•  Το ΤΑΙΠΕΔ έρχεται στη Ζάκυνθο, οι παιδικές χαρές κλείνουν.
• Ποτέ δεν υπήρξε εντολή του Εισαγγελέα για να κλείσουν οι παιδικές χαρές της πόλης.

«Οργή και αγανάκτηση στους γονείς, απορία και παράπονο στα μικρά παιδιά προκάλεσε η απόφαση της Λιμενικής Επιτροπής Ζακύνθου να κλείσει τις δυο μεγάλες παιδικές χαρές της πόλης, στα δέντρα του Άμμου και πίσω από το Πνευματικό Κέντρο. Σαν αιτία αυτής της απαράδεκτης απόφασης προβλήθηκε, δήθεν, «εντολή του Εισαγγελέα». Ποτέ δεν υπήρξε τέτοια εντολή του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Ζακύνθου και δεν υπάρχει κανένα απολύτως έγγραφο της Εισαγγελικής Αρχής. Αντίθετα, όπως απεκάλυψε ο Πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου σε συνέντευξή του σε τοπική εφημερίδα στις 13-3-2024 «υπάρχει έγγραφο του Υπουργείου στο Λιμενικό Ταμείο Ζακύνθου με το οποίο απαγορεύεται να δαπανούνται χρήματα για τη χερσαία ζώνη του λιμένα καθώς το λιμάνι δεν μπορεί να συντηρεί παιδικές χαρές».

Η πραγματική αιτία για το κλείσιμο των δυο παιδότοπων είναι ότι αυτοί βρίσκονται κατά τρόπο ανιστόρητο, εξωπραγματικό και παράλογο εντός της χερσαίας ζώνης λιμένα Ζακύνθου, όπως αυτός έχει οριστεί με δυο αποφάσεις Νομαρχών, ξένων προς την ιστορία της Ζακύνθου και στην πραγματική λειτουργική κατάσταση της πόλης μας. Οι απαράδεκτες αυτές αποφάσεις είναι η υπ’ αριθμόν 5520/29-9-1985 περί καθορισμού ορίων αιγιαλού και παραλίας στο μέτωπο της πόλης της Ζακύνθου (ΦΕΚ 86/Δ/19-2-1986) της τότε Νομάρχη Ζακύνθου Έυφης Μητώση και η υπ’ αριθμόν 1255/2155/9-7-1990 περί καθορισμού χερσαίας ζώνης λιμένος Ζακύνθου (ΦΕΚ 425/Δ/17-8-1990) του τότε Νομάρχη Ζακύνθου Παναγή Μαρκάτου.

Με τις αποφάσεις αυτές ουσιαστικά τροποποιήθηκε το ρυμοτομικό σχέδιο της πόλης της Ζακύνθου, όπως καθορίστηκε μετά τους σεισμούς του 1953 με το από 8-1-1955 Βασιλικό Διάταγμα (ΦΕΚ 15/Α/21-1-1955). Με συνέπεια να αποκοπούν από τον πολεοδομικό ιστό της πόλης της Ζακύνθου οι πιο κρίσιμες και ευαίσθητες περιοχές του παραθαλάσσιου μετώπου της και να χαρακτηριστούν χερσαία ζώνη λιμένος, συνολικής επιφάνειας 65.350 τ.μ., κατανεμημένη σε 12 γεωτεμάχια με ξεχωριστό αριθμό κτηματολογίου (ΚΑΕΚ) το καθένα.

Με τον τρόπο αυτό,

1.- Η τριγωνική πλατεία του Ηρώου των Πεσόντων Ζακυνθίων στους αγώνες της Πατρίδας, έργο του μεγαλύτερου Έλληνα νεοκλασικού γλύπτη Γεωργίου Βρούτου το 1905, που οι προπάτορές μας επί Δημάρχου Αντωνίου Μακρή, έστησαν τιμώντας τους Ζακυνθινούς που σκοτώθηκαν στους αγώνες για την πατρίδα, εξυπηρετεί πλέον λιμενικές ανάγκες.

2.- Η πλατεία με τα δέντρα του Άμμου που δημιουργήθηκε το 1843 με τις προτομές των εκλεκτών Ζακυνθινών, του συγγραφέα Γρηγορίου Ξενόπουλου και του ιστοριοδίφη Ντίνου Κονόμου, όπου βρίσκεται η παιδική χαρά που έκλεισε πρόσφατα, έγινε και αυτή λιμάνι.

3.- Η περίφημη και μοναδική παραλιακή οδός Στράτα Μαρίνα (δηλαδή σήμερα Λεωφόρος Κ.Λομβάρδου) από την Πλατεία Σολωμού μέχρι το καμπαναρίο του Αγίου, από την οποία καθημερινά διέρχονται χιλιάδες αυτοκίνητα έγινε λιμάνι μαζί με το λιθόστρωτο από το 1872 πεζόδρομό της έγινε και αυτό λιμάνι.

4.- Η πλατεία Δημάρχου Ανδρέα Λαδικού, πίσω από το Πνευματικό Κέντρο, όπου βρίσκεται η δεύτερη παιδική χαρά που έκλεισε πρόσφατα, έγινε και αυτή λιμάνι.

5.- Ο χώρος που είναι σήμερα ο πρώτος παιδικός σταθμός και η λαϊκή αγορά, μαζί με τα δυο κηπάρια μέχρι και την οδό Μάρκοβιτς ανατολικά του καμπαναρίου του Αγίου έγινε λιμάνι.

Με λίγα λόγια εάν γίνει περίφραξη της χερσαίας ζώνης του λιμανιού της Ζακύνθου, για να διασφαλιστούν οι λιμενικές λειτουργίες, όπως έχει τη δυνατότητα ο φορέας εκμετάλλευσης του λιμανιού της Ζακύνθου, τότε το πρόσωπο της πόλης της Ζακύνθου ακυρώνεται, η ιστορία της πόλης μας παραγράφεται, το σημερινό κυκλοφοριακό κομφούζιο παίρνει διαστάσεις παραλόγου ξεπερνώντας τον Ιονέσκο και η πόλη της Ζακύνθου μετά τους σεισμούς του 1953, δέχεται ένα ύπουλο καταστρεπτικό πλήγμα, τώρα πλέον όχι από τον εγκέλαδο, αλλά από την πολιτεία, η οποία τουλάχιστον θα έπρεπε να ευγνωμονεί το νησί μας για την ανεπανάληπτη διαχρονική, εθνική, πολιτιστική και οικονομική συνεισφορά του στη μητέρα Πατρίδα.

Στις 5-1-2024 δημοσιεύθηκε η είδηση ότι το Υπουργείο Ναυτιλίας όρισε το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), σαν «Αρχή Σχεδιασμού» κατά την έννοια του άρθρου 159 του Ν.4635/2019 για το λιμάνι της Ζακύνθου. Αυτό, εκτός των άλλων, σημαίνει ότι το ΤΑΙΠΕΔ ως Αρχή Σχεδιασμού καθορίζει πλέον τις χρήσεις γης και όρους δόμησης στη χερσαία ζώνη λιμένος Ζακύνθου και κατά συνέπεια η ιστορική πλατεία του Άμμου θα γίνει εμπορικό κέντρο ή ξενοδοχείο και οι προτομές του Γρηγορίου Ξενόπουλου και του Ντίνου Κονόμου θα πεταχτούν στη θάλασσα, το Ηρώο των Πεσόντων Ζακυνθινών θα μετακινηθεί από τη θέση που βρίσκεται εδώ και 120 χρόνια για να εξυπηρετήσει λιμενικές διευκολύνσεις, ο πρώτος παιδικός σταθμός της πόλης καταργείται, η λαϊκή αγορά εξαφανίζεται, τα κηπάρια γίνονται λιμενικές διευκολύνσεις και οι κάτοικοι της ιστορικής και ταλαιπωρημένης συνοικίας των Ταμπάκικων θα ασφυκτιούν μπροστά στις περιφραγμένες εγκαταστάσεις που θα φτάνουν μέχρι την πόρτα του σπιτιού τους. Η στρατιωτική γέφυρα του Αγίου Χαραλάμπη, που είναι το μοναδικό σπουδαίο κυκλοφοριακό λειτουργικό έργο που έγινε στη Ζάκυνθο τις τρεις τελευταίες δεκαετίες καταργείται. Και είναι αυτός ο λόγος μάλιστα για τον οποίο η Λιμενική Επιτροπή δεν την συντηρεί και την απαξιώνει μέχρι τελικά να καταστεί άχρηστη.

Οι δυο παιδότοποι έκλεισαν όχι με εντολή του Εισαγγελέα αλλά επειδή πλησιάζει η ώρα που το Λιμάνι της Ζακύνθου θα γίνει Οργανισμός Λιμένος Ζακύνθου Α.Ε. και θα πουληθεί όπως έχει γίνει με το λιμάνι της Ηγουμενίτσας, το λιμάνι της Καβάλας, το λιμάνι του Βόλου, το Λιμάνι του Ηρακλείου. Και τότε πλέον οι Ζακυνθινοί θα αποχαιρετούμε τη Ζάκυνθο που χάνουμε, όπως αποχαιρετούμε το Ναυάγιο που ναυάγησε στα χέρια μας, όπως ο Καβάφης αποχαιρετούσε την Αλεξάνδρεια.

Η απαράδεκτη αυτή κατάσταση για τη Ζάκυνθο μπορεί να αντιμετωπιστεί με αίτηση του Δήμου Ζακυνθίων, προς το Δημόσιο για αποχαρακτηρισμό των δημοτικών ακινήτων (παραλιακού δρόμου και πλατειών εντός σχεδίου πόλης Ζακύνθου) ως ευρισκομένων εντός χερσαίας ζώνης λιμένος Ζακύνθου και σε περίπτωση άρνησης του Δημοσίου να άρει τη δέσμευση με προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Η Στράτα Μαρίνα, η πλατεία των δέντρων του Άμμου, η πλατεία Ανδρέα Λαδικού και όλοι οι κοινόχρηστοι χώροι που χρησιμοποιούνται από τους δημότες ανήκουν σύμφωνα με το άρθρο 968 Α.Κ. στην ιδιοκτησία του Δήμου Ζακυνθίων και παράνομα με διοικητική πράξη (με τη διοικητική πράξη καθορισμού αιγιαλού και παραλίας στο μέτωπο της Ζακύνθου), έχει ουσιαστικά κηρυχθεί παράνομη αναγκαστική απαλλοτρίωση των κοινόχρηστων δημοτικών ακινήτων εντός σχεδίου πόλης, χωρίς να τηρηθεί η νόμιμη διαδικασία και να καταβληθεί βέβαια η νόμιμη αποζημίωση.

Σχετική η 1219/2019 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας.»