Μεγάλος κίνδυνος πλημμύρας λόγω καμένων εκτάσεων και γυμνού εδάφους

Κορμοφράγματα, κορμοδέματα και άμεσα έργα για προστασία στη Λιθακιά

Οι αντιπυρικές ζώνες βοηθούν, αλλά δεν σταματούν μεγάλες φωτιές

Παρακολούθηση φυσικής αναγέννησης του δάσους πριν τις παρεμβάσεις

Επανεκκίνηση του Σεισμικού Σχεδιασμού στη Ζάκυνθο μετά από 30 χρόνια

Σύμβαση Δήμου Ζακύνθου – ΕΚΠΑ για ολοκληρωμένο σχέδιο αντισεισμικής προστασίας

«Εκείνο το οποίο πρέπει οπωσδήποτε να κάνουμε μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές που έπληξαν την Ζάκυνθο, είναι σε πρώτο επίπεδο να μειώσουμε τον πλημμυρικό κίνδυνο και σε δεύτερο επίπεδο να δούμε πώς μπορούμε να αναδιοργανώσουμε το φυσικό περιβάλλον και να το επαναφέρουμε. Και για τα δύο αυτά πράγματα χρειάζονται προσπάθειες.

Για το δεύτερο στοιχείο, θα πρέπει να υποβοηθήσουμε τις διαδικασίες δημιουργίας του δάσους, αναδημιουργίας του δάσους, μέσα από διαδικασίες. Βεβαίως αυτό κάθε φορά είναι δουλειά του Δασαρχείου, να προτείνει τις απαραίτητες διαδικασίες μέσα από τις υφιστάμενες συνθήκες.

Εκείνο το οποίο με απασχόλησε κατά την επίσκεψη που πραγματοποίησα στο νησί, ήταν τα θέματα της πλημμυρικής διακινδύνευσης κυρίως στη Λιθακιά, όπου το δάσος έχει καεί, όπου έχουμε πολύ μεγάλες κλίσεις, όπου έχουμε ένα ρέμα το οποίο έχει παραβιαστεί πολλές φορές στο προηγούμενο χρονικό διάστημα, κάνοντας δρόμο πάνω στο ρέμα, μπαζώνοντας σε ορισμένες θέσεις, κάνοντας τεχνικά έργα.

Θα πρέπει ουσιαστικά μετά την πυρκαγιά να δούμε πώς θα μπορέσουμε να δράσουμε πάνω σε αυτές τις περιπτώσεις, έτσι ώστε να μειώσουμε τον πλημμυρικό κίνδυνο που μετά την πυρκαγιά γίνεται υψηλός, όπως επίσης το πώς θα προφυλάξουμε το ίδιο το δάσος από διαφορετικά φαινόμενα, με έργα τα οποία πρέπει να γίνουν άμεσα, με κορμοφράγματα, κορμοδέματα, με ένα πλέγμα δράσεων που πρέπει να γίνουν.

Τα συζήτησα με τον Δήμαρχο Ζακύνθου, είμαστε σε άμεση επαφή με το Υπουργείο το οποίο σε λίγο χρονικό διάστημα θα έχει εκπονήσει τις απαιτούμενες μελέτες, οι οποίες θα πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα για να γίνουν τα έργα που προανέφερα. Πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση γιατί καταλαβαίνετε ότι οι πιθανότητες πλημμύρας μετά από μια περίοδο που είχαμε καταστροφή του δάσους, είναι πάρα πολλές.

Σχετικά με τη σημασία ύπαρξης αντιπυρικών ζωνών, ο καθένας εκφράζει τις απόψεις του. Βεβαίως και οι ζώνες αυτές βοηθάνε, αλλά πρέπει να ξέρουμε ότι όταν έχουμε πλήρη ανάπτυξη μιας πυρκαγιάς, ένα κουκουνάρι ή ένα κλαδί, μπορεί να πάει χιλιόμετρα μακριά. Δεν αποσβένουν τον κίνδυνο την καταστροφή, οι αντιπυρικές ζώνες. Βεβαίως καθυστερούν τη φωτιά ως ένα μεγάλο βαθμό, υπάρχουν όμως περιπτώσεις που οι αντιπυρικές ζώνες δεν ωφελούν γιατί αναπτύσσονται τα φαινόμενα της «καμινάδας», όπως αναπτύχθηκαν στο ρέμα της Λιθακιάς. Οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να σταματήσει η φωτιά με τίποτα.

Βεβαίως μπορούν να γίνουν δράσεις και από τον Δήμο και από τη κεντρική διοίκηση, για να μειώσουν τον κίνδυνο, αλλά μην νομίζετε ότι αυτές οι δράσεις θα μπορούν να βοηθήσουν πολύ όταν είναι σε πλήρη ανάπτυξη μια πυρκαγιά. Αναφέρομαι κυρίως στο επίπεδο της πρόληψης. Να μην αρχίσει η φωτιά, αυτό είναι το θέμα. Μετά από μια μεγάλη πυρκαγιά, απογυμνώνεται πλήρως το τοπίο, είναι ανθρακικά τα πετρώματα, δεν έχουν πολύ έδαφος πάνω τους και έτσι οδηγούμαστε σε μια τέτοια κατάσταση, αλλά θα πρέπει να προσέξουμε πολύ το επόμενο χρονικό διάστημα. Συνήθως αφήνουμε το δάσος κανένα χρόνο ή δύο, να δούμε από μόνο του πόσο μπορεί να ανακάμψει και το παρακολουθούμε επισταμένως και μέσα από αυτή τη διαδικασία κάνουμε διορθωτικές παρεμβάσεις, όχι για να αλλάξουμε τη φυσική αναγέννηση, αλλά βλέποντας πως αναπτύσσεται το δάσος αποφασίζουμε τις απαιτούμενες ενέργειες.

Τριάντα χρόνια μετά την πρώτη μελέτη του Σεισμικού Σχεδιασμού για το Δήμο Ζακυνθίων τότε, με τον αείμνηστο Δήμαρχο Ανδρέα Λαδικό, επανεκκινούμε τη διαδικασία με μια μεγάλη καθυστέρηση βεβαίως, γιατί τώρα πάμε σε όλη τη Ζάκυνθο, δεν πάμε μόνο στον παλιό Δήμο Ζακυνθίων της Ζακύνθου. Η προγραμματική σύμβαση που υπέγραψε ο Δήμος Ζακύνθου με το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών,  είναι βασικά η καλύτερη προετοιμασία του Δήμου μέσα από διάφορες δράσεις, έτσι ώστε να μπορεί να αντιμετωπιστεί εύκολα ο σεισμικός κίνδυνος, που καταλαβαίνεται ότι στη Ζάκυνθο είναι σε καθημερινή βάση ως διαδικασία, είναι υπαρκτός και μεγάλος.»