«Εκτός από τον μεγάλο σεισμό των 7,8 ρίχτερ που σημειώθηκε στην Τουρκία, καταγράφηκε και ένας δεύτερος μεγάλος σεισμός 7,6 ρίχτερ σε μια απόσταση εκατό χιλιομέτρων από το επίκεντρο του αρχικού σεισμού. Δηλαδή είχαμε ένα δίδυμο μεγάλων σεισμών, στο ρήγμα της ανατολικής Ανατολίας, που έχει μήκος χιλίων χιλιομέτρων. Ο πρώτος σεισμός επιτάχυνε τον δεύτερο σεισμό στο ίδιο ρήγμα. Είχαμε δηλαδή το φαινόμενο του ντόμινο. Ενάμιση λεπτό κράτησε ο πρώτος σεισμός και επειδή έγινε στη ξηρά είχε μεγάλη επιτάχυνση. Αυτός ο σεισμός είναι χίλιες φορές μεγαλύτερος σε έκκληση ενέργειας από τον σεισμό των 6,8 ρίχτερ που είχαμε στη Ζάκυνθο το 2018. Μετά τα 6,8 ρίχτερ που είχαμε το 2018 στη Ζάκυνθο, σημειώθηκαν δώδεκα χιλιάδες μετασεισμοί. Φανταστείτε πόσοι θα υπάρξουν στην Τουρκία. Θα σείεται για πολλούς μήνες, ακόμα και με μετασεισμούς άνω των 7 ρίχτερ.

Οι σεισμοί στην Τουρκία γίνονται γιατί καθώς διανοίγεται η Ερυθρά θάλασσα δημιουργεί μια σφήνα στην Αραβική χερσόνησο που εμβολίζει την Τουρκία. Έτσι έχουμε τους σεισμούς στο ρήγμα της ανατολικής Ανατολίας. Βόρεια έχουμε την Ευρασιατική πλάκα που επίσης εμβολίζει την Τουρκία στο ρήγμα της βόρειας Ανατολίας. Η πλάκα της Τουρκίας κάθε χρόνο μετακινείται δυτικά κατά 24 χιλιοστά.

Ένα τέτοιο μέγεθος σεισμού είχε να γίνει στη Τουρκία εδώ και διακόσια χρόνια. Όλη η επιστημονική κοινότητα ανησυχούσε για το ρήγμα της ανατολικής Ανατολίας και επιβεβαιώθηκαν οι φόβοι μας. Υπάρχει ανησυχία και για το άλλο μεγάλο ρήγμα της βόρειας Ανατολίας που περνά κάτω από την Κωνσταντινούπολη, διασχίζει τον Ελλαδικό χώρο και φτάνει μέχρι την Εύβοια. Δεν θα μας επηρεάσει ο δίδυμος σεισμός στην ανατολική Ανατολία, αλλά ένας μεγάλος σεισμός στη βόρεια Ανατολία ενδέχεται να μας επηρεάσει. Αυτό δεν σημαίνει ότι το ένα ρήγμα απαραίτητα θα ξυπνήσει το άλλο.

Από τους τελευταίους σεισμούς μπορεί να επηρεαστεί η Κύπρος, αλλά έχει μια πολύ εξελιγμένη αντισεισμική θωράκιση και αν εκδηλωθεί σεισμός, λογικά θα είναι υποθαλάσσιος, κατά συνέπεια όχι καταστροφικός.

Καλό θα είναι σε περιοχές που έχουν ρήγματα και σημειώνονται συχνά σεισμοί, και δη, μεγάλοι σεισμοί, όπως στο Ιόνιο και τη Ζάκυνθο, να υπάρχουν όργανα που θα καταγράφουν την δραστηριότητα. Πρέπει να δημιουργηθεί στη Ζάκυνθο ένα ερευνητικό κέντρο.»