«Πράγματι το 2011 βρέθηκα ως ομιλητής μαζί με Βαρουφάκη, Τσακαλώτο και Κατρούγκαλο στην πλατεία Συντάγματος, με χιλιάδες ανθρώπους, που ήθελαν να φύγουν οι κυβερνήσεις των μνημονίων.
Από τότε ρωτούσα τους μετέπειτα Υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ πως θα πετύχαινε το μοντέλο της διαπραγμάτευσης που πίστευαν.
Από τότε ο Βαρουφάκης αποκαλούσε την διαπραγμάτευση που θα έκανε ως πόκερ, πίστευε ότι αν φοβίζαμε τους Ευρωπαίους με χρεοκοπία θα τους τρομάζαμε και θα υποχωρούσαν. Η όλη συλλογιστική ήταν λάθος, πόκερ με την τύχη της χώρας δεν παίζεις.
Κατ’ ουσία δεν είχαν σοβαρό σχέδιο. Νόμιζαν ότι θα εκβίαζαν τους δανειστές, αυτή δεν είναι μια απλοϊκή πολιτική, αλλά μια εγκληματική πολιτική.
Ο Βαρουφάκης ήταν εγκληματίας για την χώρα, αλλά ένας ειλικρινής και αδίστακτος εγκληματίας. Από τότε ισχυριζόταν ότι θα έπρεπε να εφαρμοσθεί το διπλό νόμισμα.

Το υπόβαθρο για την χρεοκοπία μας δημιουργήθηκε τα τελευταία σαράντα χρόνια. Αλλά με τα μνημόνια η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο. Από την μεταπολίτευση και μετά ακολουθήθηκαν λάθος πολιτικές, που έφεραν τα χρέη και τα μνημόνια. Όλο αυτό το οικοδόμημα των τελευταίων 40 ετών κατέρρευσε.

Ακόμη δεν έχει ειπωθεί όλη η αλήθεια για την κατάσταση της χώρας. Μόνο όποιος έχει βιώσει την κατάσταση ξέρει την αλήθεια.

Πιστεύω ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, τα είχαν βρει με τους δανειστές πολύ πριν αναλάβουν την διακυβέρνηση της χώρας.
Έξι μήνες πριν από τις πρώτες εκλογές του 2015 μια μικρή ομάδα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ είχε επισκεφθεί στο Λονδίνο στελέχη διαχείρισης των επενδυτικών κεφαλαίων που έπαιζαν με την χρεοκοπία της Ελλάδας. Τις συναντήσεις αυτές οργάνωσε η BankOfAmerica. Ο Σταθάκης τότε μας έδειξε ότι αντιμετώπισε τότε τους δανειστές ως πρωτοετής φοιτητής οικονομικής σχολής. Στην πραγματικότητα όλο αυτό ήταν ένα σκηνικό για να στηθούν συμφωνίες του παρασκηνίου. Πρόκειται για ξεπούλημα ολκής. Κάποιοι τότε στον ΣΥΡΙΖΑ έτρεφαν αυταπάτες.
Σε βάρος της Ελλάδας, κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης ΣΥΡΙΖΑ, τα επενδυτικά κεφάλαια κέρδισαν πάνω από 17 δις.

Ο λαός είχε μπουχτίσει τα μνημόνια, αγωνιούσε να ξεφορτωθεί τα κόμματα του μνημονίου.
Οι δανειστές σκαρφίστηκαν το εξής: έβαλαν την αντιπολίτευση, τους τότε αντι-μνημονιακούς στο παιχνίδι, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ μας πουλούσαν τότε φρούδες αντι-μνημονιακές ελπίδες, ο κόσμος όμως δεν πρόσεξε, ότι κανένας από του σημερινούς κυβερνώντες, δεν έλεγε με ποιο τρόπο θα πραγματοποιήσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις.
Έτσι ανάμεσα στα άλλα φτάσαμε σήμερα στο σημείο, οι κυβερνώντες, να βλέπουν το παιδί ως φορολογικό τεκμήριο.

Μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, έλεγα στην τότε κυβέρνηση, ότι δεν νοείτε να διαπραγματεύεσαι ενώ ταυτόχρονα πληρώνεις το χρέος της χώρας. Κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων, πρότεινα στην κυβέρνηση να αναστείλει τις πληρωμές σε ΔΝΤ και ΕΚΤ, και να βάλει εισαγγελέα στις συστημικές τράπεζες ώστε να μην μπορεί να εκβιάσει ο Ντράγκι με το να κόψει την παροχή ρευστότητας.

Η πρόταση για το δημοψήφισμα του περασμένου καλοκαιριού ήρθε από τις ΗΠΑ. Ήμουν υπέρ του δημοψηφίσματος με την πεποίθηση του ισχυρού «όχι» με συντριπτικά ποσοστά. Η κυβέρνηση πίστευε ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα ήταν οριακό και εκεί την πάτησε.

Από το 2007, όπως πρόσφατα παραδέχτηκε και ο κ. Προβόπουλος, είχε προβλεφθεί η χρεοκοπία της χώρας αλλά ουδείς ασχολήθηκε.
Κράτησαν το κόσμο στο σκοτάδι. Το όλο ζητούμενο από την αρχή ήταν το ξεπούλημα του «οικοπέδου η Ελλάς».

Η παγκόσμια τράπεζα το 2009 είχε αποτιμήσει το «οικόπεδο Ελλάδα» με 10 τρις δολάρια, όταν το εθνικό χρέος ανερχόταν στα 300 δις ευρώ.
Με τα μνημόνια εξαγοράστηκε το πολιτικό σύστημα της χώρας. Η πολιτική διαφθορά στην Ελλάδα έχει ρεκόρ Γκίνες.
Αντιμετωπίζοντας την χώρα μας σαν αποικία, και εμάς σαν ιθαγενείς, προσπάθησαν να επιβάλουν μια αφόρητη κατάσταση, να μας εξοντώσουν για να υποτιμήσουν την περιουσία μας και να την πάρουν για ένα κομμάτι ψωμί.

Δεν υπάρχει σήμερα Ευρώπη της αλληλεγγύης, των λαών και των κοινωνιών. Ζούμε στην Ευρώπη του ολοκληρωτισμού και δεν θα έπρεπε εμείς και κανένας λαός να έχει σχέση με μια τέτοια Ευρώπη. Η Ελλάδα σήμερα είναι στο πάτο της Ευρώπης, ο τελευταίος κρίκος στην τροφική αλυσίδα.

Δυστυχώς προβλέπω μέσα στο καλοκαίρι να έρχεται ένα 4^ο μνημόνιο, πιθανότατα και με επιβολή πρόωρων εκλογών για να εφαρμοσθεί από μια νέα κυβέρνηση. Πιθανά οι ομολογιούχοι των τραπεζών να είναι αυτοί που θα πληρώσουν αυτή τη φορά.

Το ΕΠΑΜ προτείνει καθαρές λύσεις. Το βασικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας σήμερα, είναι ότι δεν υπάρχει εισόδημα.
Ο ιδιωτικός τομέας έχει πεθάνει και μόνο το κράτος μπορεί και πρέπει να δώσει εισόδημα με συγκεκριμένους τρόπους. Κόβοντας εθνικό εισόδημα και δίνοντάς το με τη μορφή βασικού εισοδήματος στους οικονομικά ασθενέστερους, εκτός των σημερινών τραπεζικών συστημάτων.
Αν δώσουμε εισόδημα σε κάποιον και αυτός χρωστάει της «Μιχαλούς» τότε το εισόδημα θα πάει στα χρέη, εμείς θέλουμε το εισόδημα να πάει στην αγορά για να πετύχουμε την επανεκκίνηση της οικονομίας.  
Έτσι ταυτόχρονα πρέπει να παγώσουν όλες οι οφειλές των πολιτών προς τις τράπεζες, την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, μέχρι να ξεκαθαρίσουμε τι χρωστάει ο καθένας, και τι μπορεί να πληρώσει.
Το εισόδημα πρέπει να πάει στην αγορά, να κυκλοφορήσει στο κύκλωμα της οικονομίας.

Το συγκεκριμένο μοντέλο πρωτο-εφαρμόσθηκε στις ΗΠΑ την δεκαετία του 30, ενώ εφαρμόσθηκε και στις Σκανδιναβικές χώρες. Ακόμα εφαρμόζεται στη Νορβηγία, ως ένα βαθμό.

Πρέπει να ξεμπερδέψουμε με τις χρεοκοπημένες τράπεζες που έχουμε και που λειτουργούν τοκογλυφικά, απαιτείται παρέμβαση της δικαιοσύνης ενώ εκκαθαριστές πρέπει να αναλάβουν και να μας πουν ποιοι φάγανε τα λεφτά από τις τράπεζες. Δεν μπορεί να πηγαίνουν εκατοντάδες εκατομμύρια σε χρεοκοπημένες τράπεζες.

Το συνολικό χρέος των συστημικών τραπεζών της χώρας προς το ευρωσύστημα φτάνει τα 114 δις ευρώ με εγγύηση του δημοσίου, δηλαδή του Έλληνα φορολογούμενου. Κανείς δεν αναρωτήθηκε που πήγαν αυτά τα χρήματα.
45 δις ήταν η εκροή των καταθέσεων, αφού δάνεια δεν δόθηκαν που πήγαν τα υπόλοιπα χρήματα.
Να δούμε που πήγανε τα λεφτά, ποιοι τα πήραν, να δημευτούν περιουσίες να πληρώσουν όσοι τα έφαγαν.

Πρέπει να ιδρυθούν νέες τράπεζες, ειδικού σκοπού, που να μπορούν να διασφαλίσουν τον καταθέτη, να τον βοηθήσουν να δημιουργήσει και να πάει μπροστά. Η τράπεζες πρέπει να αναλαμβάνουν το ρίσκο αφού αξιολογήσουν την επιχειρηματική ιδέα, να επιδιώκουν την επιτυχία της ιδέας και όχι να σου πάρουν το σπίτι.

Το ΕΠΑΜ δεν ανήκει ούτε στην Αριστερά ούτε στη Δεξιά. Το καθήκον μας είναι πατριωτικό και δεν έχει ιδεολογικές γραμμές. Μέλημά μας είναι η ένωση του λαού για ένα καλύτερο αύριο. Όταν η χώρα βρίσκεται σε κατοχή δεν υπάρχει Αριστερός ή Δεξιός. Αυτές τις στάμπες μας τις έβαλαν μετά τον εμφύλιο του 45.
Σήμερα δεν υπάρχει δεξιός και αριστερός, υπάρχει ο πατριώτης δημοκράτης, ο δοσίλογος, και ο εθνικά ανάξιος αυτός που δεν συμμετέχει ενεργά στον αγώνα.
Το κόμμα μας δεν θα απέχει από τις πολιτικές μάχες, το έχουμε αποδείξει ακόμη και κάτω από δυσμενείς συνθήκες.»