“Στις 23 Νοεμβρίου 2024 είχα προσκληθεί στην εκδήλωση για τα 150 χρόνια από το θάνατο του Εθνικού Δικαστή Γεωργίου Τερτσέτη, που έγινε στον Ιερό Ναό της Φανερωμένης. Στην ίδια εκδήλωση είχε συμμετάσχει και η Συμβολαιογράφος Μαρίζα Τερτσέτη – Παπαδάτου, απόγονος του Γεωργίου Τερτσέτη. Πριν συμπληρωθούν τρεις μήνες, σήμερα 21 Φεβρουαρίου 2025, η Μαρίζα Τερτσέτη – Παπαδάτου κηδεύεται στον Ιερό Ναό Αναλήψεως Ζακύνθου, άγρια δολοφονημένη από άγνωστο μέχρι τώρα δράστη. Η Μαρίζα ήταν ένας γλυκύτατος άνθρωπος πολύ αγαπητή και ο θάνατος της έχει σοκάρει την Ζακυνθινή κοινωνία. Στη θέση της δυστυχισμένης Μαρίζας θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε ηλικιωμένη γυναίκα που ζει μόνη στο σπίτι της, επειδή έτσι το έφεραν οι συνθήκες της ζωής της. Και στην περίπτωση αυτή η δολοφονία θα ήταν το ίδιο απάνθρωπη και τραγική.

Το συγκλονιστικό στοιχείο στην υπόθεση είναι ότι η δολοφονία της Μαρίζας δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός για τη Ζάκυνθο, αλλά έρχεται σαν κορύφωση μιας αυξανόμενης εγκληματικότητας στο νησί μας, που εκδηλώνεται με εκτελέσεις, πυροβολισμούς σε δημόσιους χώρους, καθημερινές διαρρήξεις σπιτιών, ανεξέλεγκτη διακίνηση ναρκωτικών. O Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρυσοχοΐδης, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα στις 4-2-2024 και σε ερώτηση του δημοσιογράφου «Ποιος νομός είναι ο χειρότερός από την άποψη της ασφάλειας;», να απαντά «Θα σου φανεί περίεργο αλλά είναι η Ζάκυνθος. Έχει μια παράδοση στη εγκληματικότητα – και μάλιστα και στο βαρύ έγκλημα. Είναι πολύ εγκληματογόνος περιοχή…».

Λάθος κύριε Υπουργέ και το λάθος σου είναι χειρότερο από έγκλημα, όπως είπε ο Ταλλεϋράνδος, απευθυνόμενος στο Ναπολέοντα για την εκτέλεση του Δούκα ντ΄Ανγκιέν.

Οι Ζακυνθινοί έχουμε παράδοση στον πολιτισμό. Η Ζάκυνθος έχει γεννήσει το Διονύσιο Σολωμό και τον Ανδρέα Κάλβο, Τον Γεώργιο Τερτσέτη, τον Γρηγόριο Ξενόπουλο και το Διονύσιο Ρώμα. Είμαστε άνθρωποι ευγενικοί και ευαίσθητοι στην συντριπτική μας πλειοψηφία. Το έγκλημα στη Ζάκυνθο παράγεται από παράγοντες που η Πολιτεία εκούσια ή ακούσια τους επιτρέπει να δρουν ανεξέλεγκτα στο νησί μας με την ανύπαρκτη αστυνόμευσή του. Και είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο μετά την πρόσφατη σοκαριστική δολοφονία της Μαρίζας Τερτσέτη, εμείς οι Ζακυνθινοί βροντοφωνάζουμε «Δεν πάει άλλο με την εγκληματικότητα στη Ζάκυνθο.». Η φράση αυτή δεν είναι εκδήλωση διαμαρτυρίας, είναι ΚΡΑΥΓΗ.

Είναι Κραυγή ΠΟΝΟΥ

Είναι Κραυγή ΑΠΟΓΝΩΣΗΣ

Είναι Κραυγή ΟΡΓΗΣ

Είναι Κραυγή ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗΣ

Είναι η Κραυγή των Ζακυνθινών που θέλει να σπάσει τα αυτιά των πραγματικών ενόχων του διαρκούς εγκλήματος που συντελείται στη Ζάκυνθο. Αυτών που με την αδιαφορία τους και τη συνενοχή τους γεννούν και συντηρούν το έγκλημα στη πατρίδα μας.

Αυτές τις μέρες η διάσημη ΚΡΑΥΓΗ του Εντβαρτ Μούνκ έχει μετακινηθεί από την Εθνική Πινακοθήκη του Όσλο και συντροφεύει τον ανδριάντα του Διονυσίου Σολωμού στην ομώνυμη Πλατεία της Ζακύνθου.”