«Τελικά η μελέτη του Λίβα, υπεγράφη ως είχε και κατατέθηκε αφαιρώντας μόνο το κομμάτι της λειτουργίας του εργοστασίου. Αυτό λένε οι πληροφορίες μου.

Ο Δήμαρχος, μάλλον τελικά κατάλαβε ότι δεν μπορεί να αλλάξει βασικά σημεία της μελέτης του έργου. Οι μηχανικοί του δήμου, πριν βάλουν την υπογραφή τους για τεχνικά ζητήματα, απαιτούν να υπάρχουν αποφάσεις των οργάνων του δήμου που να δίνουν τις κατευθύνσεις. Δεν κάνουν κάτι μόνο με μια εντολή του Δημάρχου.

Δεν είχαμε καμιά ουσιαστική ενημέρωση από τον Δήμαρχο σε ότι αφορά τον Λίβα στο χθεσινό Δημοτικό Συμβούλιο. Διαπίστωσα μια παλινωδία του κ. Αρετάκη, σε σχέση με όσα παλαιότερα έλεγε. Ζήτησα να γίνει ένα επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο, στο οποίο θα ασχοληθούμε αποκλειστικά με τον Λίβα.

Ο κίνδυνος για την απένταξη του έργου παραμένει ορατός και οι ημερομηνίες είναι αμείλικτες.

Θα μπορούσαμε, και το πρότεινα αυτό στον Δήμαρχο, να λειτουργούσαμε το εργοστάσιο με τον ίδιο εργολάβο που θα το κατασκευάσει, έστω για έναν συν έναν χρόνο, και μετά την εξάμηνη δοκιμαστική λειτουργία του. Ο Δήμος δεν μπορεί από μόνος του να λειτουργήσει ένα τέτοιο σύγχρονο εργοστάσιο ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων, δεν έχει ούτε το προσωπικό, ούτε την τεχνογνωσία.

Το αν παραβιάζεται ή όχι, η περιβαλλοντική μελέτη για την κινητή μονάδα, είναι κάτι που πρέπει να δει ο κ. Αρετάκης, και να αντιμετωπίσει. Δεν βρισκόμαστε πλέον σε προεκλογική περίοδο, οι βάρβαροι πλέον έφυγαν και ο κ. Αρετάκης είναι Δήμαρχος, άρα οφείλει να κάνει τις απαιτούμενες ενέργειες.

Ο κ. Αρετάκης έχει μια περίεργη αντίληψη για το πως λειτουργεί η τοπική αυτοδιοίκηση. Πολλές φορές υπερβάλλει σε αυτά που λέει, είναι αδύνατον σε έξι μήνες να έχουν κατασκευαστεί νέα σφαγεία, ούτε η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων δεν θα είναι έτοιμη σε αυτό το χρόνο.

Βλέπω ότι υπάρχει ένα Δημαρχοκεντρικό και καθόλου δημοκρατικό, μοντέλο διοίκησης του Δήμου και των φορέων του. Θα πρέπει οι Δημοτικοί Σύμβουλοι του κ. Αρετάκη, να έχουν καθημερινά ένα χαρτάκι μαζί τους, στο οποίο θα είναι γραμμένες οι αρμοδιότητες που έχουν αναλάβει, γιατί είναι τόσες πολλές, που στο τέλος θα τις ξεχνάνε.»