«Στο Νοσοκομείο Ζακύνθου έχουμε έλλειψη προσωπικού, κυρίως ιατρικού. Δεν υπάρχει το απαιτούμενο προσωπικό και όπου υπάρχει, έχουμε επικουρικούς και συμβασιούχους, όχι μόνιμους. Πάνω από το μισό προσωπικό του Νοσοκομείου βρίσκεται σε μια εργασιακή ανασφάλεια, επειδή δεν είναι μόνιμο προσωπικό.

Συνολικά λείπει το 20-30% του προσωπικού του Νοσοκομείου, ενώ λείπει το 55% του ιατρικού προσωπικού. Έχουμε 29 μόνιμους γιατρούς ενώ θα έπρεπε να έχουμε 64. Έχουμε έναν ειδικευόμενο ενώ θα έπρεπε να έχουμε 25.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στη Παθολογική και Καρδιολογική Κλινική. Στη Παθολογική Κλινική έχουμε έναν μόνο μόνιμο ιατρό και δύο μετακινούμενους. Θα έπρεπε να έχουμε πέντε μόνιμους και τέσσερεις ειδικευόμενους, σύνολο εννέα. Στη Καρδιολογική Κλινική έχουμε δυο ιατρούς, αντί να έχουμε επτά. Αυτά βάση του οργανογράμματος του Νοσοκομείου.

Προκηρύξεις γίνονται αλλά δεν έρχονται οι γιατροί, γιατί πολύ απλά δεν θέλουν να δουλέψουν στο ΕΣΥ με τρία ευρώ την ώρα, πόσο δε μάλλον σε ένα νησιωτικό Νοσοκομείο. Δεν θέλουν να ξεθεώνονται στη δουλειά, να δουλεύουν 70 και 80 ώρες την εβδομάδα και να έχουν καθυστερημένα πληρωμένες τις υπεράριθμες εφημερίες τους, καθυστερημένα ακόμα και για έξι μήνες.

Ζητάμε από τον Βουλευτή Ζακύνθου να απαιτήσει συγκεκριμένα πράγματα, στο μέτρο των δυνατοτήτων που έχει. Να ζητήσει διπλασιασμό των μισθών των ιατρών. Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν ενδιαφέρεται για το Νοσοκομείο ο κ. Ακτύπης, έχω μια πολύ καλή σχέση μαζί του, δεν έχω κάτι προσωπικό. Πρέπει όμως να μετέχει πιο ενεργά, να δώσει λύσεις, να απαιτήσει να γίνουν πράγματα για το Νοσοκομείο μας.

Να απεγκλωβιστεί επιτέλους μετά από 12 χρόνια η θέση του ενός ορθοπεδικού, που είχε μπλοκάρει λόγω των μνημονίων. Φανταστείτε πως όταν είχε γίνει η προκήρυξη είχαμε 35 ενδιαφερόμενους.

Ζητάμε άμεση προκήρυξη όλων των κενών θέσεων, να δοθούν οικονομικά κίνητρα στους γιατρούς, μονιμοποίηση όλων των επικουρικών θέσεων, να αλλάξει ο νόμος για την απόδοση αστικών ευθυνών των ιατρών. Να αποκτήσει επιτέλους ασφάλεια το Νοσοκομείο, με τρεις βάρδιες επί 24ωρου, να μην είναι ξέφραγο αμπέλι.

Καταδικάζουμε την δολοφονία ανθρώπων από το κράτος του Ισραήλ στη λωρίδα της Γάζας, από τη συντεταγμένη πολιτεία του Ισραήλ, κάτι που γίνεται υπό την έγκριση άλλων δημοκρατικών κρατών της δύσης. Βομβαρδίζεται ένας λαός με ανελέητο τρόπο. Από το 1948 έως σήμερα έχουν δολοφονηθεί εκατό χιλιάδες Παλαιστίνιοι. Αν θεωρείται ακραία ή και τρομοκρατική η οργάνωση της Χαμάς, τότε αυτή δεν απολογείται σε κανέναν για ότι κάνει. Το κράτος του Ισραήλ απολογείται στη διεθνή κοινότητα.»