«Νύχτα κόλασης η χθεσινή για τις Μαριές. Γλυτώσαμε τα σπίτια μας, αλλά κάηκαν όλα τα άλλα. Καταστράφηκαν περιουσίες και καλλιέργειες, κάηκαν ζώα. Δεν υπάρχει πια το χωριό, μόνο αποκαΐδια έμειναν.

Οι πυροσβέστες έδωσαν μεγάλη μάχη, αλλά δεν υπήρχε κρατική βοήθεια. Αν από την πρώτη μέρα επιχειρούσαν εναέρια μέσα, θα είχε περιοριστεί η καταστροφή. Μόνο ένα ελικόπτερο επιχειρούσε.

Σχεδόν όλες οι εκτάσεις στα ορεινά ανήκουν σε ιδιώτες. Δεν είναι δυνατόν να χρειάζεται να πάρεις άδεια από το Δασαρχείο, για να κόψεις ένα πεύκο, για να καθαρίσεις τα χωράφια σου, ή τον λόγγο σου. Δεν μπορεί το Δασαρχείο να ζητά δήλωση περί δημόσιας έκτασης. Αυτό είναι τεράστιο πρόβλημα.

Πρέπει να φτιαχτούν πολύ μεγάλες αντιπυρικές ζώνες, πάντα με την άδεια του ιδιώτη.

Δεν είναι η πρώτη φορά που έχουμε μεγάλες πυρκαγιές στη Ζάκυνθο, είχαμε το 2009 και το 2011. Δεν μπορώ να αποδώσω τις πυρκαγιές σε έναν και μόνο λόγο, φυσικά και υπάρχουν εμπρηστές, οικοπεδοφάγοι, ή ακόμα και πυρομανείς, αλλά για μια φωτιά μπορεί να ευθύνεται ακόμα και το κυνήγι λαγού.»