«Είμαι Αντιπρόεδρος της ΕΛΜΕΖ και συμμετείχα στη χθεσινή συγκέντρωση που έγινε στη Ζάκυνθο για την τραγωδία των Τεμπών. Ρώτησα ποιοι θα μιλήσουν και ζήτησα αν μπορώ να πάρω τον λόγο και εγώ. Μου το αρνήθηκαν και αυτή η άρνηση συνοδεύτηκε από σπρωξίματα αφού 6 έως 8 άτομα με τράβηξαν μακριά και μάλιστα μπροστά στα μάτια του επτάχρονου γιου μου, ο οποίος ταράχτηκε όπως και εγώ. Μετά το επεισόδιο τον έψαχνα και δεν μπορούσα να το βρω.

Ο Πρόεδρος του σωματείο μας (ΕΛΜΕΖ) κ. Προβής μίλησε στη συγκέντρωση, αλλά υπάρχει κάποιο πρωτόκολλο που απαγορεύει σε κάποιον άλλον να μιλήσει; Δυστυχώς παρόμοια περιστατικά έχουν ξαναγίνει. Στην πανεκπαιδευτική απεργία της 15^ης Φλεβάρη συνέβη το ίδιο. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν τέτοιοι τραμπουκισμοί και να φιμώνονται ανένταχτοι άνθρωποι.

Η Συμμαχία Εκπαιδευτικών Ζακύνθου, που είναι μέλος της ΣΥΝΕΚ, είναι η παράταξη με την οποία συμμετείχα στην εκλογική διαδικασία για το ΔΣ της ΕΛΜΕΖ και ανήκει στον ευρύτερο ριζοσπαστικό χώρο. Είναι μια άλλη παράταξη από αυτή στην οποία ανήκει ο Πρόεδρος κ. Προβής, που πρόσκειται στο ΠΑΜΕ. Αυτό τι σημαίνει; Δεν έχουμε δικαίωμα εμείς να μιλάμε; Γίνεται μια προσπάθεια καπελώματος των κινητοποιήσεων και δεν συμβαίνει για πρώτη φορά. Κάποιοι θέλουν μόνο αυτοί να φαίνονται.

Ο κόσμος ασχέτως κομματικών προτιμήσεων απηύδησε με γεγονότα όπως αυτό των Τεμπών. Οι μαζικοί αγώνες δεν ανήκουν σε κάποιους, αλλά σε όλον τον λαό.

Σήμερα έχουμε Γενική Συνέλευση στο Μουσικό Σχολείο. Δεν ξέρω αν θα γίνει γιατί το σχολείο τελεί υπό κατάληψη, αλλά αν γίνει θα θέσουμε το θέμα ενώπιον του κ. Προβή.

Να μην φοβάται ο κόσμος, να μετέχει στις κινητοποιήσεις. Οι αγώνες είναι συλλογικοί.»