«Παρατήρησα μια διαφορά στη συμπεριφορά του γιού μου σε σχέση με το παρελθόν και αυτό με έβαλε σε σκέψεις για το τι μπορεί να συμβαίνει. Κλεινόταν στο δωμάτιό του, ήταν εριστικός, φαινόταν σαν να τον απασχολεί κάτι. Είχα παρατηρήσει και κάποιους μώλωπες στο σώμα του, τον ρωτούσα από τι προήλθαν και αν συνέβαινε κάτι, μου απαντούσε ότι έπεσε και χτύπησε, γλίστρησε κλπ. Μια μέρα είχε έρθει σπίτι με σπασμένο το μικρό δάχτυλο του ποδιού του και τον πήγαμε με τη μητέρα του στο Νοσοκομείο.

Το παιδί δεν ήταν παραμελημένο, όταν έβγαινε το απόγευμα ή το βράδυ, ήταν πάντα μαζί με τους γονείς του, ενώ ξέραμε και τους φίλους του. Τελικά τα αποκάλυψε όλα στη μεγαλύτερη αδερφή του, η οποία μας τα είπε όλα.

Ήταν ένα σοκ για μένα όλο αυτό και αποφάσισα να ακολουθήσω τη νόμιμη οδό και να πάω το θέμα μέχρι τέλους. Το παιδί ήξερε το όνομα μόνο του ενός παιδιού από αυτά που του ασκούσαν εκφοβισμό επί μήνες, από τον περασμένο Φεβρουάριο, με απειλές, με εκβιασμούς, με χειροδικίες, μέσω των οποίων του έκλεβαν τα χρήματα που του δίναμε για το χαρτζιλίκι του.

Τόσο εμείς ως οικογένεια αλλά και οι φίλοι του γιού μας που γνώριζαν τι συμβαίνει, μαζί με τους γονείς τους επισκεφθήκαμε τον δικηγόρο κ.Π.Κεφαλληνό ο οποίος άρχισε να συντάσσει ένα υπόμνημα για την υπόθεση. Όταν φύγαμε από το γραφείο του κ. Κεφαλληνού, πήγαμε για έναν καφέ στη Πλατεία Σολωμού και ξαφνικά είδα τα παιδιά, τους φίλους του γιού μου να τρέχουν πανικόβλητοι προς εμάς και τον γιό μου να μου λέει ότι του επιτέθηκαν και πάλι λίγο πιο πέρα από εκεί που καθόμασταν. Το τραγικό της υπόθεσης μεταξύ όλων των άλλων, είναι ότι το παιδί μου φώναζε για βοήθεια και δεν ενδιαφέρθηκε κανείς να ασχοληθεί.

Ενημέρωσα άμεσα τον κ. Κεφαλληνό, ο οποίος μου είπε να πάω στην Ασφάλεια και να καταθέσω. Ακολούθησα την συμβουλή του και όταν έφτασα στην Αστυνομία, με πήρε τηλέφωνο το παιδί μου και μου είπε ότι του επιτέθηκαν και πάλι και πως αυτή τη φορά υπάρχει και βίντεο από την επίθεση που τράβηξε ένας φίλος του. Παραδώσαμε το βίντεο στην Ασφάλεια η οποία το εξέτασε και δόθηκε εντολή σε ομάδα της ΟΠΚΕ να συλλάβει τους ανήλικους οι οποίοι αναγνωρίστηκαν στο βίντεο, μαζί με τους γονείς τους, στα πλαίσια της διαδικασίας του αυτοφώρου. Δεν εντοπίστηκαν εκείνο το βράδυ, όμως τελικά συνελήφθησαν όλοι το επόμενο πρωί. Μετά τις συλλήψεις, κάποια άλλα παιδιά, όχι αυτά που συνελήφθησαν, έστειλαν ένα μήνυμα στο κινητό του γιού μου, με τον οποίο τον απειλούσαν.

Ρώτησα το παιδί μου γιατί στοχοποιήθηκε και δεν μου απαντούσε, πάθαινε κρίσεις πανικού. Τον ρώτησαν και οι αστυνομικοί, αλλά το παιδί είπε ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος. Το παραδέχτηκαν και οι θύτες, ότι δεν είχαν κάποιο προηγούμενο μαζί του.

Το θέμα έχει πλέον μαθευτεί πανελλαδικά. Το παιδί το παρακολουθεί ψυχολόγος. Αισθάνεται καλύτερα από την ημέρα που μας τα αποκάλυψε όλα, αν και είναι «φυλακισμένο» σπίτι του γιατί φοβάται, όταν οι θύτες κυκλοφορούν έξω ελεύθεροι. Εγώ έχω κρίσεις αυπνίας. Μέχρι να περατωθεί αυτή η κατάσταση δεν μπορώ να ηρεμήσω. Θα το ξεπεράσουμε όμως γιατί είμαστε μια δεμένη οικογένεια.

Τα παιδιά που έχουν υποστεί εκφοβισμό πρέπει να μιλήσουν, να τα πουν όλα στους γονείς τους και οι γονείς τους επίσης στις αρμόδιες Αρχές. Δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα. Πρέπει να εξαλειφθεί αυτή η μάστιγα. Η αδιαφορία δημιουργεί φυτώριο κακοποιών. Πρέπει να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση.»