«Στις 3-1-2024 η Κτηματική Υπηρεσία Ζακύνθου υπέβαλε αίτηση στο Κτηματολόγιο για γεωμετρική μεταβολή με την οποία ζητά μια έκταση χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, που συγκροτούν διακόσια διαφορετικά οικόπεδα, πλατείες και δρόμους εντός του εγκεκριμένου Σχεδίου Πόλης Λαγανά Ζακύνθου, να οριστεί σαν ένα ενιαίο ακίνητο παλαιού αιγιαλού ιδιοκτησίας του Ελληνικού Δημοσίου.

Με τον τρόπο αυτό διαγράφεται ο άμεσος και βέβαιος κίνδυνος να εξαφανιστούν διακόσιες ιδιοκτησίες και στη θέση τους να υπάρχει μόνον μια αυτή του παλαιού αιγιαλού του Ελληνικού Δημοσίου. Η διεκδίκηση αυτή του Ελληνικού Δημοσίου είναι ανιστόρητη, αντισυνταγματική, παράλογη και εξωπραγματική και σε κάθε περίπτωση καταχρηστική για τους εξής λόγους.

Η κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου στον παλαιό αιγιαλό ιστορικά και νομικά εδράζεται στη Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης της 3-7-1832, με την οποία το Δημόσιο υπεισήλθε σαν διάδοχος στα δικαιώματα του Οθωμανικού Δημοσίου.

Στην περίπτωση όμως των Ιονίων Νησιών, όπως γίνεται δεκτό από την Ελληνική Δικαιοσύνη με πάγια νομολογία του Αρείου Πάγου, με τη Συνθήκη του Λονδίνου στις 29 Μαρτίου 1864 μεταξύ Αγγλίας και Ελλάδος, για την Ένωση της Επτανήσου στην Ελλάδα, το Ελληνικό Δημόσιο δεν απέκτησε δικαιώματα σε δημόσιες εκτάσεις στα Ιόνια Νησιά, διότι δεν υπήρχε δημόσια έκταση του Ηνωμένου Κράτους των Ιονίων Νήσων, αλλά ξεχωριστή Επιχώρια Περιουσία για κάθε νησί, η οποία δεν περιήλθε στο Ελληνικό Δημόσιο.

Και είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο για τα δάση στα Ιόνια Νησιά δεν ισχύει το τεκμήριο κυριότητας υπέρ του Δημοσίου. Για το λόγο αυτό ο αιγιαλός σήμερα στα Κύθηρα ανήκει στην Επιτροπή Εγχωρίου Περιουσίας Κυθήρων και ουσιαστικά διαχειρίζεται από το Δήμο Κυθήρων.

Με την επιχειρούμενη από το Δημόσιο κτηματολογική γεωμετρική μεταβολή τροποποιείται παράνομα το Σχέδιο Πόλης Λαγανά Ζακύνθου, το οποίο εγκρίθηκε με την από 4-2-1988 απόφαση του Νομάρχη Ζακύνθου και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 159Δ’/1-3-1988 και του οποίου η Πράξη Εφαρμογής έχει κυρωθεί με την απόφαση 564/1994 του Νομάρχη Ζακύνθου και έχει μεταγραφεί στον τόμο 469 και αρ. 38 των Βιβλίων Μεταγραφών Ζακύνθου.

Με την κτηματολογική γεωμετρική μεταβολή που ζητά το Δημόσιο καταργούνται και εξαφανίζονται οικόπεδα, δρόμοι και πλατείες εντός του σχεδίου πόλης Λαγανά Ζακύνθου, όταν το Συμβούλιο Επικρατείας με την υπ’ αριθμόν 1732/2000 απόφαση της Ολομέλειάς του έχει κρίνει ότι οι κυρωθείσες Πράξεις Εφαρμογής της Πολεοδομικής Μελέτης δεν ανακαλούνται, δεν ανασυντάσσονται και συνεπώς δεν τροποποιούνται, όπως παράνομα επιχειρείται σήμερα στο Σχέδιο Πόλης Λαγανά από το Ελληνικό Δημόσιο.

Μόνη λογική, νομική, πραγματική και ηθική λύση στο πρόβλημα του παλαιού αιγιαλού στο Λαγανά Ζακύνθου είναι ο προβλεπόμενος από το Νόμο (άρθρο 7α του Ν.2971/2001) επανακαθορισμός της οριογραμμής του παλαιού αιγιαλού στα όρια του σχεδίου πόλης Λαγανά Ζακύνθου.»