«Ενημερώθηκα για το περιστατικό με τον θάνατο ενός εργαζόμενου στο αεροδρόμιο Ζακύνθου, ένα τραγικό συμβάν, μια ακόμη απώλεια ζωής σε χώρο εργασίας. Δεν υπήρχαν τα απαραίτητα μέτρα ασφάλειας, υπήρχε έλλειψη γιατρού, έλλειψη ιατρείου στον χώρο εκεί και ασφαλώς υπέρ εξάντληση των εργαζομένων.

Μια εγκύκλιος του Υπουργείου Εργασίας, η οποία «τρέχει» από το 2024, δεν αντιμετωπίζει τα πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων. Ανεβαίνει το φαινόμενο των εργατικών δυστυχημάτων στη χώρα μας, η ΝΔ με τους τελευταίους νόμους, Βρούτση, Χατζηδάκη, Κεραμέως, έχει απορρυθμίσει εντελώς τις εργασιακές σχέσεις και τα ζητήματα υγείας και ασφάλειας, με την κατάργηση ουσιαστικά του ΣΕΠΕ.

Οι κακοί πάντα εργοδότες, γιατί δεν μιλάμε για τους καλοπροαίρετους και για αυτούς που πραγματικά θεωρούν συνεργάτες τους εργαζομένους, βρίσκονται έξω από κάθε πλαίσιο ελέγχου και ασφαλώς δεν υπάρχουν και τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα από την πολιτεία, όταν το 2018 ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με εργοδότες και εργαζομένους είχαν εκπονήσει ένα σχέδιο το οποίο βρίσκεται ακόμη στα συρτάρια του Εθνικού Συμβουλίου Υγείας και Ασφάλειας της Εργασίας, του Υπουργείου Εργασίας.

Είχαμε τη διάλυση του ΣΕΠΕ και τη μετατροπή του σε ανεξάρτητη αρχή που αυτή τη στιγμή λειτουργεί χωρίς στελέχη και χωρίς προσωπικό, άρα δεν γίνονται ούτε προληπτικά οι έλεγχοι που πρέπει. Φαίνεται ότι μέχρι τέλος του έτους πάμε δυστυχώς για ρεκόρ εργατικών δυστυχημάτων. Είμαστε γύρω στους 120 νεκρούς, ενώ πέρυσι θυμίζω κλείσαμε γύρω στους 186. Είναι όλη αυτή η απορρύθμιση του εργατικού δικαίου με την υπέρ εξάντληση των εργαζομένων και τις κακές συνθήκες εργασίας. Δεν είναι μόνο οι χαμηλοί μισθοί, είναι το 13ωρο, ενώ η κυβέρνηση παρουσίασε ένα νομοσχέδιο για να το θεσπίσει και για έναν μόνο εργοδότη, να απασχολείται ο κάθε εργαζόμενος μέχρι και 13 ώρες την ημέρα, όταν στην υπόλοιπη Ευρώπη μιλούν για μείωση των ωρών εργασίας σε 35 ώρες την εβδομάδα με σταθερές αποδοχές, εδώ έχουμε τις περισσότερες ώρες απασχόλησης.

Και ασφαλώς όλη αυτή η επιβάρυνση του κόσμου της εργασίας με την ακρίβεια, με τον πληθωρισμό να τρώει το εισόδημά του, δημιουργεί την ανάγκη και για δεύτερη απασχόληση. Δείτε τι συμβαίνει με τους συνταξιούχους, βλέπουμε ένα μεγάλο ποσοστό συνταξιούχων που αυξάνεται συνεχώς, να υποχρεώνεται να βρει και μία εργασία μετά τη συνταξιοδότησή του για να μπορούν να τα βγάλουν πέρα. Αυτό δεν είναι επιλογή των συνταξιούχων, είναι η ανάγκη λόγω των χαμηλών συντάξεων.

Ο κόσμος παραδέχεται και δημοσκοπικά, ότι περνούσε καλύτερα πριν το 2019. Γιατί κατατρώει τα εισοδήματα η ανεξέλεγκτη ακρίβεια, τα κόστη διαβίωσης, της στέγασης, της ενέργειας, των τροφίμων, τα καρτέλ που δημιουργήθηκαν στην αγορά. Επανερχόμενος στο τραγικό δυστύχημα στη Ζάκυνθο, βλέπουμε για ακόμη μια φορά, ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι που πεθαίνουν υπό άσχημες συνθήκες εργασίας, στατιστικά, είναι στο 58ο έτος της ηλικίας τους και πάνω.

Ας περιμένουμε να δούμε και την πραγματογνωμοσύνη για τον θάνατο του εργαζόμενου, αλλά σε κάθε περίπτωση, η ιδιωτικοποίηση τομέων του δημοσίου, όπως τα περιφερειακά αεροδρόμια, έχουν επιβαρύνει τα πράγματα στον κόσμο της μισθωτής εργασίας, διότι απορυθμίστηκε εντελώς το ιδιωτικό ατομικό εργατικό δίκαιο αλλά και το συλλογικό δίκαιο, όταν πλέον οι εργαζόμενοι είναι εκτεθειμένοι σε ατομικές συμβάσεις εργασίας.

Πρέπει το συντομότερο δυνατό το Υπουργείο Εργασίας να εναρμονιστεί με τις Ευρωπαϊκές οδηγίες, που μας λένε ότι πρέπει να φτάσουμε έστω στο μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης από πλευρά συλλογικών συμβάσεων εργασίας και με στόχο το 80%. Αυτή τη στιγμή η χώρα μας είναι στο 28% των συλλογικών συμβάσεων εργασίας που καλύπτουν τον κόσμο του ιδιωτικού τομέα, της μισθωτής εργασίας, με αποτέλεσμα αυτός ο κόσμος να είναι εκτεθειμένος και για τους όρους απασχόλησης σε σχέση με τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, αλλά και σε σχέση με τις αποδοχές που ξεκινούν από τον κατώτατο μισθό.

Περηφανεύεται η κυβέρνηση ότι τάχα αυξήθηκε ο κατώτατος μισθός, ενώ ο μέσος μισθός βρίσκεται χαμηλά. Η κυβέρνηση δυστυχώς θεωρεί ότι αυτή η ζούγκλα που επικρατεί στον ιδιωτικό τομέα εξυπηρετεί τους πέντε ισχυρούς της φίλους, αλλά και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Είναι λάθος. Βλέπετε ακόμη αιμορραγούμε, τα καλύτερα μυαλά της χώρας συνεχίζουν να φεύγουν στο εξωτερικό, ή δεν επιστρέφουν. Περηφανεύεται η κυβέρνηση ότι έχει ρίξει την ανεργία αλλά δεν μας λέει ότι ο αριθμός των απασχολουμένων στη χώρα υπολείπεται κατά πολύ τον αριθμό των απασχολουμένων που είχαμε το 2009 και 2010, που σημαίνει ότι ακόμη η χώρα αιμορραγεί από ανθρώπινο δυναμικό.

Φέτος σε εστίαση και τουρισμό λείπουν 80 χιλιάδες άνθρωποι, αλλά και σε άλλους τομείς της οικονομίας μας, όπως είναι ο τομέας των κατασκευών, όπως είναι ο τομέας με εργάτες γης. Αν αυτά δεν τα δει η κυβέρνηση και νομίζει ότι η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας αντιμετωπίζεται με φθηνά εργατικά χέρια, δυστυχώς θα έχουμε για την οικονομία μας ένα ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών να βαίνει προς το χειρότερο, που σημαίνει ότι η παραγωγικότητα της οικονομίας και της εργασίας πάει προς το χειρότερο και άρα τα αγαθά που παράγουμε δεν είναι ανταγωνιστικά.»