«Τα αδέσποτα στη Ζάκυνθο φτάνουν σήμερα τα δυόμιση χιλιάδες.

Μέχρι και πριν από λίγα χρόνια ο Δήμος Ζακύνθου δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στο ζήτημα της διαχείρισης των αδέσποτων.
Πέρυσι εντάξαμε στον προϋπολογισμό ένα κονδύλι, είχαμε αρχίσει την περισυλλογή αδέσποτων και προχωρήσαμε στη σύναψη συμβάσεων με ιδιώτες κτηνιάτρους, ώστε να μπορούμε να τα περιθάλπουμε. Δυστυχώς φέτος ο δήμος δεν έχει ακόμα εγκεκριμένο προϋπολογισμό, εφόσον εγκριθεί ο προϋπολογισμός, θα συνεχίσουμε την προσπάθεια σε συνεργασία με τις φιλοζωικές οργανώσεις.  
Με εντολή δημάρχου έχουν οριστεί δύο εργαζόμενοι του δήμου στο τμήμα που αφορά τα αδέσποτα, οι οποίοι βέβαια χρειάζονται εκπαίδευση, ενώ έχουμε προμηθευτεί και διάφορα εργαλεία που μας βοηθούν στη περισυλλογή των τετράποδων.

Το κόστος ενός δημοτικού καταφυγίου για 50 μόλις αδέσποτα είναι πολύ μεγάλο και αγγίζει τα 600 χιλιάδες ευρώ. Ένα πιστοποιημένο καταφύγιο πρέπει να διαθέτει χειρουργεία, χώρο ανάρρωσης, θέρμανση, γραφεία για το υπαλληλικό προσωπικό και να τηρεί μια σειρά από άλλες προϋποθέσεις. Υπάρχει η λύση ενός δημοτικού κυνοστασίου, όπου δεν χρειάζεται να έχει χώρους για χειρουργικές επεμβάσεις, αλλά και για αυτό το κόστος είναι υψηλό αφού φτάνει τα 300 χιλιάδες ευρώ.
Εξετάζουμε αν θα μπορέσουμε να φτιάξουμε Δημοτικό καταφύγιο ή κυνοστάσιο, με χρηματοδότηση μέσω προγραμμάτων ΕΣΠΑ.

Ένα καταφύγιο δεν θα λύσει το πρόβλημα. Αν δεν αλλάξει η νοοτροπία μας, δεν θα λυθεί το ζήτημα των αδέσποτων.»