«Εκπλήσσομαι, διότι έχω μπροστά μου το πρακτικό της συνεδρίασης του διοικητικού συμβουλίου του ΟΔΑΖ, με ημερομηνία 18 Φεβρουαρίου 2020, όπου ένα από τα θέματα ήταν η λήψη απόφασης για διαχειριστικό έλεγχο από ορκωτούς λογιστές, όπως αναφέρεται, για απολογισμούς οι οποίοι κρίθηκαν απορριπτέοι και για δαπάνες που δεν έτυχαν της ορθής διαδικασίας μέσω του διπλογραφικού συστήματος.

Αν υπήρχε αγαθή βούληση, θα μπορούσαν να με καλέσουν για να τους δώσω εξηγήσεις, και για τους απορριπτέους απολογισμούς και για τις δαπάνες που έγιναν εκτός διπλογραφικού συστήματος.

Το θέμα για μένα δεν είναι ο διαχειριστικός έλεγχος. Ας κάνουν εκατό ελέγχους. Το θέμα είναι το κατάπτυστο κείμενο της απόφασης του διοικητικού συμβουλίου, που κάνει λόγο για εξυγίανση του οργανισμού. Όταν λένε ότι με τον έλεγχο θα διασφαλίσουν την εύρυθμη οικονομικά λειτουργία του ΟΔΑΖ, σημαίνει ότι επί δικής μου διοίκησης, ο οργανισμός ήταν οικονομικά άρρωστος. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι στις 31 Δεκεμβρίου 2019 παρέδωσα τους τραπεζικούς λογαριασμούς του ΟΔΑΖ, με ένα ποσό ύψους 460 χιλιάδων ευρώ. Αφαιρώντας περίπου 100 χιλιάδες ευρώ για την εξυπηρέτηση κάποιων τιμολογίων, των οποίων η πληρωμή εκκρεμούσε, σημαίνει ότι άφησα στη νέα διοίκηση ποσό καθαρό ύψους 350 χιλιάδων ευρώ.

Οι απορριπτέοι απολογισμοί κρίνονται και εξετάζονται από το Ελεγκτικό Συνέδριο, όπως και οι προϋπολογισμοί. Αυτά είναι θέματα του Ελεγκτικού Συνεδρίου και όχι ζητήματα που εξετάζονται από ορκωτούς λογιστές.

Λένε ότι υπάρχουν παρατυπίες στους απολογισμούς που έκανα και τους απαντώ. Τι θα έπρεπε να κάνω; να άφηνα να καταπατηθούν τα περιουσιακά στοιχεία του ΟΔΑΖ; όπως το μεγάλης αξίας οικόπεδο έξι χιλιάδων εξακοσίων τετραγωνικών μέτρων στον Άγιο Σώστη; να μην καθάριζα τα κλιματιστικά ώστε να δούλευαν σωστά; να τα άφηνα βρώμικα ρισκάροντας την υγεία των τροφίμων; να άφηνα ασυντήρητο το αποχετευτικό δίκτυο του ΟΔΑΖ; να άφηνα τα λύματα να βγουν έξω και να βρομάει ο τόπος; Αντιμετώπισα αυτά τα έκτακτα έξοδα, με μεταφορά των ποσών από άλλους κωδικούς, χωρίς να γίνει υπέρβαση στον προϋπολογισμό. Αν με καλούσαν θα τα είχα εξηγήσει όλα.

Δύο συντάγματα ορκωτών λογιστών να φέρουν, εγώ δεν έχω να φοβάμαι τίποτα. Μας έλεγχαν επί δυόμιση χρόνια, και μάλιστα με καταδρομικού τύπου ελέγχους, ως όφειλαν να κάνουν. Αισθάνομαι όμως προσβεβλημένος όχι για τους ελέγχους που θα κάνουν, αλλά από την διατύπωση του κειμένου της σχετικής απόφασης του διοικητικού συμβουλίου του ΟΔΑΖ.

Με ξέρει όλη η Ζακυνθινή κοινωνία. Τους λέω λοιπόν, ότι το κείμενο αυτό της απόφασης του διοικητικού συμβουλίου θα το χρησιμοποιήσω, όχι τώρα, αλλά μετά τον έλεγχο που θα κάνουν. Αν βρουν ότι εγώ καταχράστηκα έστω και ένα ευρώ, θα πάρω την οικογένειά μου και θα φύγουμε από την Ζάκυνθο. Αν όμως δεν βρουν τίποτα, τότε τους ενημερώνω ότι θα διαφυλάξω κατά απόλυτο και νόμιμο τρόπο την αξιοπρέπεια την δική μου και της οικογενείας μου.

Η Υφυπουργός που επικαλούνται, ότι τους προέτρεψε να γίνει ο διαχειριστικός έλεγχος, για τους απορριπτέους απολογισμούς, ήταν αυτή που επί της θητείας μου, χορήγησε 200 χιλιάδες ευρώ στον ΟΔΑΖ για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες.

Μας κατηγόρησαν ότι κάναμε προσλήψεις με δήθεν παράνομες διαδικασίες, αλλά τελικά στο δικαστήριο αθωωθήκαμε πανηγυρικά. Ίσως αυτή η δικαίωσή μας, να ενόχλησε κάποιους.

Η ανέγερση της νέας πτέρυγας του ΟΔΑΖ, είχε προϋπολογισμό βάση της σύμβασης, ύψους τριών εκατομμυρίων τετρακοσίων χιλιάδων ευρώ. Το έργο αυτό ολοκληρώθηκε εντός χρονοδιαγράμματος, με τρία εκατομμύρια σαράντα χιλιάδες ευρώ, δηλαδή με τετρακόσιες χιλιάδες ευρώ λιγότερα, και μιλάμε για ένα έργο στολίδι. Ας μου πει κάποιος ένα οποιοδήποτε άλλο έργο, αντίστοιχο με αυτό, το οποίο έτυχε τέτοιας διαχείρισης.

Ο ΟΔΑΖ το 2011 κατέβαλε μηνιαίως 150 χιλιάδες ευρώ και έλυσε το υγειονομικό πρόβλημα της περίθαλψης των εργαζομένων και των συνταξιούχων του.

Αν εμείς δεν επιλύαμε το συνταξιοδοτικό ζήτημα, για το οποίο παλεύαμε επί πέντε χρόνια, σήμερα δεν θα έπαιρναν σύνταξη 45 άνθρωποι.

Εγώ παρέλαβα τον ΟΔΑΖ από τον τότε Πρόεδρο Γιώργο Αντωνάκη, και από τον τότε Αντιπρόεδρο Νιόνιο Κόκλα. Θα ήταν ανήθικο αν εγώ έκανα ελέγχους, αμφισβητώντας την εντιμότητά τους.

Καλώ τον Πρόεδρο του ΟΔΑΖ κ. Καμβάση, να μας απαντήσει αν προέβη σε προμήθειες τον Δεκέμβριο του 2019 και αν τα τιμολόγια αυτών των προμηθειών εκδόθηκαν τον Μάρτιο του 2020. Τον προκαλώ να απαντήσει.

Τα ποσά που εμείς μηνιαίως καταβάλαμε για προμήθειες, ήταν περίπου 30 χιλιάδες ευρώ. Άρα σε ένα τρίμηνο καταβάλαμε περίπου 90 χιλιάδες ευρώ. Όταν λοιπόν ο Πρόεδρος του ΟΔΑΖ κ. Καμβάσης κάνει λόγο για εξοικονόμηση χρημάτων κατά 80 χιλιάδες ευρώ, για το πρώτο τρίμηνο δικής του διοίκησης, σε σύγκριση με το αντίστοιχο περυσινό δικό μας πρώτο τρίμηνο, θέλει να μας πει ότι χάλασε για προμήθειες μόνο δέκα χιλιάδες ευρώ; Πως είναι δυνατόν;

Όποιος θέλει είμαι εδώ, για μια συζήτηση πρόσωπο με πρόσωπο. Δεν εκκλήθηκα όμως ποτέ για μια τέτοια συζήτηση.

Εκφράζω την τιμή, που οι πάντες πρέπει να αποδίδουν, προς τους εργαζόμενους του ΟΔΑΖ και το ιατρικό προσωπικό του οργανισμού, γιατί μιλάμε για έναν πολύ ευαίσθητο χώρο, ιερό χώρο θα έλεγα, με τεράστια κοινωνική προσφορά.»

Ακούστε ολόκληρη την εκπομπή: