«Το πρόβλημα της έλλειψης προσωπικού στον τουριστικό κλάδο, είναι ένα τεράστιο πρόβλημα, το μεγαλύτερο αναπτυξιακό πρόβλημα στο νησί μας. Σε όλη την χώρα λείπουν πενήντα με εξήντα χιλιάδες θέσεις εργασίας στον τουριστικό κλάδο, ενώ στη Ζάκυνθο έχουμε τουλάχιστον τρεις χιλιάδες ελλείψεις.

Αυτό το πρόβλημα προέκυψε με τα χρόνια της κρίσης και κορυφώθηκε με τον κορωνοϊό. Χιλιάδες νέοι έφυγαν από την χώρα αναζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας στο εξωτερικό. Το 1^ο θέμα στη μελέτη μιας φέρουσας ικανότητας στον τουρισμό, είναι τα εργατικά χέρια. Χωρίς αυτά παρέχεις κακές υπηρεσίες.

Έχουμε ζητήσει από την κυβέρνηση μέτρα ενίσχυσης στις τουριστικές περιοχές. Δεν υπάρχουν χώροι να φιλοξενήσουν εργαζόμενους που έρχονται από άλλες περιοχές και ακόμα και αν βρουν χώρο που θα τους φιλοξενήσει, τα ποσά που θα δαπανήσουν είναι μεγάλα. Θέσαμε το όλο ζήτημα στα Υπουργεία Εργασίας και Νησιωτικής Πολιτικής. Χρειάζεται μια στοχευμένη πολιτική από την κυβέρνηση.

Ένα άλλο ζήτημα είναι η εφαρμογή μέτρων και κανόνων για τα ωράρια και τις αργίες στις τουριστικές επιχειρήσεις. Κανένας δεν θέλει έναν νέο εργασιακό μεσαίωνα. Μια επιχείρηση επειδή έχει έλλειψη σε προσωπικό, αναγκάζεται να ζητήσει από τους εργαζόμενους που έχει να δουλεύουν πέραν του προβλεπόμενου ωραρίου τους, ακόμα και στο ρεπό τους, κάτι που εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για την ίδια την επιχείρηση σε περίπτωση ελέγχου.»