«Από το 1983 δεν επιτρέπεται στην Ελλάδα το κυνήγι την Άνοιξη, αλλά εδώ και 41 χρόνια, σε πολλές περιοχές της χώρας και κυρίως στη Ζάκυνθο, που μάλλον έχει και την πρωτοκαθεδρία, έχουμε το παράνομο κυνήγι, την εαρινή λαθροθηρία.

Δεν έχουμε τίποτα με τους κυνηγούς, το πρόβλημα είναι οι λαθροθήρες. Είναι εκατοντάδες και όχι λίγοι και μεμονωμένοι όπως κάποιοι λένε.

Είμαστε ένα επιστημονικό σωματείο και βασιζόμαστε σε επιστημονικά στοιχεία. Από το 2020, κάθε χρόνο τον Μάρτιο μήνα καταγράφουμε όλους τους πυροβολισμούς σε πολλές περιοχές της χώρας, εκεί που ξέρουμε ότι ανθεί η λαθροθηρία. Στη Ζάκυνθο είναι καταγεγραμμένοι οι περισσότεροι πυροβολισμοί. Έχουμε καταγράψει χιλιάδες. Φυσικά δεν υπάρχουν σκοπευτήρια στα σημεία που κάνουμε τις καταγραφές αυτές.

Είναι κοινό μυστικό για το τι συμβαίνει στη Ζάκυνθο εδώ και πολλά χρόνια. Σκοτώνουν ακόμα και είδη που δεν είναι καν θηρεύσιμα, είδη που είναι προστατευόμενα. Οι τοπικές αρχές δυσκολεύονται διαχειριστούν το πρόβλημα, δεν έχουν άλλωστε επαρκές προσωπικό. Ωστόσο βλέπουμε τα τελευταία χρόνια να εφαρμόζουν τα τοπικά σχέδια δράσης και να προβαίνουν σε συλλήψεις.

Από εμάς δεν υπάρχει κανένας αυτή την περίοδο στη Ζάκυνθο. Είμασταν στο νησί στις αρχές Απριλίου για μια περιβαλλοντική ενημερωτική δράση, θα έλεγα εκπαιδευτική, σε σχολεία του νησιού, αλλά διαπιστώσαμε ότι η κατάσταση με τη λαθροθηρία είναι τραγική, ειδικά σε περιοχές όπως ο Βασιλικός.

Δεν έχουμε δράσεις ακτιβισμού, δεν μπαίνουμε σε δασικές εκτάσεις που είναι ιδιωτικές, γνωρίζουμε την ιδιομορφία που υπάρχει στη Ζάκυνθο σε σχέση με τις ιδιοκτησίες εντός δασικών εκτάσεων και συνομιλούμε με τις τοπικές αρχές, με το Δασαρχείο, το Δήμο και την Περιφέρεια.

Εμείς ούτε φωτογραφίες τραβάμε, ούτε βίντεο. Αυτά τα κάνουν τα μέλη της CABS, της Επιτροπής ενάντια στη σφαγή των πουλιών, με την οποία και συνομιλούμε. Τους λέμε να μην μπαίνουν σε ιδιωτικές εκτάσεις, αλλά και αυτοί όταν δεν βλέπουν κάποια περίφραξη σε μια δασική έκταση, δεν μπορούν να ξέρουν αν είναι ιδιωτική ή όχι.

Υπάρχουν μεμονωμένα περιστατικά όπου οι λαθροθήρες συμπεριφέρονται επικίνδυνα στα μέλη της CABS, ακόμα και στρέφοντας τις κάννες των όπλων τους προς στα μέλη της Επιτροπής. Σημειώθηκαν και περιστατικά βίας όπως οι βανδαλισμοί αυτοκινήτων της CABS.

Η λύση του προβλήματος είναι να διενεργούν ελέγχους στο νησί κλιμάκια εκτός Ζακύνθου. Όχι δασονόμοι και θηροφύλακες που προέρχονται από την τοπική κοινωνία, γιατί γνωρίζονται σχεδόν όλοι μεταξύ τους και δεν είναι εύκολο να συλλάβεις τον φίλο σου, τον συγγενή σου, ή κάποιον γνωστό. Επίσης πρέπει να αλλάξει νοοτροπία και η κοινωνία. Πρέπει να αλλάξει το μυαλό των ανθρώπων γιατί αυτό που γίνεται δεν έχει λογική και δεν πρέπει να συνεχιστεί.

Οι κυνηγοί που νοιάζονται και ενδιαφέρονται, να απομονώσουν τους λαθροθήρες, να τους πετάξουν από τις τάξεις τους. Δεν αρκεί η καταδίκη μόνο στα λόγια.»