«Έχουμε μια εξαιρετικά δυσάρεστη εξέλιξη, που είναι οι δηλώσεις ιδιοκτησίας από την Κτηματική Υπηρεσία στις περιοχές του παλαιού αιγιαλού, αρχής γενομένης από την περιοχή του Λαγανα και την οποία εξέλιξη θα μπορούσαμε, ως τοπική κοινωνία, να είχαμε προβλέψει και αντιμετωπίσει τα προηγούμενα χρόνια. Αν το Ελληνικό δημόσιο είχε προχωρήσει σε χάραξη παλαιού αιγιαλού και δηλώσεις ιδιοκτησίας από τις δεκαετίες του 60, 70 και 80, δεν θα είχαν χτιστεί ξενοδοχειακές μονάδες και επιχειρήσεις στον Λαγανά.

Τώρα σε αυτές τις περιουσίες που χτίστηκαν με οικοδομικές άδειες, για τις οποίες έχουν επιβληθεί και επιβάλλονται φορολογικά βάρη, υπάρχει μείζων ζήτημα. Άρα εδώ το Ελληνικό δημόσιο έχει υποπέσει σε μια μεγάλη αντίφαση από την μία αδειοδοτεί και από την άλλη ανακαλεί. Αναρωτιέμαι, τι θα κάνουν οι λογιστές αυτών των περιουσιών, των επιχειρήσεων στην επόμενη φορολογική δήλωση; Θα δηλώσουν αυτές τις περιουσίες ως δημόσιες; Ως τι θα τις δηλώσουν; Γνωρίζετε ότι αυτή η εξέλιξη καθιστά το σχέδιο πόλης ακυρωτέο.

\Ας είμαστε ειλικρινείς, όποιος παρακολουθεί τη νομολογία του συμβουλίου της Επικρατείας, γνωρίζει ότι δύσκολα μπορεί να δικαιωθεί ένας ιδιώτης αν προσφύγει στη δικαιοσύνη. Έχω παράδειγματα εκτός Ζακύνθου, όπου το Ελληνικό δημόσιο ανακαλεί ακίνητα σε άλλους νομούς μετά από 50 και πλέον έτη, δεν δικαιώνεται ο ιδιώτης, ακόμα και αν πει στο δικαστήριο ότι έχτισε με άδεια, ότι έχει πάρει δάνειο ή κάτι άλλο. Ουδείς έχει δικαιωθεί στο δικαστήριο με αυτά τα επιχειρήματα.

Το ΣτΕ στη στάθμιση των συμφερόντων του Ελληνικού δημοσίου και των ιδιωτών, κλίνει υπέρ του δημοσίου. Είναι εξαιρετικά ευαίσθητο το ΣτΕ σε περιβαλλοντικά θέματα και θέματα προστασίας των ιδιοκτησιών του δημοσίου. Το Ελληνικό δημόσιο έχει μια τεράστια φαρέτρα όπλων. Θα μπορούσε να προχωρήσει σε επιβολή προστίμων, σε κατεδαφίσεις, ακόμα και σε ποινικές διώξεις.

Αλίμονό μας αν νομίζουμε ότι το θέμα μπορεί να λυθεί χωρίς νομοθετική ρύθμιση. Πολιτικά πρέπει να λυθεί το ζήτημα, όχι δικαστικά. Και πολιτική επίλυση ισοδυναμεί με κατ εξαίρεση νομοθετική ρύθμιση για τη Ζάκυνθο, και γιατί αυτό. Γιατί μόνο εμείς στερούμαστε τίτλους ιδιοκτησίας από το παρελθόν.»