«Κληθήκαμε από τη ΔΕΥΑΖ να συζητήσουμε το μέλλον του νερού στη Ζάκυνθο, με αφορμή και το περιστατικό μόλυνσής του από πετρέλαιο. Πρέπει στο νησί να αρχίσουμε να οραματιζόμαστε να πίνουμε νερό από τις βρύσες των σπιτιών.

Προφανώς για να φτάσουμε εκεί θα πρέπει να γίνουν μια σειρά από μικρότερα και μεγαλύτερα έργα, για τη βελτίωση του δικτύου ύδρευσης και τη βέλτιστη αξιοποίηση των υδάτινων πόρων του νησιού. Με χαρά μάθαμε ότι υπάρχει στα πλάνα ένα έργο εξυγίανσης του δικτύου ύδρευσης. Ο στόχος μας, αφού συνάψουμε μια σύμβαση με τον Δήμο και τη ΔΕΥΑΖ, είναι να κάνουμε μια επικαιροποίηση του master plan για το νερό, ώστε να προχωρήσουμε σε μια σειρά ενεργειών κα έργων τα οποία θα υλοποιηθούν υπό την δική μας εποπτεία. Όταν θα προχωρήσει η συνεργασία μας και συναφθεί η σύμβαση, με τη γνώση που διαθέτει το προσωπικό μας, θα δώσουμε τεχνικές λύσεις.

Χθες που ήρθα στο νησί, είδα τις εγκαταστάσεις της ΔΕΥΑΖ και έκανα μια πρώτη αυτοψία στο δίκτυο. Αν όλα πάνε καλά και υπάρχει ένα επαρκές υδάτινο δυναμικό, όπως αυτό στη λίμνη του Κερίου όπως με έχουν πληροφορήσει, κάτι που θα εξετάσω προσωπικά, τότε θα μπορούμε να μιλάμε για πόσιμο νερό στο δίκτυο της ΔΕΥΑΖ μέσα σε ένα πλάνο πενταετίας. Φυσικά για να γίνει αυτό θα πρέπει να έχουμε καλής ποιότητας δίκτυα, υπό συνεχή πίεση ώστε σταδιακά να καταργήσουμε τα ντεπόζιτα νερού.

Δεν απορρίπτουμε την κατασκευή λιμενοδεξαμενών, αν και δεν ενδείκνυται ως λύση, γιατί έχει αποδειχτεί ότι το νερό εξατμίζεται σχετικά γρήγορα. Τα έργα που ενδείκνυνται είναι τα φράγματα εμπλουτισμού του νερού. Ακόμα και η αφαλάτωση μπορεί να θεωρηθεί ως ένα επιπλέον όπλο στη φαρέτρα μας, κάτι που έχει εφαρμοσθεί σε άλλα τουριστικά νησιά, όπως η Μύκονος και η Σαντορίνη, ακόμα και στη Κρήτη.

Τηρουμένων των αναλογιών και βάση της ηλικίας τους είναι σε φυσιολογικά πλαίσια η διαρροή νερού από τα δίκτυα ύδρευσης στη Ζάκυνθο. Διαρροές υπάρχουν και σε άλλα δίκτυα της χώρας, όπως στην Αθήνα όπου η απώλεια του νερού είναι σε ποσοστό 23%.

Στην ΕΥΔΑΠ δεν έχουμε αντιμετωπίσει ανάλογο περιστατικό με μόλυνση δικτύου ύδρευσης από πετρέλαιο. Τώρα που ξεκίνησε εκ νέου η υδροδότηση στην πόλη της Ζακύνθου, επισήμως η βέλτιστη λύση για τους δημότες είναι οι συχνές πλύσεις του ιδιωτικού τους δικτύου, δηλαδή να ανοίξουμε τις βρύσες και να αφήνουμε το νερό να τρέχει, όσο συχνότερα μπορούμε.

Η συχνότητα των ελέγχων της ποιότητας του νερού στο δίκτυο μιας περιοχής, καθορίζεται με Προεδρικό Διάταγμα, ανάλογα με το υδρολογικό ανάγλυφο της κάθε περιοχής και τον αριθμό του εξυπηρετούμενου πληθυσμού. Επιβάλλεται η χλωρίωση του νερού σε ένα ελάχιστο καθορισμένο ποσοστό, για την καταπολέμηση των όποιων μικροβίων.»