«Στα είκοσι χρόνια που υπηρετώ στο Νοσοκομείο Ζακύνθου, δεν έχω ξαναδεί ανάλογη κατάσταση. Σε αυτά τα είκοσι χρόνια είχαμε μόλις τέσσερεις παραιτήσεις ιατρών όταν από 1^η Ιανουαρίου 2018 και μέχρι σήμερα έχουμε οκτώ παραιτήσεις ιατρών διαφόρων ειδικοτήτων, μιλάμε για πανελλήνια πρωτιά.

Είμαι είκοσι χρόνια εργαζόμενος στο Νοσοκομείο Ζακύνθου και επί δέκα χρόνια πρόεδρος των εργαζομένων. Κατά συνέπεια, θα ήθελα να μας αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα στα όσα καταγγέλλουμε και να μην δημιουργούν κάποιοι την εντύπωση ότι υπερβάλλουμε, ή κινδυνολογούμε. 

Ο κόσμος πρέπει να αντιληφθεί τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, το καλοκαίρι πέρασαν από τα επείγοντα του Νοσοκομείου 800 περιστατικά παιδιών, τα οποία και εξετάστηκαν μόλις από δύο ιατρούς. Καταλαβαίνει κανείς την κόπωση αυτών των ανθρώπων, οι οποίοι και είπαν ως εδώ και μη παρέκει. Υπό αυτές τις συνθήκες δεν μπορούν να ανταποκριθούν.

Μαθαίνω ότι έγινε η κρίση του ενός παιδιάτρου, πρόκειται για έναν επικουρικό από την Πάτρα, ο οποίος όταν ήταν τρεις Παιδίατροι είχε αρνηθεί να έρθει. Θα έρθει τώρα που θα είναι μόνος του; και αν έρθει, πως θα λειτουργήσει η Παιδιατρική Κλινική; με έναν παιδίατρο και χωρίς Διευθυντή; Είναι αλήθεια ή όχι, ότι τα κονδύλια που προορίζονταν για τους επικουρικούς, πήγαν σε άλλες ανάγκες του Νοσοκομείου, όπως στο να πληρωθεί το πετρέλαιο θέρμανσης;

Νομίζει κανείς ότι επειδή θα πάρουμε μια έξτρα επιχορήγηση 100 χιλιάδων ευρώ, λόγω των σεισμών, θα σωθούμε; Από τον περασμένο Μάιο, μας είχαν υποσχεθεί από την 6^η Υ.Π.Ε έξτρα επιχορήγηση 600-800 χιλιάδων ευρώ και ακόμα τα περιμένουμε αυτά τα χρήματα.

Δυστυχώς θα δούμε και άλλες παραιτήσεις νοσοκομειακών ιατρών, δεν πάμε καλά και απορώ που δεν απασχολεί το θέμα την 6^η Υ.Π.Ε»