«Αρχικά θεωρώ πως όταν έρχεται ένα κυβερνητικό κλιμάκιο σε έναν τόπο, το κάνει για να δει από κοντά τα προβλήματα, να ακούσει την κοινωνία, να αφουγκραστεί τις ανησυχίες της κοινωνίας. Δεν ήταν αρνητικό το ότι ήρθε το κυβερνητικό κλιμάκιο, θεωρώ πως ίσως κάτι καλό θα μείνει, αν υλοποιηθούν γρήγορα όλα αυτά που ανακοινώθηκαν, αν ενεργοποιηθούν και οι τοπικοί φορείς.

Υπήρξαν όμως περιπτώσεις επισκέψεων Υπουργών στη Ζάκυνθο κατά το παρελθόν, με βαρύγδουπες εξαγγελίες, χωρίς όμως το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Θυμίζω την επίσκεψη του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη κ. Χρυσοχοΐδη. Δεν έφερε ιδιαίτερο αποτέλεσμα, συνεχίστηκαν η ανομία και οι παραβατικές πράξεις. Κρατάμε λοιπόν μικρό καλάθι για τα όσα ανακοινώθηκαν χθες, αλλά θα περιμένουμε τις εξελίξεις.

Οι κυβερνητικοί παράγοντες όμως, ενημερώθηκαν για τα ζητήματα, μόνο από τους «δικούς» τους ανθρώπους, όχι και από την αντιπολίτευση. Το κάλεσμα του Δημάρχου για αυτή τη συνάντηση, πριν από περίπου δέκα μέρες, ήταν προς όλους, έκανε λόγο για μια ανοιχτή συνάντηση. Αποφασίσαμε ως συνδυασμός να πάμε στο Πνευματικό Κέντρο ως αντιπροσωπεία, ο κ. Τσουρουνάκης, ο κ. Πέττας και εγώ. Είδαμε έναν Αντιδήμαρχο να μην μας επιτρέπει την είσοδο, να κάνει face control. Ούτε σε εμάς επετράπη η είσοδος, ούτε στον κ. Αρετάκη.

Αυτή ήταν μια προσβλητική, φασίζουσα συμπεριφορά. Απέκλεισαν όλη την αντιπολίτευση. Μεγάλο φάουλ της Δημοτικής Αρχής. Έχουμε δει πολλά άσχημα κατά το παρελθόν από άλλες Δημοτικές Αρχές, αλλά κάτι τέτοιο δεν έχει ξαναγίνει. Έχουμε μείνει άναυδοι με αυτή τη συμπεριφορά.

Αν δεχτούμε ότι δεν χρειάζεται η παρουσία της αντιπολίτευσης, τότε δεν υπάρχει και λόγος ύπαρξης του Δημοτικού Συμβουλίου, να μην πηγαίνουμε να συζητάμε και να ψηφίζουμε, να το κάνει η Δημοτική Αρχή από μόνη της. Κατά τον ίδιο τρόπο να μην υπάρχει και Βουλή. Εφόσον η πρόσκληση, όπως είπε ο κ. Στασινόπουλος, ήρθε από το Υπουργείο, τότε δεν υφίσταται λόγος ύπαρξης των Ζακυνθινών που ψήφισαν την αντιπολίτευση.

Είχαμε δει μια ανάλογη συμπεριφορά και κατά την επίσκεψη στη Ζάκυνθο της Υπουργού Τουρισμού κας Κεφαλογιάννη.

Αν θέλει κάποιος να τελειώσει κάποιον πολιτικά, δεν το κάνει με αποκλεισμούς από τα κέντρα των αποφάσεων, αλλά με τις πράξεις του, με τα έργα του.»