«Δυστυχώς μετράμε δεύτερο θάνατο στον ίδιο χώρο του αεροδρομίου. Είχαμε και το περιστατικό της λιποθυμίας το οποίο ήρθε μετά, αλλά έχουν προηγηθεί και άλλα, Από τους ίδιους τους εργαζόμενους μαθαίνουμε ότι αυτές οι συνθήκες που επικρατούν έχουν οδηγήσει σε πολλά λιποθυμικά επεισόδια. Θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ως παγίδα θανάτου για τους εργαζόμενους το αεροδρόμιο, γιατί ιδιαίτερα αυτή την περίοδο με την τουριστική κίνηση στο φουλ και τις υψηλές θερμοκρασίες, εντατικοποιείται η δουλειά και έχουμε αυτά τα τραγικά αποτελέσματα.

Μιλάμε για όλους τους χώρους στο αεροδρόμιο, αλλά εκεί που επικρατούν οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες είναι στην πίστα του αεροδρομίου. Εκεί ήταν σε συνθήκες καύσωνα πέρυσι και ο 38χρονος συνάδελφος που πέθανε. Το ίδιο και ο συνάδελφος που πρόσφατα έχασε τη ζωή του, στον χώρο διαλογής των αποσκευών. Οι εργαζόμενοι μιλάνε για όλα τα πόστα, για λιποθυμίες λόγω καύσωνα, με τις αλλαγές θερμοκρασίες μέσα-έξω, αλλά δεν είναι μόνο ο καύσωνας.

Είναι γενικότερα τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, η τήρηση των βασικών μέτρων, ή έστω αυτής της εναπομείνασας νομοθεσίας με τα βασικά δικαιώματα, δηλαδή 8 ώρες εργασίας και όχι παραπάνω. Οι εργαζόμενοι μας το έχουν καταγγείλει, το ξέρουμε από πέρυσι, ότι υπάρχουν παρεμβάσεις από την εταιρεία. Είναι επίσης πολύ σημαντικό το ότι δεν υπάρχει και γιατρός εργασίας.

Οι εργαζόμενοι δουλεύουν 11 και 12 ώρες, υπό πολύ δύσκολες συνθήκες, δεν επαρκεί το προσωπικό, δεν βγαίνουν οι βάρδιες, πολλοί ξεκινούν να δουλεύουν από τις 2 μετά τα μεσάνυχτα, συνεχόμενα και δεν ξεκουράζονται.

Δεν υπάρχει ανάπαυση ανάμεσα στις βάρδιες, κάποιο διάλειμμα, να κάτσουν αυτοί οι άνθρωποι κάπου, με δροσερό νερό, σε ένα σκιερό μέρος. Απαιτείται στο αεροδρόμιο να υπάρχει γιατρός εργασίας, αλλά και ένα πλήρως εξοπλισμένο ιατρείο, μιλάμε για έναν χώρο όπου συγκεντρώνεται χιλιάδες κόσμος, εργαζόμενοι και επιβάτες. Χρειάζεται γιατρός και νοσηλευτές για να αντιμετωπιστούν αυτά τα περιστατικά.

 Και την εποχή που ήταν κρατικό το αεροδρόμιο υπήρχαν τέτοια γεγονότα, αλλά τώρα έχουμε αύξηση του τουρισμού, άρα και υπέρ εργασία. Όλοι δουλεύουν υπερωρίες και η εταιρεία πιέζει για να δουλεύουν παραπάνω ώρες. Αυτά όμως συμβαίνουν σε όλους τους εργασιακούς χώρους. Έχουν να πατήσουν στα Νομοσχέδια που μια κυβέρνηση συμπληρώνει, που  δίνουν το ελεύθερο να κάνουν ότι θέλουν οι εργοδότες προκειμένου να διαφυλάξουν τα κέρδη τους σε βάρος των εργαζομένων.

Αν παρακολουθήσετε λίγο την επικαιρότητα θα δείτε πως όλο αυτό το διάστημα υπάρχουν πολλοί νεκροί εργαζόμενοι σε όλη την Ελλάδα. Δεν υπάρχουν μέτρα προστασίας, αλλά έχουμε και αυτό το τερατούργημα των εργατικών νόμων, που αναγκάζει τους εργαζόμενους να δουλεύουν 13 ώρες, άρα  αυξάνεται και ο κίνδυνος να σκοτώνονται. Ξεζουμίζεται ο εργαζόμενος και όχι γιατί το θέλει ο ίδιος. Αυτό συμβαίνει και στο αεροδρόμιο και μπορούν με ένα μήνυμα να ενημερώνουν τους εργαζόμενους ότι ξέρετε κάτι, θα δουλεύετε σήμερα, ή μπορεί να μην δουλέψετε και τους ενεργοποιούν όποτε και όσο χρειάζεται, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα πάρουν παραπάνω χρήματα και θα μπορέσουν να ζήσουν.

Ζητάμε να γίνονται έλεγχοι από όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες, για να δουν αν τηρούνται τα μέτρα προστασίας για τους εργαζόμενους. Θέλουμε γνωστοποίηση των αποτελεσμάτων, το ζητάμε από πέρυσι με υπομνήματα που στείλαμε στο Υπουργείο και στις αρμόδιες υπηρεσίες. Μέχρι σήμερα δεν έχουμε λάβει απάντηση, προφανώς γιατί δεν υπάρχει και έλεγχος. Θα συνεχίσουμε την παρέμβαση και τη συζήτηση με τους εργαζόμενους, θα καταγράψουμε ακόμη περισσότερα ζητήματα που υπάρχουν.

Το ζήτημα δεν είναι να αποδώσουμε έναν θάνατο εργαζόμενου μόνο στον καύσωνα, αλλά να καταλάβουμε γιατί υπάρχουν λιποθυμίες και θάνατοι. Έχουμε κάνει μια πρώτη συζήτηση με τη FRAPORT, μας είδαμε που πήγαμε εκεί και θα συνεννοηθούμε για να κάνουμε επιπλέον παρεμβάσεις με τα αιτήματά μας. Ζητάμε και δωρεάν προληπτικές ιατρικές εξετάσεις, για τη διαφύλαξη της υγείας των εργαζομένων. Αυτό πρέπει να συμβαίνει και σε όλους τους χώρους δουλειάς.»