«Σε ότι αφορά το Προεδρικό Διάταγμα για τους οικισμούς, σε πρώτη φάση θα πω ψυχραιμία προς όλους. Ψυχραιμία, ψυχραιμία, ψυχραιμία. Δεν χάθηκε ο κόσμος.

Έχουμε μπροστά μας μία διαδικασία μεγάλη και κάποια δεδομένα. Δεν έχει χαθεί καμία αξία οικοπέδου. Έχουμε μπει σε μία διαδικασία η οποία στο μέλλον, στο κοντινό ή πιο μακρινό, μπορεί να αλλάξει κάποια δεδομένα. Όλη η διαδικασία που ακολουθείτε, και σε παράλληλα μέτωπα, με την κτηματογράφηση, μέσα από τα τοπικά πολεοδομικά σχεδία, θα αλλάξει τα δεδομένα στην περιοχή που ζούμε. Τα πολεοδομικά δεδομένα. Και πρέπει να τα αλλάξει.

Γιατί πρέπει να τα αλλάξει; για να έχουμε μέλλον. Δεν έχουμε μέλλον έτσι όπως είμαστε σήμερα. Έτσι όπως χτίζουμε. Υπάρχει άναρχη δόμηση, ανεξέλεγκτη και χωρίς πολεοδομικούς κανόνες. Χωρίς ελεύθερους χώρους. Χωρίς δρόμους, προσβάσεις διαφυγής. Θέλουμε να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα της Ζακύνθου. Γιατί αυτό είναι το θέμα μας.

Εδώ και τόσα χρόνια δεν έχουμε προχωρήσει το τοπικό πολεοδομικό σχεδιασμό και το τοπικό χωροταξικό σχεδιασμό. Στην πραγματικότητα δεν φέρει τίποτα καινούριο αυτό το Προεδρικό Διάταγμα. Επαναφέρει στη συζήτηση τους κανόνες οριοθέτησης των οικισμών που υπάρχουν εδώ και 70 χρόνια. Έχουμε μια συνέχεια εδώ και χρόνια, αλλαγές από αυτά που γνωρίζαμε, απλώς τώρα μπήκε απότομα ένα θέμα στην δημόσια σφαίρα σε συζήτηση, ίσως και σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι όφειλε. Προσωπική μου εκτίμηση είναι πως από μόνο του δεν θα έκανε κανένα χαμό, κανένα πρόβλημα.

Προ υπήρξε όμως ένα προσχέδιο Προεδρικού Διατάγματος το οποίο είχε μέσα μια πολύ πονηρή διάταξη. Ας την πω απλώς πονηρή. Με την περίφημη ζώνη Γ, η οποία ήταν μια προσθήκη που επιχειρούσε εκ των υστέρων να νομιμοποιήσει όλες τις προβληματικές καταστάσεις που πιθανόν έχουν δημιουργηθεί στην Ελλάδα στις οριοθετήσεις οικισμών και οι οποίες ξέραμε εδώ και πάρα πολλά χρόνια, διότι είναι πάνω από 20 χρόνια αυτή η άποψη του Συμβουλίου της Επικρατείας, ότι είναι προβληματικές.

Το ακίνητο δεν το αμφισβητεί κανείς αν έχει χτιστεί. Τα δικαιώματα συνεχίζουν να ισχύουν, οι οικισμοί που έχουν γίνει εδώ και πόσα χρόνια, θα αλλάξουν μέσα από μια μεγάλη διαδικασία που θα έχει και διαβούλευση και θα προκύψουν νέα Προεδρικά Διατάγματα και νέες επανα οριοθετήσεις. Και σίγουρα δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με κάποιον που έχει λάβει οικοδομικές άδειες. ισχύουν. Άρα δεν ήταν αναγκαία τώρα η δημόσια διαβούλευση, θα γίνει στην πορεία.

Δημόσια διαβούλευση ξεκινάει τώρα για τοπικά πολεοδομικά σχέδια. Και στην πρώτη φάση που θα παρουσιαστεί και στις οριοθετήσεις που θα γίνουν των οικισμών, εξ αρχής με τις μεθοδολογίες που είναι καθορισμένες εδώ και τόσα χρόνια, γιατί έχουν δημιουργηθεί πάρα πολλά προβλήματα.

Η Ζάκυνθος έχει πάρα πολλά τεχνικά προβλήματα στην οριοθετήσεις των οικισμών της. Υπάρχουν περιοχές και περιοχές, που θα έπρεπε να είναι εντός των παλιών οικισμών και δεν είναι. Άρα σε αρκετές περιπτώσεις θεωρούμε ότι θα επεκταθούν οι οικισμοί.

Παλαιότερα, σε πολλά χωριά ορίσανε μια κυκλική περιοχή με ακτίνα 500 μέτρων γύρω από το κέντρο του χωριού και το βαφτίσανε όλο ως οικισμό. Υπήρξαν πάρα πολλές αντιδράσεις και την τελευταία φορά που συζητήθηκε το θέμα στη Ζάκυνθο το 2018 ή 2019, πολλοί λέγανε ότι έχουν απλά ελιές και πληρώνουν ΕΝΦΙΑ για οικόπεδα. Είναι εκτός οικοδομικής δραστηριότητας και τα πληρώνουν για οικόπεδα.

Αυτοί οι ιδιοκτήτες θέλουν η περιουσία τους να βγει εκτός οριοθετημένου οικισμού. Οικισμός σύμφωνα με την κατάσταση και τους ορισμούς που έχουν δοθεί, είναι η αποτύπωση μιας κατάστασης με βάση Προεδρικά Διατάγματα αφενός για τους οικισμούς του 1923 και αφετέρου του 1983. Αυτό είναι μόνο για να περιγράψουμε τι υπήρχε, να το αναγνωρίσουμε για να μην το καταργήσουμε. Δεν μιλάμε για νέους οικισμούς με τα παλαιά κριτήρια. Μπορούμε να μεγαλώσουμε όσο θέλουμε τις οικιστικές περιοχές αρκεί να το κάνουμε με κανόνες. Όχι με μια γραμμή στον χάρτη.

Δεν είναι ανάγκη χωράφια που είχαν κρεμμύδια και μαρούλια, ξαφνικά να γεμίζουν με μεγάλες εγκαταστάσεις και να μην υπάρχει μια βιώσιμη ανάπτυξη για τους περιοίκους ή τους πολίτες. Υπάρχουν διάφορα παράδοξα στη Ζάκυνθο.

Έχουμε όλο το χρονικό ορίζοντα να το συζητήσουμε, να το σχεδιάσουμε σωστά, να το σχεδιάσουν οι ειδικοί. Έχουμε κάθε περιθώριο μέχρι να φτάσουμε σε αυτό το σημείο όπως το περιγράφουν κάποιοι, της καταστροφής. Να μην ζητάμε μεσοβέζικες λύσεις. Θα προβλεφθούν κοινόχρηστοι χώροι, δρόμοι, προσβάσεις, πιθανόν πλατείες να έχει οδικό δίκτυο, να έχει κοινόχρηστους χώρους, ηλεκτρικό ρεύμα, να έχει νερό, άρα αυτό είναι ένα κόστος για το κράτος για να εξυπηρετήσει για παράδειγμα ένα τετραγωνικό χιλιόμετρο ενός οικισμού.

Είναι δυνατό το Αργάσι να είναι απλά οικισμός και να μην έχει σχέδιο πόλης; πράγματα τα οποία τα βιώνουμε καθημερινά στην Ζάκυνθο και πρέπει να λυθούν. Υπάρχουν χαρακτηρισμοί οικισμών, άλλο ορεινός, άλλο τουριστικός, αυτά τα προβλέπουν οι διαδικασίες που υπάρχουν καταγραμμένες τόσο καιρό. Τα συνενώνεις σε ένα Προεδρικό Διάταγμα για να γίνει εξ αρχής η διαδικασία ερήμην κανενός.

Η διαδικασία της διαβούλευσης θα γίνει εδώ, θα είναι οι πολιτικοί αλλά και τεχνικοί φορείς που το παρακολουθούν και δεν κοιτάνε πιθανόν να εξυπηρετήσουν άλλες καταστάσεις και επιτέλους πρέπει να πάρουν απόφαση όλοι, ότι θα το κάνουμε με κανόνες.

Άρα είμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση, αυτό καταλαβαίνω εγώ. Βέβαια ήρθε κάπως απότομα αυτό το Προεδρικό Διάταγμα της Μεγάλης Τρίτης. Επαναλαμβάνω όμως ότι μιλάμε για κανόνες, μιλάμε για το μέλλον ενάντια στην εξυπηρέτηση πιθανών συμφερόντων.»