυνος που τον γνωρίζεις μπορείς και να τον χειριστείς, αργότερα θα το ξανασυζητήσουμε. Τώρα αυτό που πρέπει να απασχολεί πρώτα απ΄ όλα την Ζακυνθινή κοινωνία είναι να σώσουμε τον «Παναγιώτη» πριν τον χάσουμε τον επόμενο χειμώνα.

Προκύπτει ένα συμπέρασμα, ότι σε ορισμένα σημεία θέασης ο κίνδυνος είναι μεγάλος για τον κόσμο που συρρέει για μια φωτογραφία. Εκεί πρέπει να παρθούν μέτρα. Αυτό που γίνεται σήμερα είναι απαράδεκτο.

Συνειδητοποιήσαμε ότι ο κόσμος πηγαίνει να δει τον Παναγιώτη και από ψηλά και από χαμηλά. Είναι δυο διαφορετικές εμπειρίες, συναρπαστικές και οι δύο. Έχουμε ένα τοπίο εξαιρετικού κάλλους που πρέπει να προστατευτεί και να μην χάσει την αυθεντικότητά του, να μείνει ανέπαφο στο μέγιστο δυνατό βαθμό.
Η αυθεντικότητα δεν είναι είσωνος σημασίας. Στην Κίνα υπήρχε ένας διάσημος καταρράκτης ο οποίος ήταν πολυφωτογραφημένος και αποτελούσε ένα διάσημο τουριστικό τοπόσημο. Κάποια στιγμή ο καταρράκτης άρχισε να βγάζει λιγότερο νερό και σκέφτηκαν πονηρά να βάλουν ένα σωλήνα που να διοχετεύει νερό από πάνω. Όταν πρόσφατα αυτό ανακαλύφθηκε χάθηκε η μαγεία στο κόσμο, μέσα σε μια μέρα.

Η ιδέα την οποία καταθέτουμε είναι να δημιουργηθεί ένα υπόσκαφο τούνελ, το οποίο δεν θα αλλοιώνει το τοπίο, θα χρησιμοποιείται ως μουσείο για τον «Παναγιώτη» και θα οδηγεί σε έναν ασφαλή εξώστη στο καλύτερο σημείο θέασης, το οποίο θα είναι κάτω από την σημαία. Το πλοίο «Παναγιώτης» έπαιξε έναν σημαντικό ρόλο ιστορικά, έναν ηρωικό ρόλο στην εκκένωση της Δουνκέρκης και στην απόβαση των συμμάχων στη Νορμανδία. Αυτή η ιστορία που το συνοδεύει πρέπει να αναδειχθεί. Ακόμα και το τεχνικό κομμάτι της κατασκευής του Παναγιώτη είναι εντυπωσιακό και πρέπει να αναδειχθεί. Έχει μια συναρπαστική ιστορία ο Παναγιώτης και η ανάδειξή της ανεβάζει επίπεδο και την εμπειρία της επίσκεψης στον Παναγιώτη, την αναδεικνύει σε κάτι που ξεπερνά μια απλή ιστορία.

Πρέπει να προλάβουμε να τα κάνουμε όλα αυτά. Ολοκληρώσαμε σε σύντομο χρονικό διάστημα τη μελέτη γιατί θέλουμε το συντομότερο δυνατό να αρχίσει η υλοποίησή της, να έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες τουλάχιστον για τη προστασία του «Παναγιώτη» πριν τον επόμενο χειμώνα. Αυτό μπορεί να γίνει με τη διαδικασία της μελέτης-κατασκευής και να υλοποιηθεί το έργο το οποίο κοστολογείται μεταξύ 3 και 4 εκατομμυρίων ευρώ, μέσα σε ένα διάστημα τριών μηνών. Πρέπει να εκτελεστεί γρήγορα το έργο γιατί δεν έχουμε άλλη επιλογή.

Υπάρχουν οι διαδικασίες του επείγοντος για να γίνει το έργο σε διάστημα τριών μηνών και είναι κάτι που πρέπει να επιμεληθεί η πολιτεία. Η νομοθεσία προβλέπει διαδικασίες επείγοντος. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος που δεν καταλαβαίνει πόσο επείγουσα είναι η κατάσταση και δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει κάποιος που θα αφήσει ακάλυπτο τον «Παναγιώτη».

Όπου χρειαστεί να παρουσιάσουμε τη μελέτη, σε όποιο Υπουργείο, θα το κάνουμε. Ο Βουλευτής Ζακύνθου είναι ο συνδετικός κρίκος με την πολιτεία, αλλά και ο Δήμος παίζει έναν σημαντικό ρόλο και πρέπει να κάνει άμεσες ενέργειες. Εμείς προσφέρουμε την αρωγή μας, ως τεχνικός σύμβουλος του έργου, αμισθί. Θα είμαστε παρόντες και στη διάθεση του Δήμου για να βοηθήσουμε.

Αυτό που πρέπει να καταστεί σαφές είναι ότι η διάσωση του «Παναγιώτη» θα έχει και συνέχεια, δεν είναι ένα επεισόδιο, αλλά μια σειρά. Τα αναγκαία μέτρα που θα πάρουμε, πρέπει κάποιος να τα παρακολουθεί και σε βάθος χρόνου κάνοντας πρόσθετες αναγκαίες παρεμβάσεις.

Από εκεί και πέρα, πρέπει να τεθεί και ένα όριο στο τι μπορείς να διαχειριστείς. Πόσοι μπορούν να αποβιβάζονται στη παραλία, όταν αυτή θα επεκταθεί, σε ποια ζώνη, πόσοι θα μπορούν να επισκέπτονται το μουσείο και για πόση ώρα και πολλά ακόμα.

Η Ζακυνθινή κοινωνία πρέπει να απαιτήσει να γίνει το έργο πριν τον επόμενο χειμώνα. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια.»