«Παρακολούθησα όλες τις διαδικασίες του συνεδρίου, ως μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. Είχαμε σημαντικά γεγονότα προθέσεων και αποκαλύψεων.

Η πρώτη μεγάλη αποκάλυψη, είναι ότι υπήρξε μια συντεταγμένη πορεία της πλειοψηφίας στο να αλλάξει σελίδα η ηγεσία του κόμματος. Είδαμε ενωμένους τους τέσσερεις υποψήφιους Προέδρους. Από την άλλη, είχαμε τις αυθαίρετες καταγγελίες του κ. Κασσελάκη, που δεν ήρθε καν στο συνέδριο και αφού έστησε ένα κακόγουστο σόου έξω από τον χώρο του συνεδρίου, προχώρησε στην ανακοίνωση ίδρυσης ενός νέου κόμματος, κάτι που θεωρώ ότι είναι απόρροια ενός συντεταγμένου σχεδίου που είχε προαποφασίσει.

Ο άνθρωπος που έλεγε ότι έχει τη πλειοψηφία των συνέδρων, κάτι που αποδείχθηκε ψευδές, ο άνθρωπος που έλεγε ότι θα μείνει στον ΣΥΡΙΖΑ, ο άνθρωπος που διατυμπάνιζε ότι σέβεται τους δημοκρατικούς θεσμούς, με διάφορες δικαιολογίες που πρόβαλλε, ανακοίνωσε την ίδρυση νέου κόμματος.

Ο κ. Κασσελάκης κατέθεσε ένα ψευδές πόθεν έσχες, ενώ κατέχει off shore εταιρείες. Φυσικά και δεν τα γνωρίζαμε αυτά, όμως όλα αποκαλύφθηκαν. Πέραν δηλαδή της πολιτικής του ανεπάρκειας, υπάρχουν και θέματα ηθικής τάξης προς το πρόσωπό του. Πως θα μπορούσε λοιπόν αυτός ο άνθρωπος να διεκδικούσε την ηγεσία ενός κόμματος;

Τώρα ηγείται μιας προσπάθειας αλλοίωσης και νόθευσης του εκλογικού αποτελέσματος, της βούλησης του Ελληνικού λαού, κάνοντας αυτά που ο ίδιος κατήγγειλε για τα στελέχη που είχαν αποχωρήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία και δημιούργησαν τη Νέα Αριστερά. Τότε τους καλούσε να παραδώσουν τις Βουλευτικές τους έδρες, αλλά τώρα δεν ζητά το ίδιο από τους Βουλευτές που θέλουν να τον ακολουθήσουν.

Για ποια δημοκρατία λοιπόν μίλαγε, όταν τώρα μεθοδεύονται διαδικασίες αποστασίας; Όσοι ονειρεύονται διαδικασίες βίας και νοθείας, που θα βλάψουν τον ΣΥΡΙΖΑ, θα βρουν απέναντί τους τον ίδιο τον λαό. Και άλλοι κατά το παρελθόν επιχείρησαν τέτοιες πρακτικές, πριν από έναν χρόνο και είδαμε που τους έστειλε ο λαός. Αποστασίες είχαμε και στο παρελθόν, με μεγαλύτερη αυτή του 1965 από τον πατήρ Μητσοτάκη.

Αν υποθέσουμε ότι υπήρχε μια δυσκολία στο να μπουν κάποιοι σύνεδροι την πρώτη ημέρα του συνεδρίου στον χώρο που διεξαγόταν, αυτό δεν σημαίνει ότι υπήρχαν αποκλεισμοί. Οι σύνεδροι της Ζακύνθου, όπως διαπίστωσα προσωπικά, ήταν όλοι διαπιστευμένοι και μπορούσαν να μπουν στο συνέδριο, έστω και με μια καθυστέρηση, που πράγματι υπήρξε ή την επομένη ημέρα, το Σάββατο. Υπήρχε και η δυνατότητα της παρουσίας συνέδρων έστω και ψηφιακά.
Η αλήθεια είναι ότι η αναμονή ήταν μεγάλη και κάποιοι ίσως κουράστηκαν να περιμένουν, αγανάκτησαν και έφυγαν. Δεν αποκλείστηκε όμως κανένας. Προσωπικά περίμενα περίπου δυόμιση ώρες μέχρι να μπω. Με φυσική παρουσία στο συνέδριο είμασταν τέσσερεις σύνεδροι από την Ζάκυνθο, ενώ συνολικά ψήφισαν οι έντεκα από τους δεκατέσσερεις συνέδρους, αντιπροσώπους της Ζακύνθου.
Υπήρχε πράγματι κόσμος που δυσανασχέτησε με αυτή τη διαδικασία, με την καθυστέρηση που υπήρξε έξω από τον χώρο του συνεδρίου, για αυτό και καθυστέρησε η έναρξή του. Υπήρχε μια κεντρική είσοδος, στην οποία γίνονταν οι διαπιστεύσεις και από την οποία έμπαιναν οι σύνεδροι, τουλάχιστον στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Μόνο άνθρωποι που είχαν σχέση με την οργάνωση του συνεδρίου ή κάποιοι Βουλευτές, ενδεχομένως να μπήκαν στο συνέδριο από κάποια άλλη είσοδο.

Είχαμε συνολικά 3.200 συνέδρους, εκ των οποίων οι 2.880 ψήφισαν υπέρ της έγκρισης των υποψηφιοτήτων των κ.κ. Πολάκη, Γκλέτσου, Φάμελλου και Φαραντούρη.

Απεύχομαι να υπάρξει μια διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ σε τοπικό επίπεδο. Θα προσπαθήσω να μην αποχωρήσει κανείς, ασχέτως αν είχαμε διαφορετικές απόψεις. Θεωρώ ότι πρέπει να γίνει μια Γενική Συνέλευση του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ και μια συνεδρίαση της Νομαρχιακής Επιτροπής, για να συζητήσουμε τις εξελίξεις που είχαμε από το συνέδριο και τις εκλογές που έπονται για την ανάδειξη νέου Προέδρου.»