Όσες Πολεοδομίες σήμερα δεν εκδίδουν οικοδομικές άδειες, δεν εφαρμόζουν τον πολεοδομικό νόμο.

Τι θα μας πούνε τώρα μετά από 40 χρόνια; Ότι όλα είναι παράνομα;

Είναι πολιτικό το ζήτημα.

«Είχα κάνει μια ανεπίσημη επαφή με το Υπουργείο και μου απάντησαν ότι η επίμαχη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης για τις οικοδομικές άδειες σε εκτός σχεδίου οικόπεδα αφορά μόνο την συγκεκριμένη περίπτωση. Αν διαβάσετε δε όλο το στόρι της υπόθεσης, θα διαπιστώσετε ότι έχουν κάνει διάφορες αλχημείες. Ως Αρχιτέκτονας, Μηχανικός, γνωρίζω τον πολεοδομικό νόμο και  τον εφαρμόζω πιστά. Η απόφαση στην ουσία λέει, ότι θεωρούμε πως κακώς βγάζετε άδειες, γιατί δεν υπάρχουν οικόπεδα χωρίς πρόσωπο σε δρόμους.

Ας δούμε όμως τι λέει ο νόμος, η παλιά διάταξη του 1985. Ότι ελάχιστο εμβαδόν γηπέδου είναι τα τέσσερα στρέμματα. Ότι για γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε διεθνείς, εθνικές, επαρχιακές, δημοτικές, κοινοτικές οδούς και εγκαταλειμμένα τμήματα, ορίζεται εμβαδόν, με 45 πρόσωπο και 50 βάθος. Άρα ο βασικός κανόνας, είναι να μην έχεις πρόσωπο και να έχεις τέσσερα στρέμματα.
Για όσα οικόπεδα έχουν πρόσωπο σε εθνικές οδούς, ο νόμος αναφέρει βάθος και πρόσωπο. Από εκεί και πέρα, στη δεύτερη παράγραφο αναφέρεται, ότι κατά παρέκκλιση από την προηγούμενη παράγραφο, θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα τα οικόπεδα σε άλλες 7 περιπτώσεις. Μέσα σε αυτές είναι και η ζώνη που δεν έχει απαίτηση προσώπου και τα οικόπεδα από το 1978 μέχρι το 1985 που έχουν τέσσερα στρέμματα. Άρα ο κανόνας είναι τα τέσσερα στρέμματα. Αυτό ίσχυε το 1985.

Ήρθε, λοιπόν, το διάταγμα του 2003, το οποίο αναφέρει όρια και περιορισμό δόμησης, τροποποιείται η παράγραφος και προβλέπει πλέον, πρόσωπο 25 μέτρα. Επίσης, σύμφωνα με την παράγραφο 3, ορίζεται ότι η παραπάνω περίπτωση όπως αντικαταστάθηκε, δεν ισχύει για γήπεδα που υφίστανται κατά την έναρξη ισχύος του πολεοδομικού νόμου. Τα οικόπεδα που υπάρχουν μέχρι το 2003, ισχύουν ως έχουν.

Το πρόβλημα δεν είναι οι παλιές βεβαιώσεις Δημάρχων και Νομαρχών για δρόμους. Γιατί εδώ αναλύσαμε ότι τα οικόπεδα που υπάρχουν μέχρι το 2003, όσα έχουν τέσσερα στρέμματα, είναι οικοδομήσιμα, ανεξαρτήτως αν έχουν δρόμο ή όχι. Για την ακρίβεια, αν δεν έχουν δρόμο, είναι οικοδομήσιμα, ακόμα και αν είναι στην τούρλα του βουνού. Αν έχουν πρόσωπο σε δρόμο, υπάρχουν διάφορες προδιαγραφές. Δεν ισχύει το αν δεν έχει δρόμο, δεν είναι οικοδομήσιμο. Είναι ξεκάθαρο, αυτός είναι ο πολεοδομικός νόμος.

Από εκεί και πέρα, αν έχει βγάλει ένα δικαστήριο, μια οποιαδήποτε απόφαση, αφορά τη συγκεκριμένη υπόθεση που εκδικάστηκε. Όταν η πολεοδομική νομοθεσία και το πολεοδομικό συμβούλιο, βγάλουν κάποια καινούργια διευκρίνηση, το συζητάμε εκ νέου, αλλά αποκλείω να συμβεί αυτό.

Αυτό που λένε τώρα, τι σημαίνει στην πράξη; Ότι όλες οι άδειες που έχουν εκδοθεί από το 1985 μέχρι και σήμερα, εδώ και 40 χρόνια δηλαδή, προσβάλλονται όλες και όχι μόνο αυτές. Δεν μιλάμε μόνο για τις άδειες των τεσσάρων στρεμμάτων. Μιλάμε και για τις άδειες των δύο στρεμμάτων που έχουμε βγάλει εντός ζώνης, σε οικόπεδα που επίσης δεν είχαν πρόσωπο. Μιλάμε και για τα οικόπεδα που δημιουργήθηκαν από το 1978 έως το 1985 που και πάλι δεν είχαν πρόσωπο. Και μιλάμε ακόμα και για εντός οικισμού οικόπεδα.

Είμαι μηχανικός από το 1987. Τότε βγάζαμε άδειες σε οικόπεδα εντός οικισμού που δεν είχαν πρόσωπο, με εμβασίες και αυτό άλλαξε το 1990. Έχω βγάλει τέτοιες άδειες. Τι θα μας πούνε τώρα μετά από 40 χρόνια; Ότι είναι όλα παράνομα;

Είναι λογικό η πολεοδομία να είναι «κουμπωμένη». Δεν μπορεί ο κάθε ένας, με ένα άρθρο που αφορά απόφαση δικαστηρίου για συγκεκριμένη απόφαση, να απειλεί την Πολεοδομία. Βγαίνει συγκεκριμένος δημοσιογράφος και με ένα άρθρο, αυτό στην «Ecopress», λέει τέλος οι άδειες. Το διαβάζουν αυτό και λένε ναι, τέλος οι άδειες.

Δεν γίνεται ο κάθε υπάλληλος, που κάνει καλά τη δουλειά του να κινδυνεύει, να κινδυνεύει η προσωπική του περιουσία για κάτι που δεν είναι υπεύθυνος στην τελική. Αυτός είναι υποχρεωμένος να εφαρμόσει τον πολεοδομικό νόμο και μόνο. Κανονικά ο Δήμος θα πρέπει να έχει έναν δικηγόρο για αυτές τις υποθέσεις. Εγώ ξέρω ότι ο νόμος αντικαθίσταται μόνο με έναν άλλο νόμο. Σήμερα δεν υπάρχει κάτι άλλο.

Τι συμβαίνει σήμερα; Οι μισές Πολεοδομίες δεν εκδίδουν οικοδομικές άδειες και αυτές τις Πολεοδομίες θα τις μηνύουν οι πολίτες επειδή δεν εφαρμόζουν το νόμο. Τις άλλες Πολεοδομίες που εφαρμόζουν το νόμο, θα τις μηνύουν όποιοι θέλουν. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Δεν ξέρω ποια ακριβώς είναι σήμερα η αντίδραση της Πολεοδομίας Ζακύνθου. Θεωρώ ότι δεν πρέπει να σταματήσει να βγάζει οικοδομικές άδειες. Από την άλλη όμως δεν μπορεί ο υπάλληλος, αυτός που βγάζει οικοδομικές άδειες να είναι υπό τον φόβο, δεν μπορεί να έχει ένα μαχαίρι από πάνω του για να τον απειλεί. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να διαταράξουμε το κλίμα ηρεμίας. Διαφορετικά, να κλείσουμε την Πολεοδομία και να την πάμε στα δικαστήρια.

Το Εφετείο Θεσσαλονίκης στην ερμηνεία που κάνει, αναφέρει ότι δεν μπορεί το οικόπεδο εκτός οικισμού να είναι ευμενέστερο στη δόμηση από ένα οικόπεδο εντός οικισμού. Είμαστε σοβαροί;  Φυσικά και πρέπει να είναι ευμενέστερο. Το 1985 δεν είχαμε καν δρόμους.

Όσες Πολεοδομίες σήμερα δεν εκδίδουν οικοδομικές άδειες, δεν εφαρμόζουν τον πολεοδομικό νόμο. Ένας που έχει εκδώσει οικοδομική άδεια από την Πολεοδομία για να κάνει σπίτι, με έναρξη όρων δόμησης, τι θα του πει τώρα η Πολεοδομία; Ότι σου δώσαμε την έναρξη αλλά τώρα δεν ισχύει; Ότι περιμένω να μου πει το κράτος τι θα γίνει;

Έπρεπε το κράτος ήδη να είχε τελειώσει το θέμα. Ή βγάζεις εγκύκλιο-ερμηνεία ή δεν βγάζεις. Όσο δεν βγάζεις, ισχύει ο νόμος. Άμα βγάλεις κάποια ερμηνεία, ισχύει η ερμηνεία. Και όσο δεν βγάζεις μια ερμηνεία επιτείνεται αυτή η ανησυχία και το κλίμα αβεβαιότητας.

Ποιος επενδυτής θα πάει να αγοράσει τώρα;  Να μιλήσουμε για τις κατατμήσεις; Να μιλήσουμε για τις αρτιότητες που έχουμε στις εντός οικισμού; Να μιλήσουμε για τα σχέδια που υποτίθεται ότι θα γίνουν και δεν ξέρουμε πλέον τι ισχύει;

Όταν έχω ένα οικόπεδο με μπασία το οποίο είναι υφιστάμενο του 2003, θα πάω να καταθέσω οικοδομική άδεια. Ξεκάθαρα πράγματα. Ακόμα και αν βγάλουν έναν νέο νόμο σήμερα, δεν μπορεί να έχει αναδρομική ισχύ, γιατί τότε θα φτάσουμε στην επανάσταση. Θα πούμε ότι όλες οι άδειες είναι παράνομες, ότι δεν υπάρχει απολύτως τίποτα. Εγώ μπορώ να ερμηνεύσω μόνο το νόμο, αλλά από εκεί και πέρα οι πολιτικοί θα πρέπει να αφουγκραστούν την κοινωνία. Εδώ δημιουργείται από το πουθενά ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα το οποίο είναι αξεπέραστο.

Για φαντάσου όλα τα συμβόλαια που είναι εκτός σχεδίου, που έχουν κατατμηθεί, που έχουν κτιστεί και που έχουν δοθεί σε παιδιά με γονικές παροχές, που έχουν πουληθεί σε ξένους, να μας πούνε ξαφνικά ότι είναι αυθαίρετα. Θα αρχίσουμε έναν κυκεώνα δικαστηρίων που θα τελειώσει όταν εμείς θα έχουμε πεθάνει. Είναι πρώτα και πάνω από όλα πολιτικό το ζήτημα.»