«Οι μεγάλες εταιρείες κέτερινγκ που όλα τα προηγούμενα χρόνια με τις προσφυγικές ροές είχαν αναλάβει τη σίτιση προσφύγων και μεταναστών έχουν δημιουργήσει μια ισχύ και πλέον δεν αφήνουν κανέναν άλλον να μετέχει σε ανάλογους διαγωνισμούς παροχής φαγητού σε όλη τη χώρα. Αυτοί που συντάσσουν το περιεχόμενό των διαγωνισμών, δρομολογούν με διάφορα τεχνάσματα, τον αποκλεισμό των μικρών επιχειρήσεων για να κερδίζουν 7 με 8 μεγάλες εταιρείες στην Ελλάδα.

Εγώ ως Ανδρέας Παντελιός και ο συνεταίρος μου Μπάμπης Γκέρμπεσης έχουμε μια επιχείρηση με έδρα και εργαστήριο παρασκευής στη Ζάκυνθο, που δραστηριοποιείται χρόνια στο νησί και διαθέτει τις πιστοποιήσεις ποιότητας. Παρατηρήσαμε ότι επιχειρείται μια προσπάθεια να βγει εκτός διαγωνισμών μια τέτοια επιχείρηση. Θυμίζω ότι παλαιότερα οι τοπικές επιχειρήσεις έπαιρναν ένα μπόνους μορίων 20%, ώστε να ενισχύονται τόσο αυτές, όσο και η τοπική κοινωνία.

Πριν από λίγες ημέρες βγήκε για τη Ζάκυνθο και τον ΟΔΑΖ ένας ανοιχτός ηλεκτρονικός διαγωνισμός, για τη σίτιση των ηλικιωμένων του ιδρύματος. Είναι ένας διαγωνισμός που μοιάζει κατά πολύ με τον διαγωνισμό που είχε βγει για τα σχολεία της Ζακύνθου. Στον διαγωνισμό αυτό, στα κριτήρια επιλογής, στο κεφάλαιο «2.2.5 – Οικονομική και χρηματοοικονομική επάρκεια» και συγκεκριμένα στην παράγραφο 2 αναφέρεται ότι «οι ενδιαφερόμενοι απαιτείται να διαθέτουν, βεβαίωσης πιστοληπτικής ικανότητας από τράπεζα, ίσης ή μεγαλύτερης του 100% του προϋπολογισμού». Δηλαδή απαιτείται βεβαίωση πιστοληπτικής ικανότητας ποσού τουλάχιστον 200 χιλιάδων ευρώ. Τα χρήματα αυτά πρέπει να είναι κατατεθειμένα σε τραπεζικό λογαριασμό και δεσμευμένα για έναν χρόνο. Αυτός ο όρος είναι αποτρεπτικός για μια τοπική επιχείρηση και γίνεται σαφές ότι μέσω αυτού επιχειρείται ο αποκλεισμός κάποιων επιχειρήσεων.

Είμαι 36 χρόνια στον χώρο του κέτερινγκ και πρώτη φορά βλέπω κάτι τέτοιο. Θα μπορούσαν μέσω κάποιων όρων να διασφαλίσουν ότι ο ενδιαφερόμενος είναι σοβαρός επαγγελματίας χωρίς να αποκλείουν στις μικρές επιχειρήσεις, να μετέχουν σε τέτοιους διαγωνισμούς, αφήνοντας τις λίγες μεγάλες να λυμαίνονται τον χώρο.

Ο νομοθέτης προβλέπει την εγγύηση του διαγωνισμού, με ένα ποσοστό 2 έως 5%, σε περίπτωση που ο μειοδότης αποδειχτεί αφερέγγυος και δεν τηρήσει τη σύμβαση. Αν για παράδειγμα πας να ταΐσεις τους γέροντες με φαγητό που δεν είναι συμβατό ως προς τις υποχρεώσεις σου, αυτός που σε ελέγχει θα σε μπλοκάρει και θα απευθυνθεί στον επόμενο μειοδότη. Άρα δεν τίθεται θέμα να πέσει κάποιος θύμα ενός απατεώνα.

Για να υποβάλεις μια ένσταση κατά του διαγωνισμού, θα πρέπει να καταθέσεις το 2% του προϋπολογισμού, δηλαδή στην προκειμένη 4 χιλιάδες ευρώ, ποσό που το χάνεις σε περίπτωση που χάσεις την ένσταση. Το έχουμε κάνει στο παρελθόν, αλλά συνήθως στο τέλος κερδίζουν οι μεγάλοι.

Πριν από τρία με τέσσερα χρόνια είχαμε συναντηθεί με τον τότε Πρόεδρο του ΟΔΑΖ κ. Μπετίνη και είχαμε καταθέσει μια προσφορά. Είχαμε συζητήσει την όλη διαδικασία, και μάλιστα μας είχε ζητήσει να μαγειρεύαμε αν μπορούσαμε εντός του ΟΔΑΖ, για να έχει ο ίδιος καλύτερο έλεγχο. Αυτό όμως ήταν πολύ δύσκολο να γίνει. Με τη νυν διοίκηση του ΟΔΑΖ δεν έχουμε συναντηθεί.»

Ακούστε ολόκληρη την εκπομπή: