«Θα ήταν ευχής έργον αν γράφαμε στο μέλλον τα βιβλία της Ιστορίας από κοινού με την Τουρκία, αρκεί φυσικά να αποτυπωνόταν η ιστορία με αντικειμενικότητα. Η κάθε χώρα διδάσκει στα παιδιά της την ιστορία, προσπαθώντας να ωραιοποιήσει τα δικά της πεπραγμένα. Δεν έκαναν μόνο οι Τούρκοι σφαγές, κάναμε και εμείς. Είναι ιστορικά καταγεγραμμένο, ότι το 1821 στην άλωση της Τριπολιτσάς ο Κολοκοτρώνης μπαίνοντας στην πόλη δεν πάτησε στο έδαφος, αλλά πάνω σε πτώματα Τούρκων που σφαγιάστηκαν.
Δεν πηγαίναμε πάντα με τον σταυρό στο χέρι, ούτε η συμπεριφορά μας ήταν πάντα άψογη. Ίσως αν είχαμε ως χώρα διαχρονικά την δύναμη της Τουρκίας, να κάναμε τις ίδιες σφαγές που έκαναν και αυτοί.
Βεβαίως και διαχωρίζω τους λαούς, αφού οι Έλληνες ήταν ανέκαθεν πιο καλλιεργημένοι και ειρηνικοί από τους Οθωμανούς.
Η ιστορία δεν πρέπει να αποτυπώνεται πάντα σε μαύρο ή άσπρο χρώμα, αλλά σε γκρι απόχρωση.