«Στους περισσότερους Δήμους της χώρας, μετά τις εκλογές που έγιναν με τον νέο εκλογικό νόμο, παρατηρήθηκαν κάποιες δυσαρμονίες ανάμεσα στη Δημοτική Αρχή και την εμπιστοσύνη του Δημοτικού Συμβουλίου, υπό την έννοια ότι η Δημοτική Αρχή ήταν η μειοψηφία εντός του Συμβουλίου. Στις περισσότερες των περιπτώσεων έχουν εξομαλυνθεί αυτές οι δυσαρμονίες. Στη Ζάκυνθο υπάρχει η ιδιαιτερότητα, όχι μόνο να μην έχουμε εξομάλυνση, αλλά αντιθέτως, να υπάρχουν εντάσεις, που διαρκώς αυξάνονται, και ο Δήμαρχος με τις ενέργειές του, να αποσαθρώνει την ίδια του την παράταξή, αφού πλέον ούτε οι δικοί του Δημοτικοί Σύμβουλοι δεν τάσσονται υπέρ του στα Δημοτικά Συμβούλια.

Τα τοπικά προβλήματα σχετίζονται με διαχειριστικά ζητήματα μη απτόμενα των κεντρικών πολιτικών διαφοροποιήσεων, έτσι είναι πιο εύκολο να ξεπεραστούν μέσα σε ένα πλαίσιο καλόπιστου διαλόγου. Παρόλα αυτά στη Ζάκυνθο έχουμε την ιδιαιτερότητα οι εντάσεις να είναι ακόμα μεγαλύτερες. Βλέπουμε ότι η Δημοτική Αρχή και συγκεκριμένα Δήμαρχος όχι απλώς έχει απωλέσει την πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου, την οποία ούτως ή άλλως δεν είχε, αλλά αποσαθρώνεται και η δημοτική του παράταξη. Αυτό προκύπτει βλέποντας τις παραιτήσεις των στελεχών της Δημοτικής Αρχής αλλά και τις αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων και των Επιτροπών του Δήμου, όπου δεν στοιχίζονται με τον δήμαρχο ούτε καν οι δημοτικοί του σύμβουλοι.

Ο Δήμαρχος έχει ως θεσμός, ένα ξεκάθαρο ειδικό υπηρεσιακό καθήκον, αυτό της εκτέλεσης των αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου και των Επιτροπών. Έχει θεσμοθετηθεί δε, ότι συνιστά σοβαρή πειθαρχική παράβαση καθήκοντός η μη υλοποίηση των αποφάσεων, και μάλιστα με προβλεπόμενες ποινές. Σε αυτή την περίπτωση εγείρεται σοβαρή πειθαρχική και ποινική ευθύνη, ίσως δε και αστική, η οποία μάλιστα απειλεί με ποινή αργίας ή και εκπτώσεως σε περίπτωση σοβαρής παράβασης καθήκοντος.

Κάθε φορά που το δημοτικό συμβούλιο παίρνει μια απόφαση και αυτή δεν εκτελείται η παραλείπεται να εκτελεστεί, όπως π.χ. η παράλειψη λήψης μέτρων ασφαλείας, αυτό στοιχειοθετεί το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος.

Η μη εκτέλεση μιας απόφασης ενός Δημοτικού Συμβουλίου, συνιστά αδίκημα για τον Δήμαρχο. Κάθε φορά που το Δημοτικό Συμβούλιο λαμβάνει μια απόφαση και αυτή δεν εκτελείται, είτε λόγω παράλειψης, είτε λόγω άρνησης και όχι μόνο λόγω ενδεχόμενου δόλου, αλλά ακόμα και λόγω βαριάς αμέλειας, τότε συνιστάται το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος του Δημάρχου.

Αν η απόφαση ενός Δημοτικού Συμβουλίου θεωρείται άμεσα εκτελεστέα, όπως για παράδειγμα αυτή η απόφαση της λήψης μέτρων στο Ναυάγιο που αποσκοπούσε στην ασφάλεια των επισκεπτών με σκοπό το άνοιγμά του σημείου θέασης στο Πλάτωμα, οφείλει ο Δήμαρχος άμεσα να την εκτελέσει.

Δεν στέκει η δικαιολογία του Δημάρχου, ότι μέσα σε δύο μήνες δεν πρόλαβε να λάβει τα μέτρα που ζητά το Δημοτικό Συμβούλιο για το Ναυάγιο με την υπ’ αριθμό 85-1/6/2020 απόφαση του, με την οποία ζητά να ληφθούν μέτρα και επιβάλει αυτά να ληφθούν σε συνεργασία Δήμου και Πολιτικής Προστασίας, κατόπιν των απαιτούμενων μελετών. Μέσα στα πρακτικά της συζητήσεως ήδη ο δήμαρχος έχει διατυπώσει τη θέση ότι διαθέτει σχετική εγκεκριμένη μελέτη.

Μετά το τελευταίο έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο με θέμα το Ναυάγιο, που τελικά δεν συγκροτήθηκε, ο Δήμαρχος κοινοποίησε μια επιστολή του ιδιαιτέρου διευθυντή του Υπουργού Τουρισμού, την οποία αποκαλεί έγκριση της δικής του μελέτης, η οποία όμως στην πραγματικότητα δεν αποτελεί έγκριση μελέτης, αλλά μια πολύ ευγενική επισήμανση όλων των αναγκαίων μέτρων που πρέπει να ληφθούν για το Ναυάγιο. Αν όμως, για την οικονομία της συζήτησης, λάβουμε υπόψιν μας τον συλλογισμό του Δημάρχου, που λέει ότι αυτή η επιστολή αποτελεί την έγκριση του Υπουργείου για την δική του μελέτη, τότε προκύπτει το εξής… Αυτό το έγγραφο το έλαβε ο Δήμαρχος στις 26 Μαρτίου 2020, δηλαδή πριν από σχεδόν πέντε μήνες. Αφού λοιπόν το θεωρεί έγκριση της μελέτης του, γιατί δεν προχώρησε στη λήψη μέτρων για το Ναυάγιο; Αφού είναι εγκεκριμένη η μελέτη του Δημάρχου γιατί δεν διακήρυττε άμεσα τα έργα;

Πόσο σοβαρά μπορούν να ακουστούν όλα αυτά; Άρα αν δεχτούμε ότι τα λεγόμενα του Δημάρχου είναι ακριβή, ο Δήμαρχος είχε στο χέρι του εγκεκριμένη μελέτη την οποία ουδέποτε εφάρμοσε.

Για το Πλάτωμα του Ναυαγίου απαιτείται μελέτη γιατί πρέπει να διενεργηθούν έργα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή η χερσαία έκταση που εμείς αποκαλούμε Πλάτωμα του Ναυαγίου αποτελεί αναδασωτέα έκταση, μη δυνάμενη κατά τον δασικό νόμο, να ικανοποιήσει οποιαδήποτε έργο, ει μη μόνο εάν εξυπηρετεί σκοπό δημοσίου συμφέροντος που δεν δύναται να εξυπηρετηθεί με άλλο τρόπο. Αν λοιπόν θέλαμε να κάνουμε έργα στο Ναυάγιο οφείλαμε να έχουμε μελέτες οι οποίες θα έπερε να έχουν εγκριθεί από την μόνη υπεύθυνη υπηρεσία που είναι η Διεύθυνση Δασών.

Εν όψη αυτής της διάστασης μεταξύ Δημάρχου και Δημοτικού Συμβουλίου πρέπει οι αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων να είναι πολύ σωστά διατυπωμένες γιατί αποτελούν δεσμευτικά νομικά έγγραφα. Μια απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου είναι ούτως ή άλλως άμεσα εκτελεστή επί τη βάση των αρχών του διοικητικού δικαίου.

Ο Δήμαρχος όπως και όλα τα διοικητικά όργανα υπόκειται αφενός μεν στο δικαστικό έλεγχο, αφετέρου μπορεί να ελεγχθεί στον πειθαρχικό έλεγχο της Αποκεντρωμένης Διοίκηση, μετά από μία διαδικασία αναφοράς και τέλος σε κάθε περίπτωση ο Δήμαρχος ενέχει πολιτική ευθύνη. Άρα οι ευθύνες του Δημάρχου είναι τουλάχιστον τρεις, η ποινική η οποία προκύπτει από την δικαστική εξουσία, η πειθαρχική από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση, εφόσον έχει κινηθεί μια διαδικασία αναζήτησης της πειθαρχικής ευθύνης, και εν τέλει η πολιτική δηλαδή η δημοκρατική του νομιμοποίηση, που πρόκειται να αποδοθεί σε τρία χρόνια.

Όποιος θεωρήσει ότι θίγεται από την μη εφαρμογή κάποιας απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου μπορεί να απευθυνθεί με μία αναφορά στον εισαγγελέα, πράγμα που ήδη έχει γίνει όπως γνωρίζω και έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες και φυσικά με μία αναφορά στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση.»

Ακούστε ολόκληρη την εκπομπή: