«Ένα κομμάτι της χώρας μας, όπως είναι η έκταση των σχεδόν δεκαπέντε χιλιάδων στρεμμάτων στη Ζάκυνθο, μια δασική παραθαλάσσια έκταση που γειτνιάζει με τη διάσημη παραλία του Ναυαγίου, πάει να δοθεί παράνομα σε κάποιους δήθεν επενδυτές, με την ίδια μεθοδολογία που ακολουθήθηκε και με την υπόθεση του Qatar Gate με την κα Καϊλή. Η ερώτησή μου προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το θέμα αυτό, έγινε με αφορμή το σκάνδαλο Καϊλή. Παρόμοιες μέθοδοι χρησιμοποιήθηκαν και στη Ζάκυνθο, για να πεισθούν τοπικοί παράγοντες και όχι μόνο, διαφορετικά πως εξηγείται η εμμονή αυτών των ανθρώπων για αυτή τη δήθεν επένδυση; Η εμμονή αυτή σε τοπικό και κυβερνητικό επίπεδο σαφέστατα με βάζει σε υποψίες, όταν μάλιστα οι υπαίτιοι αυτής της μεταβίβασης των χιλιάδων αυτών στρεμμάτων, κατηγορούνται με σοβαρά αδικήματα.

Εδώ έχουμε κατάλυση του κράτους δικαίου και αυτό συμβαίνει πολύ συχνά επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη. Το είδαμε και με τις υποκλοπές. Η Κομισιόν μπορεί να επέμβει σε τέτοιες περιπτώσεις, το τελευταίο χρονικό διάστημα μελετά πολύ σοβαρά τα ζητήματα της παραβίασης του κράτους δικαίου και είναι πολύ αυστηρή σε ότι αφορά τις κυρώσεις. Μπορεί να επιφέρει μέχρι και διακοπή χρηματοδοτήσεων.

Η υπόθεση του Qatar Gate ήταν καταστροφική για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ελλάδα. Αυτή η υπόθεση προκαλεί οργή στους πολίτες, που περνούν δύσκολες οικονομικά μέρες και λένε ότι οι Ευρωβουλευτές είναι κλέφτες. Οι δε Ευρωπαίοι, λένε ότι οι Έλληνες και οι Ιταλοί κλέβουν, δηλαδή επιστρέφουν τα στερεότυπα των κρατών του νότου, αυτά που ακούγαμε επί εποχών μνημονίων. Κάνουμε μια αρνητική στροφή στο παρελθόν.

Ηγούμαι μιας διεθνούς εκστρατείας για την άδικη φυλάκιση εκατοντάδων πολιτικών προσφύγων, και αφορμή αυτής, στάθηκε η καταδίκη ενός Σομαλού πολιτικού πρόσφυγα, του Μοχαμάντ που καταδικάσθηκε από την Ελληνική δικαιοσύνη με φυλάκιση 142 ετών, δηλαδή όσο δεν καταδικάζονται κατά συρροή δολοφόνοι. Αυτός ο άνθρωπος δεν ήταν διακινητής, και μάλιστα έσωσε 31 ανθρώπους που επιχείρησαν ένα βράδυ να περάσουν από τη Τουρκία στη Λέσβο και θα πνιγόντουσαν, όταν ο πραγματικός διακινητής εγκατέλειψε το πλοιάριο. Ο Μοχαμάντ πήρε το πηδάλιο για να σώσει τη δική του ζωή και των συνανθρώπων του και αυτό αποδεικνύεται από καταθέσεις μαρτύρων. Και όμως, επειδή έπιασε το πηδάλιο, θεωρήθηκε διακινητής. Υπάρχουν εκατοντάδες πρόσφυγες που έχουν φυλακιστεί αδίκως στη χώρα μας ως διακινητές, μόνο και μόνο επειδή κρατούσαν το τιμόνι. Η μέση ποινή τους είναι τα 45 έτη, η μέση διάρκεια της δίκης τους είναι τα 25 λεπτά και η μέση διάρκεια της απολογίας τους τα τρία λεπτά. Τελικά ο Μοχαμάντ τις επόμενες ημέρες θα αφεθεί ελεύθερος αφού αποδείχτηκε η αθωότητά του, κάτι που χειροκρότησαν μεγάλα διεθνή ΜΜΕ, όπως το Associated Press.»