Σε συνέχεια της συνέντευξης που παραχώρησε στην εκπομπή μας (την οποία μπορείτε να διαβάσετε και ακούσετε ΕΔΩ), η κα Π.Αβούρη, πρώην μέλος του Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου «Ούγος Φώσκολος», μας απέστειλε την ακόλουθη επιστολή, την οποία δημοσιεύουμε αυτούσια:

Κύριοι

επειδη η συνεχιζόμενη συζήτηση για τους λόγους της παραίτησής μου από το σωματείο Φώσκολος έχει αρχίσει να γίνεται κουραστική σας παρακαλω να δημοσιεύσετε την επιστολή παραίτησής μου από το Δ.Σ. του συγκεκριμενου σωματείου, στο οποίο συμπεριλαμβάνεται η απάντηση μου στην επιστολή που δημοσιεύτηκε (από τον εκπεσόντα πρόεδρο του σωματείου, του οποίου η θητεία στην βιβλιοθήκη έχει επίσης λήξει προ καιρού) και το αίτημα παραχώρησης της βιβλιοθηκης  για την εκδήλωση μνήμης για τον εκλιπόντα Διονύση Φλεμοτόμο.

Επίσης, σας ενημερώνω ότι σύμφωνα με το καταστατικό του σωματείου το συμβούλιο του Φώσκολου είναι 7μελές. (5μελές σύμφωνα με την τροποποίηση του καταστατικού που ψηφίστηκε πρόσφατα θα γίνει κατά τις επόμενες εκλογες).

Αυτό σημαίνει ότι μετα την παραίτηση του κ. Αμπελά και τη δική μου το συμβούλιο έχει εκπέσει και δεν νομιμοποιείται να υπογράφει έγγραφα, να εκδίδει ανακοινώσεις, να καλεί κόσμο σε απολογία κλπ κλπ.  μέρι τις εκλογές και την ανάδειξη νέου Δ.Σ.

Επιστολή Παραίτησης από το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου Ούγος Φώσκολος

Αγαπητοί φίλοι, μέλη του πολιτιστικού συλλόγου Ούγος Φώσκολος

Με βαθιά λύπη και αισθήματα προσωπικής απογοήτευσης, αλλά και με πλήρη επίγνωση της ευθύνης που φέρω απέναντι στα μέλη του συλλόγου, αναγκάζομαι σήμερα να υποβάλω την παραίτησή μου από το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου μας και από τη θέση της υπεύθυνης του μουσείου-οικίας Φώσκολου, μια θέση που δυστυχώς δεν έχει πραγματικό νόημα και περιεχόμενο.

Η παρούσα επιστολή δεν έχει σκοπό να προσβάλει πρόσωπα, αλλά να ενημερώσει τα μέλη του συλλόγου, με ειλικρίνεια και διαφάνεια, για τους λόγους που με οδήγησαν στην παραίτησή μου. Επιδιώκω έναν δημόσιο και δημιουργικό προβληματισμό για τη λειτουργία του συλλόγου και τη σχέση του με τα μέλη του, τους θεσμούς και τους πολίτες, με πνεύμα ευθύνης και σεβασμού. Η απόφασή μου δεν υπήρξε βιαστική ούτε εύκολη, αλλά αποτέλεσμα πληθώρας σοβαρών περιστατικών που έπληξαν βαθιά την προσωπική και επαγγελματική μου αξιοπρέπεια, όπως αναφέρω αναλυτικά στη συνέχεια:

1. Η οικία Φώσκολου: Όταν ανέλαβα τη θέση της υπεύθυνης του μουσείου, έκανα, όπως θα θυμάστε, μια σειρά προτάσεις, οι οποίες είχαν παρουσιαστεί και εγκριθεί στο σύνολό τους από τη γενική συνέλευση του συλλόγου μας. Από αυτές τις προτάσεις υλοποιήθηκαν μόνο δυο. Εγκαταστάθηκε το φιλιατρό του πηγαδιού στην αυλή και με την επιστημονική φροντίδα του κ. Αμπελά ετοιμάστηκαν οι χρονολογικοί πίνακες για τη ζωή του Φώσκολου. Η υλοποίηση των υπόλοιπων προτάσεων … εκκρεμεί. Λόγου χάρη η πρόταση δημιουργίας μιας εικονικής κουζίνας της εποχής του Φώσκολου, μια προσθήκη που θα άλλαζε ουσιαστικά την εικόνα του σπιτιού και θα κόστιζε ελάχιστα, δεν υλοποιήθηκε ποτέ! Αντιθέτως ξοδεύτηκαν χρήματα για τις «παράτες» της υποδοχής του αξιόλογου πίνακα του Αλταμούρα, που, όμως, ουδεμία σχέση έχει με το Φώσκολο! Και συνεπώς δεν συντρέχει κανένας λόγος να βρίσκεται στην οικία Φώσκολου!

2. Με την ιδιότητα μου ως προϊσταμένη του Κέντρου Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία Ζακύνθου πρότεινα στο διοικητικό συμβούλιο την εκπόνηση από τον φορέα του Υπουργείου Παιδείας που διευθύνω Εκπαιδευτικού προγράμματος για την ζωή του Φώσκολου (όπως έχουν όλα τα σοβαρά μουσεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό). Η πρόταση έγινε δεκτή και τα προγράμματα υλοποιούνται τα τελευταία χρόνια. Για τις ανάγκες των προγραμμάτων (για να μην  τρέχει κάθε φορά να μου ανοίγει ο πρόεδρος) μου δόθηκαν κλειδιά της οικίας. Ο πρόεδρος μετά από κάθε πρόγραμμα παραπονιόταν ότι οι μαθητές/τριες «του» λέρωναν και «του» αναστάτωναν το μουσείο «του». Ο συνήθης διάλογος  τελείωνε με την επωδό «Ποιά θα καθαρίσει τώρα;» και την δική μου απάντηση «Να φέρουμε καθαρίστρια». Η οποία ουδόλως τον ικανοποιούσε. Υποθέτω ότι θα προτιμούσε να αποδεχτώ… τον ρόλο της καθαρίστριας… (Ποια άλλη χρησιμότητα έχουν οι γυναίκες άλλωστε!). Την φετινή σχολική χρονιά τα πράγματα χειροτέρεψαν … όταν μαζί με τους μαθητές/τριες πήγαμε στην οικία Φώσκολου για το πρώτο πρόγραμμα της σχολικής χρονιάς ανακάλυψα ότι οι κλειδαριές είχαν αλλαχτεί και ο πρόεδρος είχε… ξεχάσει να με ενημερώσει – σας υπενθυμίζω ότι επισήμως είμαι υπεύθυνη του μουσείου! Όταν του επεσήμανα το γεγονός μου απάντησε (χωρίς αιδώ) ότι υπάρχουν πολύτιμα αποκτήματα μέσα στο μουσείο και πρέπει να τα προστατέψει!!!! Και συνέχισε λέγοντας μου ότι θα έρχεται να μου ανοίγει ο ίδιος. Τελικά, επειδή τις περισσότερες φορές δεν ανταποκρινόταν στα τηλεφωνήματά μου, και επειδή εμείς (το ΚΕΠΕΑ) ως φορέας υποχρεούμαστε να υλοποιούμε τα προγράμματα που προγραμματίζουμε για τα σχολεία της Ζακύνθου, σχεδιάσαμε φέτος ένα εναλλακτικό πρόγραμμα για τη ζωή του Φώσκολου (χωρίς την επίσκεψη στην οικία) και στα περισσότερα προγράμματα υλοποιήσαμε αυτή τη νέα εκδοχή, η οποία αποδείχτηκε ενδιαφέρουσα για τους μαθητές/τριες και πλήρως επιτυχημένη ως εκπαιδευτικό πρόγραμμα.

3. Η φετινή έκδοση των δύο βιβλίων για το Φώσκολο είναι το επόμενο ζήτημα για το οποίο θα σας απασχολήσω. Στον πρώτο τόμο υποτίθεται ότι εκδόθηκαν σοβαρές και καινοτόμες μελέτες για το Φώσκολο που έγιναν στο πλαίσιο των επιστημονικών ανακοινώσεων στις ημερίδες που κάνει κάθε χρόνο ο σύλλογός μας. Παρενθετικά εξηγώ ότι βασικά κριτήρια για την επιστημονική αξία μιας μελέτης είναι η πρωτοτυπία των στοιχείων που παρατίθενται και των απόψεων του ερευνητή και οι άρτιες βιβλιογραφικές αναφορές.

Όταν το θέμα της έκδοσης συζητήθηκε στο διοικητικό συμβούλιο και αναφέρθηκε στον πρόεδρο ότι σε κάποιες από τις ανακοινώσεις δεν περιλαμβάνονται βιβλιογραφικές αναφορές, άρα δεν μπορούν να θεωρηθούν επιστημονικά κείμενα μας απάντησε ότι δεν μπορεί να ενοχλήσει τους μεγάλους αυτούς επιστήμονες για ένα τόσο μικρό ζήτημα… Και αγνόησε όσους από εμάς, τα μέλη του συμβουλίου του συλλόγου δηλαδή, επιμείναμε ότι είναι πολύ σημαντικό ζήτημα γιατί αφορά την επιστημονική αξία του εγχειρήματος.

Δεν γνωρίζω τι έγινε τελικά, διότι δεν είδα ποτέ τα προς εκτύπωση δοκίμια (παρόλο που ο πρόεδρος με είχε πιέσει να αναλάβω τις τυπογραφικές διορθώσεις και είχα δεχθεί), ούτε το εκτυπωμένο πλέον βιβλίο…

Το δεύτερο βιβλίο που δεν έχει εκδοθεί ακόμη (εξ όσων γνωρίζω), περιλαμβάνει ελληνικές μεταφράσεις έργων του Φώσκολου. Όταν ο πρόεδρος συζήτησε μαζί μου την έκδοση για πρώτη φορά, ζητώντας μου να βρω την δημοσιευμένη μετάφραση του επιστολικού μυθιστορήματος «Τελευταίες επιστολές του Γιάκοπο Όρτις», του επισήμανα ότι θα πρέπει να δακτυλογραφηθεί. Η απάντηση του ήταν ότι ο ίδιος συμφωνεί μαζί μου, αλλά ο κ. Αμπελάς (ο οποίος ουδέποτε συμμετείχε στην συγγραφή της πρότασης) και η κ. Πομόνη που εκπόνησαν την πρόταση προς το υπουργείο πολιτισμού πρότειναν και εγκρίθηκε από το υπουργείο η φωτοανασταλτική ανατύπωση. Επέμεινα ζητώντας να διαβάσω το έγγραφο και όταν τελικά μου το έδωσε, ανακάλυψα ότι δεν περιελάμβανε καμία μνεία στον τρόπο έκδοσης!!!! Του το ανέφερα και τότε προφασίστηκε την έλλειψη δακτυλογράφων στη Ζάκυνθο… του βρήκα δακτυλογράφο στην Αθήνα και μάλιστα έδωσε πολύ λογική τιμή… Αλλά … ο πρόεδρος συνέχισε να βρίσκει κολλήματα και να επιμένει για φωτοανασταλτική ανατύπωση. Δεν ξέρω τι έγινε τελικά…

4. Η προετοιμασία της εκδήλωσης «Διονύσης Φλεμοτόμος: Ο ποιητής και το έργο του» που αφορούσε το αείμνηστο μέλος του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου μας (στην κηδεία του οποίου ο πρόεδρός μας έσπευσε να εκφωνήσει επικήδειο λόγο, εκ μέρους του συλλόγου φυσικά).

Όταν εδώ και μερικούς μήνες πρωτοανέφερα την υλοποίηση της εκδήλωσης στον κ. Συνετό, αδιαφόρησε πλήρως, μου είπε απλά να κάνω επίσημο αίτημα στην βιβλιοθήκη και θα το εξετάσουν(!). Όντως το ΚΕΠΕΑ υπέβαλε αίτημα (βλ. συνημμένο 1) και ο δ/ντης της βιβλιοθήκης κ. Μαρίνος μου απάντησε τηλεφωνικώς λίγο καιρό μετά, ότι έγινε δεκτό (ουδέποτε λάβαμε ως φορέας γραπτή απάντηση στο επίσημο γραπτό αίτημά μας που συμπεριλάμβανε την πρόταση της υλοποίησης έκθεσης από τη  βιβλιοθήκη με το ποιητικό και λαογραφικό έργο του εκλιπόντος). 

Και ο καιρός περνούσε…

Φτάσαμε αισίως στην εβδομάδα της εκδήλωσης. Ο κ. Νικολουδάκης (τον οποίο οφείλω να ευχαριστήσω και σ’ αυτό κείμενο) ανέλαβε να φιλοξενήσει τον κ. Καραβίδα που όπως γνωρίζετε μίλησε για την ποίηση του Διονύση. Ο κ. Αμπελάς εκτός από την εισήγησή του για το πολιτιστικό έργο του εκλιπόντος φίλου μας ανέλαβε να  ετοιμάσει και την αφίσα-πρόσκληση της εκδήλωσης και ο κ. Πυριόχος (αφιλοκερδώς) ετοίμασε το σποτ της εκδήλωσης, το οποίο έπαιζαν όλη την εβδομάδα και το Στίγμα και η ΕΡΤ Ζακύνθου (χωρίς να πληρώνονται για την διαφήμιση!).

Η Δημόσια Ιστορική Βιβλιοθήκη Ζακύνθου και ο Ερμής, όπως όλοι ξέρουμε, ασχολούνταν με την πολύ ενδιαφέρουσα, ομολογουμένως, έκθεση του πολεμικού μουσείου του κ. Λιάσκου.

Θεώρησα σκόπιμο να μη  τους ενοχλήσω για την έκθεση για τον Φλεμοτόμο… και…

Όλα έβαιναν καλώς μέχρι τη στιγμή που ανέβηκε η αφίσα στο διαδίκτυο και επειδή οι ζακυνθινοί αγαπούν τον Διονύση και σέβονται το πολιτιστικό του έργο πήρε τα πρώτα 100 like (“λάικ”) (ζούμε βλέπετε στη χώρα του “λάικ”- σημαντικές θεωρούνται οι αναρτήσεις που έχουν πολλά …).

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ο νυν πρόεδρος του συλλόγου Ούγος Φώσκολος [θυμίζω ότι πρόεδροι στο συγκεκριμένο σύλλογο διετέλεσαν το παρελθόν εξαιρετικοί επιστήμονες και άνθρωποι όπως ο Λαλώτης και ο Ζήβας] και συνάμα πρόεδρος του εφορευτικού συμβουλίου της βιβλιοθήκης [η θητεία του οποίου έχει λήξει προ διετίας], ανακάλυψε ότι αυτή ήταν μια εκδήλωση που θα είχε μεγάλη επιτυχία και στην οποία ο ίδιος δεν θα προβαλλόταν … όπως του αξίζει! Και μου έστειλε ένα πολύ ενδιαφέρον μέιλ… το οποίο δυστυχώς οι νόμοι του ελληνικού κράτους με εμποδίζουν να επισυνάψω [βρίσκεται στη διάθεση οποιουδήποτε θα ήθελε να το … μελετήσει…] θα σας επισυνάψω, όμως, την απάντηση μου, αυτό μου το επιτρέπει ο νόμος περί προσωπικών δεδομένων, με τις απαραίτητες επεξηγήσεις:

«Καλημέρα κύριε γκρινιάρη

είχαμε πει ότι ο Φώσκολος θα είναι συνδιοργανωτής και η βιβλιοθήκη θα μας φιλοξενήσει (έτσι κι αλλιώς μόνη μου το έστησα και δεν με βοήθησε κανείς εκτός από τον Αντώνη που θα φιλοξενήσει τον Καραβίδα και τον Πάνο που έφτιαξε την αφίσα). Το σωματείο μας θα κάνει χαιρετισμό. Κατά τη διάρκεια του μπορείς να πεις ότι νομίζεις ότι αρμόζει και τέλος πάντων … το κόνσεπτ είναι να τιμήσουμε τον Διονύση.

ΟΛΑ τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα κατά τη γνώμη μου, και υποθέτω ότι συμφωνείς!»

Έλα, όμως, που αφενός δεν συμφωνούσε και αφετέρου είχε αποφασίσει ότι ένας πολιτιστικός παράγων του … μεγέθους του, είναι εκ των πραγμάτων υποχρεωμένος να καπελώσει οποιαδήποτε ενδιαφέρουσα εκδήλωση διοργανώσουν άλλοι φορείς αδιαφορώντας για τους στόχους της …

Και το επόμενο μέιλ του ήταν σαφώς μειωτικό και υβριστικό!

Δυστυχώς ούτε αυτό μπορώ να το επισυνάψω… επισυνάπτω την απάντηση:

«Φίλιππε, είπαμε ότι κανείς δεν μπορεί να σε κατηγορήσει για φεμινιστή, αλλά το ότι με λες «κορίτσι μου», στα 61 μου χρόνια; ΕΠΙΛΕΓΩ να το πάρω ως κομπλιμέντο. [Φυσικά και δεν ήταν κομπλιμέντο, μειωτική προσφώνηση ήταν, για να με βάλει ως γυναίκα και ως επιστήμονα «στην θέση μου», την φυσικά κατώτερη από τη δική του, κοτζάμ πρόεδρος, ντε!].

Όσο για τα υπόλοιπα δεν είναι καθόλου έτσι!

Ότι θα διοργανώσει έκθεση είπαμε η βιβλιοθήκη, αλλά έχετε την έκθεση του πολεμικού μουσείου…

οπότε είσαι μεν πανέξυπνος [όπως καταλαβαίνετε εδώ απαντώ σε αρνητικό χαρακτηρισμό που θεωρεί ότι του αποδίδω με τη στάση μου] … αλλά ξεχνάς…. [«το ξέχασα», ήταν η δικαιολογία του όλες τις φορές που περίμενα να μας ανοίξει την οικία Φώσκολου –βλέπε παρακάτω- και δεν ερχόταν].

Δεν βγάζω ποτέ έξω τη βιβλιοθήκη, μην ξεχνάς ότι συνεργάζομαι ως ΚΕΠΕΑ πολύ στενά [κάνουμε ως ΚΕΠΕΑ εκπαιδευτικά προγράμματα στη βιβλιοθήκη].

Απλώς είπα να μην σας φέρω σε δύσκολη θέση ζητώντας σας να στήσετε έκθεση ενώ έχετε άλλη να τρέχει.

Φυσικά αν θέλετε θα χαρώ πολύ να την στήσετε!!!!

Πέραν αυτού η βιβλιοθήκη (όταν θέλεις) παραχωρείται …. [ισχυριζόταν ότι η βιβλιοθήκη παραχωρείται μόνο σε συνδιοργανώσεις, κάτι που δεν αναγράφεται στο σχετικό ΦΕΚ και δεν έχει εφαρμοστεί σε άλλες περιπτώσεις].

Τώρα αν θες να μεταφέρουμε την εκδήλωση αλλού, θα το κάνουμε, αλλά το θεωρώ ντροπή».

Και… άρχισε το θέατρο του παραλόγου (τύφλα να έχει ο Ιονέσκο).

Ο κ. πρόεδρος άρχισε χρησιμοποιώντας διάφορους κοινούς φίλους και γνωστούς  να προβάλει την μία παράλογη απαίτηση μετά την άλλη «για να μας κάνει τη χάρη» να παραχωρήσει το αναγνωστήριο της βιβλιοθήκης για την εκδήλωση μνήμης του Διονύση [να μην το ξεχνάμε αυτό, στόχος της εκδήλωσης ήταν να τιμήσουμε τον Διονύση]: Να μπει πρώτη η βιβλιοθήκη στους συνδιοργανωτές, να μιλήσει και ο ίδιος και ο αντιπρόεδρός «του» στην εκδήλωση, να εξοστρακιστούν οι χορηγοί επικοινωνίας ΕΡΤ και Στίγμα [υποθέτω ότι αυτό προήλθε από κακώς εννοούμενο επαγγελματικό ανταγωνισμό], χωρίς φυσικά να προσφέρεται ο ίδιος ή το ραδιόφωνο του Ερμή να φτιάξει και να παίξει σποτ για την εκδήλωση. Παράλληλα διαμαρτυρόταν σε όποιον ήταν πρόθυμος να τον ακούσει ότι θα έπρεπε να είχε αποφασίσει ο ίδιος για τους ομιλητές επειδή ξέρει καλύτερα κλπ

Αισθάνθηκα αγανάκτηση και ντροπή, και προσέτρεξα στον αντιδήμαρχο πολιτισμού κ. Τάκη Βρυώνη. Του ζήτησα να μας παραχωρήσει το Πνευματικό Κέντρο, και τον ευχαριστώ πολύ για την πρόθυμη συμφωνία και συμπαράσταση του, η οποία εξασφάλιζε την υλοποίηση της εκδήλωσης … σε περίπτωση βροχών και καταιγίδων…

Ενδεικτικό του «πολεμικού κλίματος» είναι το τελευταίο (στη ζωή μου) μέιλ που έστειλα στον κ. πρόεδρο όταν με την προτροπή του εκλεκτού συναδέλφου κ. Κατσίμπελη έγινε μια προσπάθεια συμβιβασμού:

«Φίλιππε

η πρόσκληση-αφίσα όπως την διαμορφώσαμε μετα την διατύπωση των ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ σου και αφού λάβαμε υπόψη ότι αυτή η εκδήλωση γίνεται όχι για να δημιουργήσουμε αντιπαλότητες ή να προβάλουμε οποιονδήποτε πολιτιστικό φορέα αλλά

1.  για να τιμηθεί ο Διονύσης και

2. για να στηριχτεί η πρόταση της Α/θμιας για την ονοματοδοσία Σχολείου και Δρόμου

Αν δεν σε καλύπτει κι αυτή…

ΑΠΛΩΣ

θα μεταφέρουμε την εκδήλωση στο πνευματικό κέντρο που το έχουμε ήδη κλείσει από το πρωί

Ενημέρωσε με για τις αποφάσεις σου για να κάνω τις αντίστοιχες ενέργειες.

Να τυπώσω αφίσα και πρόσκληση εννοώ.

Α! Και κάτι ακόμη, αν η εκδήλωση γίνει τελικά στη βιβλιοθήκη, δεν θα χαιρετίσεις κι εσύ και κάποιος άλλος από το Φώσκολο… Θα χαιρετίσεις ΜΟΝΟ εσύ, ως Φώσκολος και Βιβλιοθήκη

Έχουμε συγκεκριμένους ομιλητές για να μιλήσουν για το έργο του Διονύση και περιορισμένο χρόνο για τις χαιρετούρες!!!!! όπως όλες οι εκδηλώσεις…

Και ο κόσμος που θα έρθει, θα έρθει για να ακούσει επιστήμονες να μιλούν για τον Διονύση και το έργο του. Όχι για το Φώσκολο, τον Ερμή κλπ Οι “δεκάδες ραδιοφωνικές εκπομπές του Διονύση Φλεμοτόμου και τα εκατοντάδες άρθρα από την  40χρονη συνεργασία σας, που ορισμένα από τα οποία αφορούσαν το σωματείο μας” όντως δεν θα ακουστούν. [Αυτά και αλλά ζητούσε, χωρίς να αναρωτηθεί αν ενδιαφέρουν εμάς τους υπόλοιπους].

Τέλος, ειλικρινά λυπάμαι που αποδεικνύεται ότι δεν υπολογίζεις κανέναν φίλο ή συνεργάτη, ζωντανό ή νεκρό, και το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι οι προσωπικοί σου στόχοι και η προσωπική σου προβολή».

Δεν απάντησε στο μέιλ… και η εκδήλωση που έγινε τελικά μετά από μια ολόκληρη εβδομάδα «διαξιφισμών» στη βιβλιοθήκη ήταν ενδιαφέρουσα, συγκινητική και επιτυχημένη.

5. Τέλος, χθες τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου Φώσκολος λάβαμε ένα μέιλ-υπενθύμιση για δυο συναντήσεις στην Αθήνα, μια στο μουσείο Μπενάκη και μια στην Ιταλική πρεσβεία για τον εορτασμό των 200 χρόνων από το θάνατο του Φώσκολου. Δεν είμαι ενήμερη ως μέλος του συμβουλίου για τις συναντήσεις αυτές, ούτε για τις εκδηλώσεις που προγραμματίζονται, ούτε… ούτε … ούτε… Για την συμμετοχή μας στις συναντήσεις αυτές τα μέλη του συμβουλίου θα πρέπει να ενημερώσουμε προσωπικά τον πρόεδρο!!!…

Προσωπικά δεν σκοπεύω να συμμετέχω σε συναντήσεις για τις οποίες δεν συν-αποφάσαμε στο Δ.Σ., ούτε να ενημερώσω προσωπικά κανέναν…

Και να σας πω την αλήθεια, δεν αισθάνομαι πλέον την ανάγκη να συνεχίσω την ενασχόλησή μου με μια συλλογικότητα, η λειτουργία της οποίας —κατά την προσωπική μου αντίληψη— έχει καταστεί προσωποπαγής και στερείται επιστημονικού προσανατολισμού.

Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη, διαμορφωμένη μέσα από την εμπειρία μου ως μέλους του συμβουλίου του συλλόγου Φώσκολος και η παρούσα επιστολή μου αποσκοπεί να καταγράψει ένα (κουραστικό και λυπηρό)βίωμα και να εξηγήσει αναλυτικά τους λόγους της παραίτησης μου, όχι στην προσβολή προσώπων. Με έχει κουράσει αυτή η -κατά την εκτίμησή μου- μικρή επαρχιακή ιστορία, η οποία, αντί να επικεντρώνεται στη μελέτη του μεγάλου Ζακυνθινού ποιητή Νικολάου Ούγου Φώσκολου με επιστημονική τεκμηρίωση και δημιουργικό όραμα, καταλήγει να αναπαράγει παγιωμένες πρακτικές χωρίς επαρκή τεκμηρίωση, μόνο και μόνο «για να δικαιολογούν κάποιοι την ύπαρξή τους» στα πολιτιστικά δρώμενα της Ζακύνθου….

Τα παραπάνω αποτελούν την προσωπική μου αξιολόγηση για τα γεγονότα, την οποία καταθέτω με σεβασμό προς όλα τα μέλη του συλλόγου μας, αναγνωρίζοντας ότι ο καθένας μπορεί να έχει τη δική του οπτική.

Με εκτίμηση
Δρ Πηνελόπη Αβούρη