«Παρότι δεν έχει ξεκινήσει η δημόσια διαβούλευση του νομοσχεδίου για το Ναυάγιο και δεν έχουμε την τελική του μορφή, μπορούμε να κάνουμε έστω μία αρχική προσέγγιση στο όλο θέμα.

Στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο συζητήθηκε το θέμα του φορέα διαχείρισης του Ναυαγίου και ήταν θετικό το ότι υπήρξε μια συναίνεση μεταξύ της αντιπολίτευσης και του Δημάρχου, για το καλό της Ζακύνθου και του Ναυαγίου. Με ξένισε βέβαια η εμμονή του Δημάρχου για την συμμετοχή και της Εκκλησίας στο Δ.Σ. του φορέα.

Το σχέδιο νόμου θέτει συγκεκριμένες συντεταγμένες που αφορούν την έκταση που θα διαχειρίζεται ο φορέας. Πρόκειται για τη δημόσια περιουσία που οριοθετείται από τον αιγιαλό. Αιγιαλός είναι η ζώνη που δημιουργείται από την φύση, και προσδιορίζεται στην έκταση που καταλαμβάνει η μέγιστη ανάβαση του κύματος. Ο αιγιαλός στο Ναυάγιο έχει οριστεί στο φρύδι του γκρεμού σε μία ζώνη φάρδους δέκα μέτρων εντός του πλατώματος. Προφανώς αναρωτιέται κάποιος, πως είναι δυνατόν να ανεβαίνει το κύμα σε ένα ύψος 150 μέτρων και να περνά πάνω από τον γκρεμό μέχρι και δέκα μέτρα. Κι όμως, η πολιτεία είναι αυτή που έχει οριοθετήσει τον αιγιαλό και που μπορεί να ορίσει κα τη ζώνη παραλίας. Αυτό βέβαια θα μπορεί ο καθένας να το προσβάλλει νομικά, είτε έχει, είτε όχι έμπρακτο συμφέρον, ο οποιοσδήποτε πολίτης, κάτοικος της περιοχής, Πρόεδρος Κοινότητας, και όχι απαραίτητα και μόνο η Εκκλησία.

Ο Δήμος θα μπορούσε να βοηθήσει ώστε να μην επιτραπεί σε κάποιον να προβεί σε προσφυγές και ενστάσεις, που πιθανά μπλοκάρουν τη λειτουργία του φορέα διαχείρισης. Η απαλλοτρίωση από τον Δήμο της έκτασης πάνω από το Ναυάγιο για λόγους δημοσίου συμφέροντος θα έλυνε προβλήματα. Επίσης όφειλε ο Δήμος να διασφαλίσει την δημοτική περιουσία στην περιοχή, δηλώνοντάς την στο Κτηματολόγιο. Δεν έκανε τίποτα από όλα αυτά και όταν ο Δήμος είναι απών, έρχονται κάποιοι άλλοι, όπως το κράτος, και καλύπτουν αυτό το κενό.»

Ακούστε ολόκληρη την εκπομπή: