«Είναι υπερβολές αυτά που λέγονται, περί νέας εποχής στις σχέσεις Κράτους-Εκκλησίας, μια τακτοποίηση γίνεται, που δεν έχει σχέση με το ιστορικό αίτημα της αριστεράς περί διαχωρισμού Κράτους-Εκκλησίας. Ουσιαστικά αφορά τη μισθοδοσία των κληρικών η οποία και πάλι θα γίνεται με χρήματα του Κράτους. Επομένως, υπάρχει μια προσπάθεια κάποιων διακριτών ρόλων σε κάποια σημεία, μέχρι εκεί. Οτιδήποτε πάντως καθορίζει με διακριτό τρόπο, τους ρόλους Κράτους και Εκκλησίας, των δύο αυτών πολιτειών, είναι κάτι θετικό. Είναι μια προσπάθεια να αποσαφηνιστούν κάποια σημεία, όπως η πληρωμή των ιερέων, όπου με τη νέα ρύθμιση, θεωρείται ότι δεν θα πληρώνονται από το Κράτος αλλά από την Εκκλησία, αλλά και πάλι με χρήματα που θα δίνει το Κράτος. Άρα στην ουσία δεν αλλάζει κάτι.

Από παλιά το σύνολο του πολιτικού συστήματος είχε συζητήσει την ανάγκη μιας εκμετάλλευσης μεγάλων περιουσιακών στοιχείων της Εκκλησίας, που αποτελούν και κομμάτι της Ελληνικής οικονομίας. Το θέμα είναι αν θα τολμήσει αυτή η κυβέρνηση να κάνει κάποια βήματα ως προς αυτό, ή όχι. Υπάρχουν κάποιες ρυθμίσεις που αφορούν την Εκκλησιαστική περιουσία, οι οποίες έχουν γίνει από τη δεκαετία του 1950, με τελευταία μια ρύθμιση που είχε γίνει επί εποχής Σημίτη. Σε καμιά από αυτές τις ρυθμίσεις το Κράτος δεν αδίκησε την Εκκλησία.

Το κλίμα που υπάρχει σήμερα στο πολιτικό γίγνεσθαι, δεν δημιουργεί τις συνθήκες για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Αν δεν υπάρχει η συναίνεση όλων των κομμάτων και κυρίως της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, δεν μπορεί να υπάρξει Συνταγματική Αναθεώρηση, δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων, απαιτείται κοινοβουλευτική πλειοψηφία 180 ψήφων. Το Σύνταγμα μιας χώρας δεν μπορεί να γίνει στοιχείο πολιτικής αντιπαράθεσης, ή αποκομιδής εντυπώσεων.

Ως Προεδρείο της Βουλής και μετά από πρωτοβουλία του πρώην Υπουργού Εξωτερικών κ. Κοτζιά, μπήκαμε στη διαδικασία ενημέρωσης των λεγόμενων μυστικών κονδυλίων του συγκεκριμένου Υπουργείου και βέβαια ήταν πολύ θετική αυτή η ενημέρωση, αλλά δεν ήταν διερεύνηση των κονδυλίων. Μέσα από αυτή την ενημέρωση, δεν μου δόθηκε η εντύπωση ότι υπάρχει κάτι το επιλήψιμο, ή το σκοτεινό.

Το ΠΟΤΑΜΙ αποφάσισε στο συνέδριό του, να πάει αυτόνομο στις εκλογές και με βάση αυτό θα πορευτεί τους επόμενους μήνες. Εγώ που είμαι συνεργαζόμενος με το ΠΟΤΑΜΙ, είπα ότι θα έπρεπε να είναι πιο ρεαλιστές στην εκτίμηση των πραγμάτων που θα ακολουθήσουν, γιατί με βάση την εκτίμησή μου, η πόλωση θα γίνει πιο άγρια και έχω την εντύπωση πως μέσα από αυτή τη πόλωση θα πιεστούν πάρα πολύ τα μικρά κόμματα. Αυτό δεν σημαίνει ότι το ΠΟΤΑΜΙ θα έπρεπε να πάει με τον ΣΥΡΙΖΑ ή τη ΝΔ, αλλά θα έπρεπε να αναλάβει κάποιες νέες πρωτοβουλίες για την ανασύσταση του χώρου στον οποίο ανήκει, δηλαδή του δημοκρατικού, μεταρρυθμιστικού χώρου. Δεν υπάρχει τώρα θέμα ηγεσίας, ο Σταύρος Θεοδωράκης έχει μια ιδιαίτερη απήχηση στο ΠΟΤΑΜΙ, έτσι όπως είναι σήμερα το ΠΟΤΑΜΙ και το έχει αποδείξει.

Εγώ θα κινηθώ στο πλαίσιο του ΠΟΤΑΜΙΟΥ, γιατί το ΠΟΤΑΜΙ είναι σε οριακό σημείο μέσα στη Βουλή και αν φύγει έστω και ένας Βουλευτής, θα χάσει την Κοινοβουλευτική του Ομάδα. Είναι λοιπόν θέμα πολιτικής ηθικής να μην ανεξαρτητοποιηθώ τώρα. Το τι θα κάνω μετά, αφού διαλυθεί η υπάρχουσα Βουλή, είναι ένα άλλο θέμα.»