«Βλέπουμε ένα θέατρο του παραλόγου σχετικά με το Ναυάγιο, με Ανώνυμες Εταιρίες και Επιτροπές που συστήνονται και μετά καταργούνται από Υπουργούς της ίδιας κυβέρνησης, ένα μπάχαλο σε ότι αφορά το θέμα των αρμοδιοτήτων και όλα αυτά συμβαίνουν γιατί πολύ απλά υπάρχουν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα στην περιοχή.

Μια περιοχή που είναι επικίνδυνη για τη δημόσια ασφάλεια, με το γνωστό πρόβλημα των κατολισθήσεων. Πρέπει οπωσδήποτε να ληφθούν άμεσα μέτρα για το ζήτημα αυτό. Διαπιστώνεται για ακόμα μια φορά ότι τίποτα δεν δρομολογείται αν δεν υπάρχει κέρδος. Δεν υλοποιείται ο δρόμος διαφυγής γιατί κοντράρονται επιχειρηματικά συμφέροντα. Ασφαλώς και πρέπει να υπάρχει δρόμος διαφυγής, όχι μόνο για το Ναυάγιο, αλλά και για άλλες περιοχές που έχουν πληγεί από καταστροφές, όπως για παράδειγμα το Κερί, που θυμίζω ότι κινδύνεψε να καεί λόγω πυρκαγιάς. Τα θέματα Πολιτικής Προστασίας θα έπρεπε να είναι σε προτεραιότητα.

Ούτε ο Δήμος πρέπει να δημιουργήσει φορέα διαχείρισης του Ναυαγίου, γιατί δεν θα λυθεί έτσι το πρόβλημα. Το κράτος θα μπορούσε να κάνει όλες τις δέουσες ενέργειες, όλα τα έργα, αρκεί να υπήρχε η πολιτική βούληση. Θα μπορούσε μέσω των υπηρεσιών του και μετά να παρέδιδε στη κοινωνία της Ζακύνθου το Ναυάγιο, στη κοινωνία, να είναι ελεύθερο για τους πολίτες, όχι να πάει σε ιδιώτη.

Υπάρχει η συνεχής δικαιολογία ότι αφού το κράτος είναι ανίκανο, ας αναλάβει ένας ιδιώτης. Αυτό γίνεται γιατί είναι επιλογή του κράτους. Αυτό συμβαίνει και με το λιμάνι της Ζακύνθου. Θέλουν να δώσουν τη μαρίνα και τις πλωτές εξέδρες σε ιδιώτη γιατί αυτό το κομμάτι είναι κερδοφόρο. Το υπόλοιπο κομμάτι του λιμανιού, να μείνει στο κράτος, να χαλάσει κάποια εκατομμύρια για να το φτιάξει, δικά μας χρήματα, του λαού, και μετά αφού το καταστήσει και αυτό κερδοφόρο, να το δώσει σε ιδιώτη.

Αυτό επιδιώκουν και δεν πρέπει να το αφήσουμε να γίνει. Μόνο ο λαός μπορεί να ανατρέψει αυτή τον σχεδιασμό, με αγώνες, με κινητοποιήσεις, επαγρυπνώντας για αυτά που έρχονται.»