«Το 2015 παραιτήθηκα από Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αν και είχα εκλεγεί τρεις φορές στην Κέρκυρα. Ο Ελληνικός λαός και η κοινωνία, απαιτούν μια ρεαλιστική και τίμια πολιτική. Κατακρίνω το κόλλημα σε μια καρέκλα. Αυτό συμβαίνει κι με τον κ. Γαλιατσάτο, έχει αγκιστρωθεί σε μια καρέκλα, αλλά το ίδιο συμβαίνει με την κα Κράτσα και τον κ. Σπύρου, που μόνο την εναλλαγή της καρέκλας σκέφτονται.

Όποιος με επιλέξει, θα επιλέξει την εντιμότητα, την συνέπεια λόγων και πράξεων, και έναν διαφορετικό τρόπο διοίκησης, αλλά και στόχου της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων. Εμείς δεν βλέπουμε την Περιφέρεια απλά διαχειριστικά, με την μιζέρια που διέπει το Ελληνικό Δημόσιο, αλλά ως αυτοδύναμη σε όλα τα επίπεδα, και στο πλευρό των κοινωνικά αδύναμων. Είναι σημαντικό ο πολίτης να αισθάνεται την Περιφέρεια ως συμπαραστάτη και συνομιλητή.

Αισθάνομαι ευθύνη γιατί προώθησα τον Θοδωρή Γαλιατσάτο, που άλλα έλεγε και άλλα έκανε. Θα έπρεπε να είχαμε φύγει νωρίτερα από την Α.ΝΑ.ΣΑ. Χτίζεις γέφυρες αλλά τελικά ίσως θα πρέπει να τις ανατινάξεις για να μην περάσει ο εχθρός.

Επί της ουσίας, δεν έχουμε μια απλή αναλογική. Ο Κλεισθένης είναι η συνέχεια του Καλλικράτη. Ναι μεν, οι Δημοτικοί και Περιφερειακοί Σύμβουλοι εκλέγονται από την πρώτη Κυριακή, αλλά θα έπρεπε αυτοί να εκλέγουν τον Δήμαρχο ή Περιφερειάρχη, όχι να πηγαίνουμε σε δεύτερη Κυριακή.

Την όποια συνεργασία την βλέπω στη βάση του προγράμματός μας, το οποίο είναι αντιμνημονιακό. Τα μνημόνια είναι εδώ, και αυτοί που λένε ότι τελείωσαν, είναι τα πανηγυράκια του ΣΥΡΙΖΑ. Η 13^η σύνταξη είναι ένα ψίχουλο προς τον λαό, ένα παραμύθι.

Κάθετα λέω, ότι συνεργασία με τον Θοδωρή Γαλιατσάτο δεν μπορεί να γίνει. Είναι το μακρύ χέρι της κυβέρνησης.
Αν συμφωνούμε με το ΚΚΕ, γιατί όχι και να μην συνεργαστούμε;

Τα ίδια τα Ευρωπαϊκά προγράμματα χρηματοδότησης, βάζουν όρους ανισοτιμίας, της κατανομής πόρων στα Ιόνια Νησιά και σε κάθε νησί ξεχωριστά. Η ουσία όμως είναι στο τι δαπανάς, και τι τόπο πιάνουν αυτά που δαπανάς.

Είμαι αισιόδοξος για τις εκλογές και τον πήχη θα το ορίσει ο λαός.»