«Την ώρα που η Τουρκία έχει μια εθνική στρατηγική γραμμή στην εξωτερική της πολιτική και στους εξοπλισμούς, εμείς κινούμαστε σαν μια χώρα παράγκα.
Δεν υπάρχει καμιά χώρα του κόσμου, στην οποία συνεδριάζει το Υπουργικό συμβούλιο και αποφασίζει για εξοπλισμούς ύψους ενός δις ευρώ, χωρίς εθνική στρατηγική και με αποφάσεις ανθρώπων που δεν γνωρίζουν τίποτα από τις εκάστοτε γεωπολιτικές εξελίξεις της περιοχής μας. Δεν είναι σοβαρή πολιτική αυτή.

Σημείο καμπή στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις ήταν η συμφωνία του Ελσίνκι το 1999, που σχεδιάστηκε από τον αείμνηστο Γιάννο Κρανιδιώτη και βασιζόταν σε δύο άξονες. Ο πρώτος προέβλεπε την αναγνώριση της Τουρκίας ως επίσημο προς ένταξη κράτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ο δεύτερος άξονας, την ένταξη της Κύπρου ως πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή η στρατηγική πέτυχε και επί 16 χρόνια από το 1999 έως το 2015 δεν είχαμε καμιά κρίση στις σχέσεις μας με την Τουρκία.
Όλα αυτά τα χρόνια όμως, η Τουρκία ενίσχυε την αμυντική της βιομηχανία ενώ εμείς κοιμόμασταν τον ύπνο του δικαίου, εφησυχασμένοι πως δεν θα προέκυπτε θέμα στο μέλλον.

Όλα άλλαξαν το 2015, όταν ο κ. Ερντογάν υπέστη ένα σοκ στις τότε βουλευτικές εκλογές της Τουρκίας. Είδε τα ποσοστά του κόμματος τους να μειώνονται, την στιγμή που το Κουρδικό κόμμα συγκέντρωνε ποσοστό 13%, όταν ουδέποτε ξεπερνούσε το 3 με 4%, έτσι το κουρδικό κόμμα, κατάφερε να βάλει 80 βουλευτές του στην Τουρκική εθνοσυνέλευση, κάτι αδιανόητο για τα Τουρκικά δεδομένα. Ο κ. Eρντογάν είδα παράλληλα να επιχειρείται η δημιουργία ενός νέου Κουρδικού κράτους στα νότια της χώρας του, θεωρώντας ότι και η Δύση του έστηνε παγίδα.
Κατά συνέπεια, το 2015 άλλαξε η εξωτερική προτεραιότητα της Τουρκίας, αφού έθεσε ως πρώτο στόχο να διαλύσει το Κουρδικό κράτος και έτσι, μετά και το αποτυχημένο πραξικόπημα εις βάρος του, ο κ. Ερντογάν έβαλε στη φυλακή Κούρδους βουλευτές και Δημάρχους. Εν συνεχεία ήρθε η στροφή της Τουρκίας προς την Ρωσία.

Η Ρωσία ανέκαθεν ήθελε να δημιουργήσει ένα ρήγμα στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Το είχε επιχειρήσει και το 1974, ως Σοβιετική Ένωση τότε, μετά την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, επιχειρώντας αποτυχημένα τελικά, να στρέψει την τότε Ελληνική πλευρά κατά του ΝΑΤΟ.
Σήμερα, ο κ. Πούτιν παίρνει στην αγκαλιά του την Τουρκία, κάνει συμφωνίες για πυρηνικό εργοστάσιο, αγωγό φυσικού αερίου και εξοπλισμό στη γείτονα χώρα με τους S 400, καθιστώντας έτσι την Τουρκία εγγυήτρια δύναμη στη Συρία, για να εξυπηρετήσει τα δικά του συμφέροντα.
Με δεδομένο και το γεγονός ότι έχουν απωλέσει την ισχύ τους στην περιοχή μας οι Η.Π.Α, ο κ. Ερντογάν έχει βγει εκτός ελέγχου από την επιρροή της Δύσης και της Ουάσιγκτον και πλέον προσπαθεί να καταστήσει σαφές προς πάσα κατεύθυνση, ότι η Τουρκία θα αποφασίζει πλέον μόνη της για τον εαυτό της.
Όλα αυτά φυσικά θα πρέπει να μας απασχολήσουν σοβαρά, να αλλάξουμε και εμείς την εθνική μας στρατηγική και να αξιολογήσουμε εκ νέου τις ισορροπίες που δημιουργούνται.

Αν πάει στις προγραμματισμένες εκλογές του 2019 ο κ. Ερντογάν και τις χάσει, με τόσο κόσμο που έχει φυλακίσει, με τόσους διωγμούς που έχει κάνει, αυτή η ήττα του θα σημαίνει πολλά περισσότερα από τον πολιτικό του θάνατο.
Για αυτό τον λόγο και προσπαθώντας ο ίδιος να εκμεταλλευθεί τα όποια οφέλη έχει αυτή την εποχή και από την επικράτησή του στο Αφρίν της Συρίας, έχει ξεκινήσει έναν άτυπο προεκλογικό αγώνα και ίσως πάει σε πρόωρες εκλογές, με πιθανή ημερομηνία τις 15 Ιουλίου 2018. Τουλάχιστον μέχρι τότε, δεν βλέπω τον κίνδυνο κάποιας μεγάλης κρίσης με την Τουρκία.

Παρόλα αυτά, υπάρχει ένα ακραίο σενάριο, επειδή η Τουρκία είναι δυσαρεστημένη από τις εξορύξεις που γίνονται στην Κυπριακή ΑΟΖ, να επιχειρήσει να κάνει και η ίδια εξορύξεις, είτε στην Κυπριακή, είτε και στην Ελληνική ΑΟΖ. Αν συμβεί αυτό το σενάριο, τότε θα αναγκαστούμε να κληθούμε να διαχειριστούμε μια αρκετά σοβαρή κρίση. Χωρίς να θέλω να κινδυνολογήσω, λέω ότι πρέπει να προετοιμαζόμαστε με σοβαρότητα για ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Είμαστε μια χώρα στην οποία διασταυρώνονται γεωπολιτικά συμφέροντα μεγάλων δυνάμεων και επιτέλους αυτό θα πρέπει να το συνειδητοποιήσουν άπαντες, ειδικά οι σημερινοί κυβερνώντες. Πριν από δυόμιση χρόνια βρίζαμε τους Ευρωπαίους και τώρα ζητάμε την βοήθειά τους; Είναι σοβαρή πολιτική αυτή; Θεωρούμε ότι οι Ευρωπαίοι είναι ηλίθιοι, ή ξεχνούν;

Το προσφυγικό είναι ένα ζήτημα που θα έπρεπε να αποτελεί προτεραιότητα για την Ελλάδα.
Ενώ όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις ήλεγχαν την προσφυγική ροή, ήρθε η κυρία Χριστοφιλοπούλου, έριξε αυτούς τους φράχτες και μπήκαν στην χώρα χιλιάδες πρόσφυγες. Η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι το καταφύγιο του κάθε κατατρεγμένου της γης. Υπάρχουν διαδικασίες, υπάρχουν προξενεία που μπορεί κάποιος να πάει και να ζητήσει βίζα, δεν μπαίνει έτσι σε μια χώρα όποιος θέλει.
Υπάρχουν μέτρα αποτροπής αλλά δεν τα λαμβάνουμε. Δεν τα λαμβάνουν οι ιδεοληπτικοί και διαφόρων ειδών ακτιβιστές, που σήμερα είναι στις επιτροπές που εξετάζουν τα αιτήματα ασύλου και καθυστερούν εγκληματικά, με αποτέλεσμα να έχουν μπει στη χώρα μας χιλιάδες πρόσφυγες και να έχουν επιστραφεί στην Τουρκία μόνο μερικές εκατοντάδες. Τα νησιά του Αιγαίου καταστρέφονται με αυτή την πολιτική η οποία ευθύνεται και για την τραγική κατάσταση που ζουν σήμερα στην Ελλάδα οι πρόσφυγες, οι οποίοι καταλήγουν στην πορνεία για να ζήσουν, για ένα κουτί γάλα, για ένα πιάτο φαγητού. Ανθρωπάζαρο έγινε η πατρίδα μας.

Πρόκειται για μεγάλη ανοησία αυτό που κάποιοι λένε, ότι η Ελλάδα υιοθέτησε τις απόψεις της Τουρκίας, επειδή είπε ότι οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί μπήκαν κατά λάθος σε Τουρκικό έδαφος στον Έβρο. Μα, αυτό ακριβώς και συνέβη, υπάρχει ο πλήρης φάκελος της υπόθεσης, ολοκληρώθηκε η ΕΔΕ και αποδεικνύεται ότι πράγματι κατά λάθος μπήκαν οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί σε Τουρκικό έδαφος, για μερικές δεκάδες μέτρα. Οι ίδιοι όταν κατάλαβαν ότι έχασαν τον προσανατολισμό τους λόγω των καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν, επικοινώνησαν μέσω των κινητών τους με τον διοικητή τους και του είπαν ότι χάθηκαν, πριν τους εντοπίσει η Τουρκική περίπολος και τους συλλάβει. Αυτό το τηλεφώνημα είναι καταγεγραμμένο και δεν αμφισβητείται, άρα είναι ξεκάθαρο το τι συνέβη.
Θεωρώ ότι κανένας Τούρκος δικαστής δεν θα μπορέσει να στοιχειοθετήσει δόλο. Να μην προκαλούν οι κυβερνώντες, δεν γίνεται επειδή κάποιοι τζογάρουν για να συσπειρώσουν ψηφοφόρους, να λένε βλακείες και να αποκαλούν τρελό τον Ερντογάν. Αυτές οι δηλώσεις βλάπτουν την υπόθεση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών.

Αν επιχειρήσει από μόνη της η ΜΙΤ και προσπαθήσει να συλλάβει ή και να σκοτώσει τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς που βρίσκονται στην Ελλάδα, τότε θα τους συλλάβουμε εμείς και θα έχουμε ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια μας, για να πιέσουμε τον κ. Ερντογάν. Μακάρι να μπουν στην Ελλάδα οι πράκτορες της ΜΙΤ και να το επιχειρήσουν.»