«Η υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία, αλλά ένα ακόμη επεισόδιο στα πολλά που παρακολουθούμε και μάλιστα πολλά παρουσιάζονται το τελευταίο χρονικό διάστημα ως σκάνδαλα μιας λειτουργίας ενός σάπιου και διεφθαρμένου αστικού κρατικού συστήματος.

Καμιά εμπιστοσύνη σε όλες αυτές τις διακηρύξεις και τις διαβεβαιώσεις που ακούσαμε, ότι θα υπάρξει διαφάνεια. Πόσες φορές στο παρελθόν τα έχουμε ακούσει από διάφορες κυβερνήσεις; Ότι θα μπει το μαχαίρι στο κόκαλο; Το λέμε αυτό γιατί ακριβώς έχει διαμορφωθεί έτσι το αστικό κράτος, το οποίο εξυπηρετεί τη σήψη, τη διαφθορά. Έχει μετατραπεί σε μία βιομηχανία ρουσφετιών και εξαγοράς συνειδήσεων. Είναι στο ίδιο το DNA του κράτους. Από αυτή την άποψη λοιπόν, εμείς δεν πρέπει απλά και μόνο να περιοριστούμε στο σύμπτωμα αλλά να δούμε και την αιτία του συμπτώματος του ΟΠΕΚΕΠΕ. Δεν πρέπει να κρυφτεί η πέτρα του σκανδάλου, η ρίζα του προβλήματος.

Αυτή είναι η ίδια κοινή αγροτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί αυτή έθεσε ως κριτήριο των επιδοτήσεων την έκταση της αγροτικής γης και όχι την πραγματική παραγωγή. Είχαμε αντιδράσει έντονα τότε ως ΚΚΕ, αλλά είχε αντιδράσει και αυτό το κομμάτι του αγροτικού κινήματος, του οργανωμένου και του αγωνιστικού, λέγοντας ότι με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο δεν στηρίζεται η αγροτική παραγωγή, αλλά θα έχουμε μείωση της αγροτικής παραγωγής και θα έχουμε εμφάνιση επιτήδειων, οι οποίοι θα προσπαθήσουν να κερδοσκοπήσουν από αυτή τη διαδικασία.

Πάνω σε αυτή τη βάση προωθήθηκε και η τεχνική λύση το 2015, ανάμεσα στην τότε κυβέρνηση και στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι μπορούν να δηλώνονται εκτάσεις ως βοσκήσιμες ή ως καλλιεργήσιμες, οι οποίες είναι εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο εγκατάστασης.

Υπήρξε μια βάση πάνω στην οποία πάτησαν τα κυκλώματα της απάτης και της διαφθοράς για να φτάσουμε σε αυτή την κατάσταση την οποία καταγράφουν σήμερα μέσα από τις δικογραφίες, μέσα από τα δημοσιεύματα, για διασπάθιση εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία ήταν επιδοτήσεις που θα έπρεπε να κατευθυνθούν στους πραγματικούς αγροτοκτηνοτρόφους, στους βιοπαλαιστές, οι οποίοι δεν πήραν αυτά τα χρήματα γιατί τα πήραν κάποιοι επιτήδειοι και αξιοποιήθηκαν στη λογική του μαυρογιαλουρισμού.

Ο ισχύων ευρωπαϊκός κανονισμός λέει ότι σε περιπτώσεις προστίμων υπάρχουν δύο τρόποι αντιμετώπισης. Ή να μειωθεί η επιδότηση των επόμενων χρόνων ώστε να καλυφθούν αυτά τα πρόστιμα, το οποίο σημαίνει ότι πάλι οι αγρότες θα πληρώσουν γιατί θα πάρουν λιγότερα χρήματα, αυτοί που ματώνουν καθημερινά. Ή θα τα πληρώσει ο κρατικός προϋπολογισμός.

Εμείς λέμε ούτε η μία, ούτε η άλλη λύση δεν πρέπει να επιλεγεί. Αλλά πρέπει να πληρώσουν αυτοί που παρανόμησαν, αυτοί που παράνομα καρπώθηκαν τις επιδοτήσεις και όσοι τους το επέτρεψαν να παρανομήσουν. Οι μηχανισμοί δηλαδή μέσα στον ΟΠΕΚΕΠΕ, είτε είναι υπαλληλικό προσωπικό, είτε προϊστάμενοι, είτε πολιτικά πρόσωπα, Υπουργοί και Βουλευτές οι οποίοι συνέβαλαν σε μια τέτοια διαδικασία.

Όλοι θυμόμαστε ότι δίνονταν από πολύ παλιά επιδοτήσεις για να θαφτούν τα αγροτικά μας προϊόντα. Από τη δεκαετία του 80, για να θαφτούν το βερίκοκο και το ροδάκινο. Να καταστραφεί δηλαδή η αγροτική παραγωγή. Και που τότε μαζί με τα ροδάκινα και τα βερίκοκα, πετάγανε και πέτρες μέσα σε αυτές τις χωματερές για να παίρνουν μεγαλύτερες επιδοτήσεις όλα αυτά τα κυκλώματα. Έρχεται από πολύ παλιά αυτή η διαδικασία, γιατί θέλει να υλοποιήσει μια συνολική αντι-αγροτική πολιτική. Γιατί πίσω από όλες αυτές τις εξελίξεις, θα δούμε το επόμενο διάστημα να επιταχυνθούν οι σχεδιασμοί που υπάρχουν για την αγροτική γη. Δηλαδή να συγκεντρωθεί η αγροτική γη σε όλο και λιγότερα χέρια. Να ξεκληριστούν βιοπαλαιστές αγρότες.

Τώρα θέλουν οι ορεινοί όγκοι να παραδοθούν στο κεφάλαιο, είτε σε αυτό που ασχολείται με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, είτε με τον τουρισμό. Πολύ δε περισσότερο, όταν με την αναθεώρηση της κοινής αγροτικής πολιτικής το 2027, θα έχουμε λιγότερα ποσά για την αγροτική οικονομία, για να μπορέσει να χρηματοδοτηθεί η μετατροπή της οικονομίας σε πολεμική οικονομία.

Θα εξαφανιστούν οι βιοπαλαιστές αγρότες. Ήδη έχει μειωθεί κατά 30% ο αγροτικός πληθυσμός τα τελευταία 20 χρόνια. Θα έχει μια περαιτέρω μείωση και συρρίκνωση αυτού του πληθυσμού. Και επειδή ζείτε και στη Ζάκυνθο, το γνωρίζετε πάρα πολύ καλά πως εκεί που υπήρχαν παλιά καλλιέργειες, σήμερα φυτρώνουν πεντάστερα ξενοδοχεία.»