«Βιώνουμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση, με τρομερές συνέπειες για την υγεία και την οικονομία μας. Η Ζάκυνθος βίωσε κάτι αντίστοιχο μετά τους σεισμούς του 1953. Τότε, με σχετικό διάταγμα που είχε εκδοθεί, ζήσαμε το δικαιοστάσιο. Με το δικαιοστάσιο, ο νομοθέτης αντιμετωπίζει τα προβλήματα του πολίτη, μέσα σε ένα ειδικό καθεστώς έκτακτης ανάγκης, αντιμετωπίζει χρέη που τρέχουν και προλαβαίνει δικαστικές προθεσμίες.

Εφόσον η πολιτεία κλείνει με δική της απόφαση μια επιχείρηση, ο εργοδότης δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώσει τον εργαζόμενο και για αυτό έρχεται η πολιτεία και καταβάλλει αυτή ένα ποσό υπέρ του εργαζόμενου.

Η πολιτεία ανακοίνωσε ότι αναστέλλεται η πληρωμή των οικονομικών υποχρεώσεων σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία. Τι συμβαίνει όμως με την πληρωμή των υποχρεώσεων σε προμηθευτές; Κάποιοι επιχειρηματίες έχουν προμηθευτεί με πίστωση προϊόντα και υπηρεσίες, με σκοπό, δουλεύοντας να εισπράξουν για να αποδώσουν την αξία τους στους προμηθευτές.
Παράλληλα, έρχεται η πολιτεία και λέει στον εργοδότη να καταβάλλει αυτός το 60% του μισθώματος για το ακίνητο που νοικιάζει. Δεν κάνει κάποια χάρη η πολιτεία προς τον μισθωτή, ο οποίος στην πραγματικότητα δεν υποχρεούται να καταβάλει ούτε ένα ευρώ μίσθωμα, από την στιγμή που η πολιτεία του κλείνει το μαγαζί και ο ίδιος μη μπορώντας να κάνει κάτι το διαφορετικό παύει να χρησιμοποιεί το μίσθιο. Βάση του αστικού κώδικα δεν υποχρεούται να το κάνει.

Επιχειρηματίες που η επιχείρησή τους έκλεισε με απόφαση της πολιτείας, ρωτούν τι πρέπει να κάνουν. Δυστυχώς, παρότι είναι κλειστή η επιχείρησή τους, οι υποχρεώσεις τους δεν σταματούν, εξακολουθούν να τρέχουν, τόσο σε προμηθευτές όσο και σε τράπεζες. Εκτός και αν η πολιτεία αναλάβει το μεγάλο κόστος για την οικονομία μας και εφαρμόσει την κανονιστική διάταξη του δικαιοστασίου. Μόνο με την εφαρμογή του δικαιοστασίου αναστέλλονται αυτές οι υποχρεώσεις. Έτσι θα διασφαλιστούν οι πολίτες από αδυναμία εκπλήρωσης των οικονομικών τους υποχρεώσεων.

Λυπάμαι πραγματικά τους συμπατριώτες μου. Υπάρχουν συμβατικές υποχρεώσεις που τρέχουν και θα αντιμετωπίσουν πολύ σοβαρά οικονομικά προβλήματα, με μέτρα αναγκαστικών εκτελέσεων, αν δεν επιληφθεί η πολιτεία. Αν κάποιος επιχειρηματίας κηρύξει από μόνος του στάση πληρωμών, τότε αυτομάτως κηρύττει την πτώχευσή του, και αυτό είναι μια μεγάλη βλακεία αν το κάνει.

Ο Δήμος δεν είναι μόνο μια στεγνή, εισπρακτική και διαχειριστική αρχή. Ειδικά τώρα, που βιώνουμε μια πρωτοφανή κατάσταση λόγω του Κορωνοϊού, ο Δήμος πρέπει να διευκολύνει την κατάσταση στην οποία είναι οι δημότες του, να τους βοηθά και όχι να τους επιβαρύνει. Δεν πρέπει να κοινοποιούνται πρόστιμα σε κλειστές από το κράτος επιχειρήσεις. Αν συνεχίσουν να το κάνουν αυτό από τον Δήμο, τότε θα σημαίνει ότι έχουν κάποιο κάλο στον εγκέφαλο, ή είναι αρτηριοσκληρωτικοί.
Ο Δήμος για να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του έχει τα έσοδα από τους λογαριασμούς που πληρώνουν οι δημότες. Πρέπει να πάει στην άκρη η εισπρακτική πολιτική του Δήμου. Πρέπει να υπάρχει η πρόθεση της βοήθειας, της συμπαράστασης, της κατανόησης και της αλληλεγγύης. Όχι η πρόθεση της τιμωρίας.»

Ακούστε ολόκληρη την εκπομπή: