«Θα ξεκινήσω με μια παραλλαγή του Κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, κεφάλαιο 11  «βιασταί αρπάζουσι την Ζάκυνθο». Το νησί μας το οποίο ταυτίζεται με την έναρξη του νεοελληνικού θεάτρου («Χάσης» του Γουζέλη και «Βασιλικός» του Μάτεση), με την αρχή της Νεοελληνικής ποίησης (Διονύσιος Σολωμός και Ανδρέας Κάλβος) και με την αφετηρία της Νεοελληνικής ζωγραφικής (Κουτούζης και Καντούνης), έχει κατ’ εξακολούθηση βιαστεί από εξωζακυνθινά κέντρα.

Κατέστρεψαν τη Ζάκυνθο με την ένταξη στην χερσαία ζώνη λιμένα του πιο σημαντικού χώρου της πόλης της Ζακύνθου. Με αποτέλεσμα την άθλια κατάσταση που υπάρχει στο μόλο του Αγίου Διονυσίου, όπου συνυπάρχουν ο παιδικός σταθμός, η λαϊκή αγορά, ο χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων και σκαφών, και όλα αυτά σε μια έκταση 25 στρεμμάτων που έχει χαρακτηρισθεί σαν παραλία και χερσαία ζώνη λιμένα. Στην έκταση αυτή περιλαμβάνεται το τμήμα του κεντρικού δρόμου (προέκταση Λομβάρδου) που φτάνει στη γέφυρα του Αγίου Χαραλάμπη και τα κηπάρια που βρίσκονται μπροστά από την οδό Μάρκοβιτς. Με συνέπεια όταν εφαρμοστεί το master plan και συγκροτηθεί ο οργανισμός λιμένος, τότε όλο αυτό το ζωτικό τμήμα της πόλης της Ζακύνθου θα αποχωριστεί από την πόλη και τότε οι Ζακυνθινοί θα πρέπει να απομακρύνουν όλες τις εγκαταστάσεις που υπάρχουν σε αυτό και να χρησιμοποιούν ελικοδρόμια για να μεταφέρονται από την περιοχή του Αγίου στην περιοχή του Αγίου Χαραλάμπη. Οι κάτοικοι των σπιτιών της οδού Μάρκοβιτς βγαίνοντας από τον σπίτι τους μπαίνουν κατευθείαν στη χερσαία ζώνη λιμένος.

Αντί να ασχοληθούμε με αυτή την απαράδεκτη κατάσταση και με την αθλιότητα της Μαρίνας των βράχων. Αφού καταστρέψαμε όλη αυτή την περιοχή, πάμε τώρα να καταστρέψουμε την άλλη περιοχή της Ζακύνθου αυτή του μόλου του Αγίου Νικολάου. Στην περιοχή όπου υπάρχει από το 1571 η Εκκλησία του Αγίου Νικολάου του Μόλου, που κατασκευάστηκε σε μία νησίδα η οποία συνδεόταν με την ξηρά τότε, με μία ξύλινη γέφυρα. Στην εκκλησία αυτή ήταν εφημέριος το 1583, νομίζω ο Άγιος Διονύσιος. Είναι το μοναδικό Βενετσιάνικο κτίσμα που διασώθηκε διαχρονικά από τους σεισμούς που έχουν καταστρέψει τη Ζάκυνθο. Χαρακτηρίζει την πλατεία Σολομού με την απλότητα του. Αποτελεί αναμφισβήτητα το τοπόσημο της πόλης της Ζακύνθου στους αιώνες. Θέλουμε δηλαδή δίπλα σε αυτό το μνημείο που σεβάστηκαν μέχρι και οι σεισμοί, να πάμε εμείς οι βάρβαροι και να φτιάξουμε μια προβλήτα και κάποιες εγκαταστάσεις έκτασης τουλάχιστον 40 στρεμμάτων, για να έρχεται ένα μεγάλο κρουαζιερόπλοιο, να το βλέπουν οι πυγμαίοι της Ζακύνθου και να το θαυμάζουν. Αν γίνονται όλα για το χρήμα, τότε να κατασκευάσουμε μία διώρυγα από τη θάλασσα μέχρι την πλατεία Αγίου Μάρκου για να φτάνει μέχρι εκεί το κρουαζιερόπλοιο.

Η αρχιτεκτονική είναι η επιστήμη και η τέχνη του χώρου. Ο χώρος του Αγίου Νικολάου του μόλου και της πλατείας Σολομού θα πληγωθεί ανεπανόρθωτα από το σχέδιο που εκπονείται για το μπάζωμα της θάλασσας. Η θέση μου είναι ότι θα έπρεπε στη περιοχή της πλαζ του ΕΟΤ να φτιαχτεί με μια ήπια παρέμβαση στη θάλασσα ένα Δημοτικό πάρκινγκ, στη συνέχεια αυτού του μικρού που υπάρχει, για να λυθεί επιτέλους το δράμα της αδυναμίας χώρου στάθμευσης οχημάτων στο κέντρο της πόλης. Η ακτή που είναι στο μόλο του Αγίου Νικολάου να παραμείνει όπως υπάρχει μέχρι σήμερα τόσους αιώνες.

Ποιος ο λόγος να ασχολούμαστε με προβλήτες και κρουαζιερόπλοια; Αναγκάζονται οι Ζακυνθινοί και παρκάρουν επί της Λομβάρδου, που είναι χερσαία ζώνη λιμένος και που σημαίνει πως αν στο μέλλον πωληθεί η χερσαία ζώνη του λιμανιού σε ιδιώτη, τότε θα εγκατασταθούν παρκόμετρα στη Λομβάρδου για την στάθμευση των οχημάτων, όπως θα συμβεί και στην εγκατάσταση υποδοχής του κρουαζιερόπλοιου. Θα ήθελα να παραμείνει αναλλοίωτη η περιοχή στον μόλο του Αγίου Νικολάου, να βλέπω τα καταγάλανα νερά και τους Ζακυνθινούς να κάνουν τα μπάνια τους. Αγάπη θέλει η Ζάκυνθος και πατριωτισμό και για να αγαπήσουμε τη Ζάκυνθο πρέπει να την γνωρίσουμε. Ο επενδυτής ενδιαφέρεται μόνον για το κέρδος του.

Την Πέμπτη 17 Ιουνίου βγαίνουν σε δημοπρασία, σε πλειστηριασμό δύο πίνακες των σπουδαίων Ζακυνθινών ζωγράφων Κουτούζη και Καντούνη. Είναι η πρώτη φορά που διαπιστώνεται ένας κοινοτισμός, ένας πατριωτισμός ώστε αυτά τα έργα να αγοραστούν και να έρθουν στη Ζάκυνθο. Εκδηλώνεται ένα πατριωτικό ενδιαφέρον για το ζήτημα αυτό και θα πρέπει το Μουσείο Σολωμού να προσπαθήσει να ενισχύσει αυτή την κίνηση, ώστε να έρθουν τα έργα στο νησί, έστω και με την αγορά τους από έναν ιδιώτη που εν συνεχεία θα τα δωρίσει. Έχει εκδηλωθεί ένα ενδιαφέρον από έναν με δύο ανθρώπους, μακάρι να γίνει αυτό και μετά στο Μουσείο Σολωμού να μπει μια πλάκα με τα ονόματα αυτών των ευεργετών, όπως συμβαίνει σε άλλες περιοχές της Ελλάδας αλλά δυστυχώς όχι στη Ζάκυνθο μέχρι σήμερα. Ακόμα όμως και αν δεν καταλήξουν αυτά τα έργα στη Ζάκυνθο, έχει ενδιαφέρον ότι για πρώτη φορά εκδηλώνεται ένα ενεργό κοινωνικό ενδιαφέρον για τον πολιτισμό και την ιστορία του τόπου μας, που δυστυχώς είναι πολύ γνωστός στους συνέλληνες αλλά όχι στους Ζακυνθινούς.»

Ακούστε ολόκληρη την εκπομπή: