«Οι κανονιστικές αποφάσεις είναι μια εξειδίκευση της ισχύουσας νομοθεσίας σε τοπικό επίπεδο. Αν για παράδειγμα η νομοθεσία λέει ότι σε πλατείες ή και σε πεζόδρομους, επιτρέπεται η παραχώρηση συγκεκριμένου ποσοστού κοινόχρηστου χώρου για χρήση από τις επιχειρήσεις, αυτονόητο είναι ότι αυτό ισχύει και στη Ζάκυνθο. Ο Δήμος έχει την δυνατότητα να παραχωρήσει λιγότερο χώρο, αλλά σε καμιά περίπτωση περισσότερο από τον προβλεπόμενο. Η κανονιστική δεν είναι για να βολέψουμε το μαγαζάκι του καθενός, αλλά για να υπάρχει μια γενική αισθητική με κανόνες στην πόλη.

Έχω δει σε τουριστικές πόλεις άλλων Ευρωπαϊκών χωρών τι συμβαίνει με τις κανονιστικές, για παράδειγμα στην Ιταλία, στην Ισπανία και τη Νότια Γαλλία. Εκεί δεν μιλάμε για μία κανονιστική, αλλά για ένα σύνολο κανονιστικών, που περιλαμβάνουν την κατάληψη κοινόχρηστου χώρου, τις κατασκευές, τις διαφημιστικές πινακίδες, τον τρόπο που θα ασκείται το υπαίθριο εμπόριο, και πολλά άλλα. Σε αυτές τις χώρες, η υπηρεσία που εκδίδει ή εγκρίνει τις άδειες για μια επιχείρηση, ελέγχει και τα πάντα. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί και στη Ζάκυνθο.
Ο επιχειρηματίας πρέπει πρώτα από όλα να παίρνει στα χέρια του την κανονιστική απόφαση για να ξέρει τι επιτρέπεται και τι όχι. Στη συνέχεια να υποβάλει τα δικαιολογητικά του στην αρμόδια υπηρεσία για την έκδοση της σχετικής άδειας και μόνο αφού αδειοδοτηθεί να προβαίνει στις όποιες παρεμβάσεις. Στη συνέχεια η ίδια υπηρεσία η οποία εκδίδει την άδεια πρέπει να ελέγχει αν οι παρεμβάσεις αυτές είναι σύμφωνες με την εκδοθείσα άδεια και να πράττει ανάλογα. Ακολούθως ένα μεικτό κλιμάκιο ελέγχου της εφαρμογής της κανονιστικής πρέπει να διενεργεί τακτικούς ελέγχους.

Ως Τοπικό Συμβούλιο, κατά την διάρκεια της επεξεργασίας της ισχύουσας κανονιστικής, είχαμε καταθέσει πολύ συγκεκριμένες προτάσεις στον Δήμο. Θέταμε συγκεκριμένες προδιαγραφές, όχι μόνο για τους κοινόχρηστους χώρους, αλλά και για τις διαφημιστικές πινακίδες, για τα υλικά που πρέπει να χρησιμοποιούνται, ακόμα και για τους χρωματισμούς. Πάντα βέβαια λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαιτερότητα της κάθε περιοχής. Επίσης είχαμε προτείνει και ένα δεσμευτικό χρονικό διάστημα τουλάχιστον τεσσάρων ετών εφαρμογής της κανονιστικής, μέχρι να δοθεί και πάλι η δυνατότητα κάποιας αναθεώρησής της, ώστε να μην έρχεται κάθε φορά ένας άλλος Δήμαρχος, να την αλλάζει όπως θέλει, αναστατώνοντας και επιβαρύνοντας οικονομικά τους επιχειρηματίες.

Σήμερα βιώνουμε μια βάρβαρη κατάληψη των κοινόχρηστων χώρων. Το θέμα των τραπεζοκαθισμάτων δεν είναι τόσο απλό. Μια επιχείρηση πρέπει καταλαμβάνει κοινόχρηστο χώρο, ανάλογο της δυναμικότητας της, η οποία αναφέρεται στην άδεια λειτουργίας της. Η δυνατότητα εξυπηρέτησης πελατών που έχει κάθε επιχείρηση προκύπτει από τις υγειονομικές διατάξεις και εξαρτάται από τον αριθμό των wc και το εμβαδόν του παρασκευαστήριου.

Αν θέλουμε να στοχεύουμε σε έναν καλής ποιότητας τουρισμό, θα πρέπει πρώτοι εμείς να θέτουμε τον πήχη, να επιδιώκουμε να έχουμε μια όμορφη, καλαίσθητη και με κανόνες πόλη, πρώτα από όλα για εμάς τους ίδιους.»

Ακούστε ολόκληρη την εκπομπή: