«Οι μηνιαίες απολαβές του Γενικού Διευθυντή του Περιφερειακού ΦΟΔΣΑ, που αυξήθηκαν από τα 2.450 ευρώ σε 3.585 ευρώ μικτά, είναι δημόσιο χρήμα που τροφοδοτείται από το χρήμα των πολιτών. Είναι το λιγότερο προκλητικό, όταν εργαζόμενοι στον τομέα της καθαριότητας διεκδικούν με αγωγή τα δεδουλευμένα τους, να αμείβεται τόσο πλουσιοπάροχα ο Γενικός Διευθυντής του φορέα, ο οποίος βέβαια δεν είναι ο μόνος. Δεν γίνεται να υπάρχουν εργαζόμενοι δύο ταχυτήτων. Το ίδιο πλουσιοπάροχα αμείβεται και ο νομικός σύμβουλος του φορέα. Το αν είναι νόμιμο αυτό που γίνεται ή όχι, θα το δούμε στην πορεία, είναι κάτι για το οποίο έχουμε τις αμφιβολίες μας, γιατί τεχνηέντως δεν έχει ξεκαθαρισθεί, τι είδους φορέας είναι τελικά ο Περιφερειακός ΦΟΔΣΑ και πως ελέγχεται. Είναι παντελώς αδιευκρίνιστο το νομικό πλαίσιο που τον διέπει και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί στους οποίους έχουμε αποταθεί, όπως η Αποκεντρωμένη Διοίκηση, κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Βλέπουμε να παίζεται ένα κρυφτούλι σε τέτοιου είδους φορείς, όμως σε  κάθε περίπτωση, διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα. Το ίδιο ποσό αμοιβής λαμβάνει και ένας Περιφερειάρχης, που έχει ένα τεράστιο φάσμα αρμοδιοτήτων και διαχειρίζεται προγράμματα πολλών εκατομμυρίων ευρώ.

Δεν μας ξενίζει το γεγονός ότι ενώ το εργοστάσιο του Λίβα στη Ζάκυνθο είναι ακόμα σε κατασκευαστικό στάδιο, ο Περιφερειακός ΦΟΔΣΑ προτρέχει σε διαγωνισμούς για τη διαχείριση και λειτουργία του εργοστασίου, όταν ολοκληρωθεί η κατασκευή και για τα μετέπειτα πολλά χρόνια, δεσμεύοντας με αυτόν τον τρόπο τα μελλοντικά έσοδα του φορέα. Έτσι έγινε σε Κεφαλονιά και Κέρκυρα,  μετά στη Ζάκυνθο, έτσι θα γίνει και στη Λευκάδα. Παρατηρούμε μια πρεμούρα για την εγκατάσταση εργολάβων.

Ο προϋπολογισμός για τη διαχείριση και τη λειτουργία του εργοστασίου, ξεπερνά τον προϋπολογισμό της κατασκευής του εργοστασίου, αγγίζει τα τριάντα εκατομμύρια ευρώ. Κάνουν μελλοντικούς διαγωνισμούς με τη λογική της προαιρέσεως, και βέβαια αυτή είναι και η λογική της κυβέρνησης. Ποιος μπορεί να καθορίσει το κόστος λειτουργίας, δεσμεύοντας τα έσοδα του φορέα μέχρι το 2036, όταν ακόμα δεν ξέρουμε αν θα αναθεωρηθεί και σε ποιον βαθμό η λειτουργία του εργοστασίου; Όταν ενδέχεται να τροποποιηθεί και σχεδιαστεί εκ νέου η μονάδα;

Έχουμε τις καταδικαστικές αποφάσεις της Επιτροπής του άρθρου 152 για τον Περιφερειακό ΦΟΔΣΑ και ενώ ο φορέας έχει προσφύγει για τις αποφάσεις αυτές στο Συμβούλιο της Επικρατείας, συνεχώς ζητά και λαμβάνει αναβολές. Τεχνηέντως αφήνουν τον χρόνο να κυλήσει δημιουργώντας τετελεσμένα.»

Ακούστε ολόκληρη την εκπομπή: