Ο Πλάνος Ζει στον βούρκο και στη δυσοσμία εδώ και μία δεκαετία
Πε 28/08/2025

Συνδέθηκα νόμιμα, Πληρώνω τέλη, αλλά εισπράττω λύματα στην πόρτα της επιχείρησής μου
«Το πρόβλημα μπροστά από την επιχείρησή μου δεν είναι καινούργιο. Συμβαίνει σχεδόν μία δεκαετία, με εξαίρεση τα έτη 2020 και 2021, που είχαμε κορονοϊό, οπότε είχαμε λιγότερους τουρίστες και εννοείται πολύ λιγότερα λύματα. Όλα τα υπόλοιπα καλοκαίρια, από το 2015 μέχρι και σήμερα, έχουμε το ίδιο πρόβλημα, μπροστά από την επιχείρησή μου και το σπίτι μου, εδώ που ζουν και τα δύο ανήλικα παιδιά μου. Η κατάσταση αυτή, τον Μάιο είναι σε μία συχνότητα κάθε Τρίτη-τέταρτη μέρα, όταν φτάνουμε στον Ιούνιο είναι κάθε δεύτερη-τρίτη μέρα, όταν πάμε στον Ιούλιο και στον Αύγουστο είναι κάθε μέρα. Ελάτε όποιο απόγευμα θέλετε, κατά τις 7 με 7 και μισή, όταν όλος ο κόσμος επιστρέφει από τις παραλίες, είναι η ώρα που κάνουν όλοι μπάνιο και συσσωρεύεται μεγάλη ποσότητα λυμάτων στο δίκτυο.
Κάθε μέρα μπροστά από το μαγαζί μου είναι υπερχειλισμένος ο δρόμος και δεν συζητάμε για μικρές ποσότητες. Αν έρθετε και παρατηρήσετε τα γύρω χωράφια, οι τράφοι γύρω από την επιχείρησή μου, τα χωράφια απέναντι, δεξιά, αριστερά, είναι χωμένα μισό μέτρο στον βούρκο. Ακόμα και όταν δεν έχουμε υπερχείλιση, η δυσοσμία στην περιοχή είναι μόνιμη.
Είχα υποβάλει πριν από έξι χρόνια μήνυση, με προϊστάμενο στην ΔΕΥΑΖ τον κ. Κόκκορη και για έξι χρόνια η ΔΕΥΑΖ έρχεται στο δικαστήριο και με διάφορες προφάσεις παίρνει αναβολές. Η δίκη για την προ έξι ετών μήνυση θα γίνει και αυτή μέσα στον Οκτώβρη, μαζί με τα ασφαλιστικά μέτρα που κατατέθηκαν τώρα.
Αυτό που συμβαίνει και μας θλίβει όλους, είναι ότι η κάθε νέα Δημοτική Αρχή προεκλογικά όταν κάνει την βόλτα στην Κοινότητα για να προσελκύσει ψηφοφόρους, όλοι λένε ότι ξέρουμε τα προβλήματα σας, έχετε πρόβλημα με το σχέδιο πόλεως, με τη στάθμευση, με το νερό και με τον βιολογικό. Λένε ότι γνωρίζουν τα προβλήματά μας και έρχονται με τη λύση, που είναι πολύ απλή και που μπορεί να εφαρμοστεί πολύ σύντομα.
Αυτό συνέβη και με τη τελευταία Δημοτική Αρχή Στασινόπουλου, όπως και με όλες τις προηγούμενες, αλλά στο δια ταύτα, όταν εκλεγούν, κάτι αλλάζει, κάτι συμβαίνει, κάτι δεν γίνεται όπως θα έπρεπε να γίνει, όπως συμφωνήθηκε να γίνει, ο ένας ρίχνει το μπαλάκι στον άλλον, αποποιούνται τις ευθύνες, δεν φταίμε εμείς αλλά οι προηγούμενοι, δεν μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό τώρα.
Θα σας πω για μια συζήτηση που είχα με τον φίλο μου Διονύση Τουρκάκη, που γνωρίζω πολλά χρόνια. Την άνοιξη του 2024 πέρυσι, έγινε μια φραγή σε εμπορικό λογαριασμό της επιχείρησης μου και στον ατομικό μου λογαριασμό. Πήγα στην τράπεζα να μάθω γιατί συνέβη αυτό και διαπίστωσα ότι ήταν δεσμευμένος υπέρ της ΔΕΥΑΖ για ένα ποσό περίπου 20 χιλιάδων ευρώ συνολικά. Πάω στον φίλο μου κ. Τουρκάκη και του λέω ότι έχω αυτή την επιχείρηση από το 2005, λειτουργεί με νόμιμη άδεια, με νόμιμη σύνδεση και πληρωμή για τέλη σύνδεσης και τέλη χρήσης του αποχετευτικού δικτύου της ΔΕΥΑΖ. Αποφάνθηκε ο συνήγορος της ΔΕΥΑΖ ότι η επιχείρηση δεν εισπράττει, δεν ήταν αυτή που έκανε τις συνδέσεις το 2005, όταν και άνοιξα την επιχείρησή μου και πλήρωσα στη ΔΕΥΑΖ 1.200 ευρώ τέλη σύνδεσης. Έκτοτε δεν πήγα να πληρώσω, γιατί λένε ότι το δίκτυο το κατασκεύασαν οι ξενοδόχοι. Από το 2005 μέχρι το 2015, δεν μύριζε τίποτα, δεν άνοιξε ποτέ κανένα φρεάτιο, δεν είχαμε λύματα στο Τσιλιβί, δεν είχαμε δυσοσμίες. Τώρα μυρίζει όλο το χωριό, άρα αν αναλογιστούμε τι έγινε μετά το 2015, λίγο πολύ τα ξέρουμε όλοι τι έχει γίνει, δεν χρειάζεται να μακρηγορούμε.
Από το 2015 λοιπόν που εμφανίζονται τα λύματα μπροστά στην επιχείρηση μου σταματώ, κακώς προφανώς, να πληρώνω τη ΔΕΥΑΖ, σκεπτόμενος ότι πληρώνω αυτό το μεγάλο ποσό για την κατοικία και για την επιχείρηση μου, που βρίσκονται στον πεζόδρομο, και έχω τα λύματα μπροστά μου. Μπροστά στην επιχείρηση μου δέχομαι τα λύματα όλου του Τσιλιβί και των περιχώρων, Τραγάκι, Ακρωτήρι και τα λοιπά. Δημιουργήθηκε εν πάση περίπτωση ένα χρέος, μια οφειλή. Μου λέει ο φίλος μου Διονύσης Τουρκάκης, ότι ξέρω πάρα πολύ καλά το πρόβλημά σου, ότι και να πεις έχεις δίκιο, ξέρω ότι έχουν γίνει και προηγούμενες μηνύσεις κατά της ΔΕΥΑΖ, δεν μπορώ να σε βοηθήσω καθόλου γιατί μόλις τώρα αναλάβαμε, πάλι θα έχεις λύματα μπροστά στην επιχείρησή σου και προφανώς ίσως έρθεις στη δύσκολη θέση να με μηνύσεις και εμένα παρόλο που είμαστε φίλοι και να με σύρεις στα δικαστήρια, ότι και να πεις έχεις δίκιο γιατί το πρόβλημά σου είναι χρόνιο που δεν μπορεί να λυθεί τώρα άμεσα. Όμως μου υποσχέθηκε ότι το 2025 δεν θα είχα ούτε μία σταγόνα λύματος μπροστά από την επιχείρησή μου, αλλά τελικά το 2025 τα λύματα είναι περισσότερα από ότι το 2024.
Δεν με ενδιαφέρει ποιος έφτιαξε, ποιος συνδέθηκε, ποιος είναι παράνομος, αν είναι από το Τραγάκι, αυτά δεν είναι δικά μου προβλήματα. Το πρόβλημά μου είναι ότι μπροστά στην επιχείρησή μου, ο κήπος μου είναι κάθε βράδυ άδειος, δεν μπορείς να σταθείς, να πιείς ένα ποτό, δυσκολεύονται οι πελάτες να περάσουν, να μπουν στον πεζόδρομο, περνάνε πάνω λύματα, η δυσοσμία είναι τεράστια, τα παιδιά μου τα τρώνε μολυσμένα κουνούπια επί σειρά ετών. Τι έχει συμβεί, πώς έχει γίνει, ειλικρινά δεν με απασχολεί.
Αφού ο Διονύσης Τουρκάκης μου ξεκαθάρισε ότι το οικονομικό με το νομικό είναι δύο διαφορετικά πράγματα, αμέσως πλήρωσα τις οφειλές μου και πλέον δεν έχω καμία οφειλή προς τη ΔΕΥΑΖ, αυτό έχει λήξει. Τώρα έχουμε πάει στο νομικό κομμάτι όπου εγώ σαν πολίτης, ως όφειλα, απευθύνθηκα στη δικαιοσύνη γιατί πιστεύω ότι η ΔΕΥΑΖ δεν έχει κάνει αυτό που είχε υποσχεθεί να κάνει. Όλο το χωριό μυρίζει, όπου και να περπατήσετε στο Τσιλιβί βρωμάει.
Σκοπός μου είναι να γίνει η αρχή και να πάρει έκταση το θέμα. Είναι προς όφελός μας ότι πήραμε την απόφαση που θέλαμε στα ασφαλιστικά που υποβάλαμε. Νομίζω ότι τώρα θα είναι πολύ πιο εύκολο για τους πολίτες του Πλάνου, του Τσιλιβί που έχουν απαυδήσει από αυτή την κατάσταση και από την δυσοσμία, να ενεργοποιηθούν λίγο περισσότερο ώστε να διεκδικήσουμε όλοι μαζί.»