«Το master plan ύδρευσης είχε ξεκινήσει από τον προηγούμενο Δήμαρχο κ. Αρετάκη. Δεν διαφωνούμε στο σύνολο του master plan όπως αυτό παρουσιάστηκε χθες στο Δημοτικό Συμβούλιο, αλλά σε δύο με τρία σημεία του. Κυρίως διαφωνούμε με την αφαλάτωση του νερού που αντλείται από τις γεωτρήσεις της ΔΕΥΑΖ και με την τιμή των 4,5 ευρώ πώλησης στον καταναλωτή ανά κυβικό νερού.

Θα είναι καταστροφική η αφαλάτωση στις γεωτρήσεις, θα έλεγα αυτόπυροβολισμός, για αυτό και καταψηφίσαμε το master plan. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για αφαλάτωση από τη θάλασσα, κάτι όμως που επίσης δεν το θέλουμε.

Σύμφωνα με τη δική μας μελέτη για το νερό, την οποία είχαμε παρουσιάσει προεκλογικά και που συμφωνεί σε αρκετά σημεία με το master plan, το νησί έχει απόθεμα νερού δέκα φορές περισσότερο από τις ανάγκες που υπάρχουν σήμερα.

Νερό υπάρχει, στη διαχείριση είναι το πρόβλημα, στην απώλεια νερού από διαρροές και λαθρουδροληψίες. Θυμίζω ότι το 2013 με Πρόεδρο της ΔΕΥΑΖ τον κ. Αβράμη, σε αντικατάσταση αγωγού στο Αργάσι, είχαν βρεθεί 66 παράνομες συνδέσεις.

Επτά με οκτώ εκατομμύρια κυβικά νερού χάνονται κυρίως λόγω των βλαβών. Στους Αμπελόκηπους υπήρχε βλάβη σε έναν σωλήνα και για δυόμιση χρόνια έτρεχε νερό σε ένα χωράφι το οποίο τελικά καταστράφηκε.

Είναι γνωστές τετρακόσιες περίπου επιφανειακές βλάβες, ενώ υπάρχουν και υπόγειες βλάβες που είναι εύκολο να βρεθούν με τη σύγχρονη τεχνολογία που υπάρχει.

Είναι αιτία πολέμου για εμάς η αφαλάτωση και η τιμολογιακή πολιτική που αναφέρθηκε των 4 με 4,5 ευρώ το κυβικό. Άλλωστε ο πολίτης μπορεί να αγοράσει νερό με υδροφόρα, με λιγότερα χρήματα, με 3 ευρώ το κυβικό.

Η διαχείριση του νερού στο νησί γίνεται όπως πριν από 25 χρόνια, είναι πρωτόγονη η κατάσταση. Πρέπει να εγκατασταθούν υδρομετρητές στις γεωτρήσεις για να ξέρουμε την ακριβή ποσότητα νερού που αντλείται. Να επιδιορθωθούν οι βλάβες στο δίκτυο και να αντικατασταθούν οι παλαιοί σωλήνες με σύγχρονους αγωγούς μικρότερου διαμετρήματος.

Στις επιχειρήσεις, κυρίως αυτές που ασχολούνται με τον τουρισμό, υπάρχει ένας νέος, σύγχρονος τρόπος εξοικονόμησης νερού, που είναι τα γκρίζα νερά, δηλαδή τα νερά του νιπτήρα, του ντους και του πλυντηρίου, στα οποία μπορεί εύκολα να γίνει μια επεξεργασία χωρίς μεγάλο κόστος με σκοπό να επαναχρησιμοποιηθούν από τις επιχειρήσεις, με συνέπεια την μεγάλη οικονομία σε νερό και χρήμα. Δεν αναφέρομαι στα μαύρα νερά, δηλαδή το νερό της τουαλέτας που είναι λύματα.

Για να εφαρμόσει μια τέτοια διαδικασία μια επιχείρηση, θα πρέπει να λειτουργεί εσωτερικά με δύο διαφορετικά δίκτυα αποχέτευσης, το ένα για τα γκρίζα και ανακυκλώσιμα νερά και το άλλο για τα μαύρα νερά. Αυτό πρέπει να γίνει και με τη συνδρομή της ΔΕΥΑΖ. Είχα μιλήσει με την Αποκεντρωμένη Διοίκηση για το ζήτημα αυτό και πληροφορήθηκα ότι είναι στα σκαριά ένα πρόγραμμα επιδότησης του συστήματος ανακύκλωσης του νερού, κάτι που εφαρμόζεται σε πολλές χώρες στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες.»