«Είχαμε την δυνατότητα να έχουμε Περιφερειακό Συμβούλιο σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα σε σχέση με την περσινή χρονιά ξανά πάλι στη Ζάκυνθο. Ήταν μια ευκαιρία για την Περιφερειακή Αρχή και την αντιπολίτευση να φέρουμε στο Συμβούλιο ξανά τα κρίσιμα θέματα που απασχολούν το νησί μας.

Από την παρουσίαση του Αντιπεριφερειάρχη Ζακύνθου κ. Καποδίστρια, είδαμε μια σειρά έργων τα οποία αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε εξέλιξη και τα οποία ήδη είχαν μελετηθεί και δημοπρατηθεί από προηγούμενες Περιφερειακές Αρχές. Ουσιαστικά συμβασιοποιήθηκαν και υλοποιούνται τώρα από τη νυν Περιφερειακή Αρχή. Δεν είναι κακό αυτό, έτσι λειτουργεί το σύστημα.

Πάντα κάποιος κάνει μελέτες, κάποιος κάνει τις χρηματοδοτήσεις και κάποιος υλοποιεί. Αλλά δεν ακούσαμε για νέα έργα, δεν είδαμε νέες μελέτες.

Για άλλη μια φορά έχουμε το θέμα του Ναυαγίου. Πρέπει όλοι μας να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε το δεδομένο ότι πρέπει να γίνει ένας φορέας διαχείρισης στον οποίο θα συμμετέχουν όλες οι αρχές, δηλαδή ο Δήμος, η Περιφέρεια, πιθανόν και η Εκκλησία, ίσως και το Υπουργείο, προκειμένου επιτέλους να ξεκινήσει η ελεύθερη πρόσβαση και από ξηρά και από θάλασσα.

Για άλλη μια χρονιά βλέπουμε ότι απαγορεύεται η πρόσβαση στο Ναυάγιο από τη θάλασσα. Και επίσης η πρόσβαση από τη ξηρά γίνεται παράλληλα με τις εργασίες που εκπονούνται αυτή τη στιγμή και αυτό φέρει πολλές δυσκολίες στους επισκέπτες, αλλά και μεγάλη επικινδυνότητα. Γίνεται μια προσπάθεια, αλλά υπήρξε καθυστέρηση εκκίνησης των εργασιών λόγω γραφειοκρατίας. Χρειάζονται κάποιοι μήνες ακόμη για να ολοκληρωθούν τα έργα.

Εδώ θα ήθελα να τονίσω ποια είναι τελικά η αλήθεια, η πρόθεση, η διάθεση της κυβέρνησης. Υπάρχει ένα Ναυάγιο το οποίο είναι κλειστό τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Μια τεράστια δυσφήμιση για το νησί  της Ζακύνθου, για το Ιόνιο και την Ελλάδα. Θέληση της κυβέρνησης να λύσει το πρόβλημα, δεν βλέπω να υπάρχει. Θέλετε τώρα από σκοπιμότητα, θέλετε από αδράνεια; Δεν είμαι σίγουρος να σας απαντήσω. Να απαξιωθεί ίσως η ευρύτερη περιοχή, ούτως ώστε να είναι πιο εύκολη μια μετάβαση σε μια επόμενη κατάσταση; Σε μια ιδιωτικοποίηση; Νομίζω ότι πρέπει και αυτό να αρχίσουμε σιγά σιγά να το σκεφτόμαστε.

Φέραμε προς συζήτηση το θέμα του Ενωσιακού γηπέδου Βανάτου. Έχουν περάσει 20 μήνες από τότε που ανέλαβε η σημερινή Περιφερειακή Αρχή και το θέμα αυτό δεν είχε έρθει στην επιφάνεια μέχρι τώρα. Υπάρχει ένα ανενεργό τα τελευταία δέκα χρόνια γήπεδο. Έχει τακτοποιηθεί από πλευράς νομιμότητας, δηλαδή κτηριακών εγκαταστάσεων και αυτό που απομένει τώρα είναι να πάρει άδεια λειτουργίας. Χρειάζονται κάποιες ουσιαστικές παρεμβάσεις, όπως είναι η αντικατάσταση του χλοοτάπητα, ο εξωραϊσμός των αποδυτηρίων και η ανακατασκευή των κερκίδων. Αυτό που ζητήθηκε και δεσμεύτηκε η Περιφερειακή Αρχή, είναι η χρηματοδότηση σε πρώτη φάση τουλάχιστον της αντικατάστασης του χλοοτάπητα. Είναι σημαντικό αυτό, γιατί έτσι θα δοθεί δυνατότητα στην ΕΠΣ Ζακύνθου να μπορέσει να προχωρήσει και στα έργα υποδομής που χρειάζονται. Θεωρούμε ότι χρειάζονται γύρω στις 150 με 200 χιλιάδες ευρώ για να γίνει αυτή η παρέμβαση. Είναι σημαντικό να έχουμε αθλητικές υποδομές. Το συγκεκριμένο γήπεδο θα εξυπηρετήσει πάρα πολλές ακαδημίες, θα εξυπηρετήσει και ομάδες που δεν έχουν στέγη.

Επίσης στο Περιφερειακό Συμβούλιο τέθηκε και το ζήτημα της αναγκαιότητας επαναλειτουργίας του Σταθμού Αεροδιακομιδής το Άκτιο, το οποίο έχει σταματήσει. Είναι πολύ σημαντικό να ξαναλειτουργήσει, γιατί εξυπηρετεί όλο το Ιόνιο τα περιστατικά της Λευκάδας, των Ιωαννίνων, πιθανότατα και της Κέρκυρας. Πολύ σημαντικό έργο και η αναστύλωση του Καστρομονάστηρου στα Στροφάδια, έργο που  χρηματοδοτήθηκε με 15 εκατομμύρια ευρώ επί Περιφερειακής Αρχής Γαλιατσάτου και ολοκληρώνεται τώρα.

Θα ήθελα κλείνοντας να ευχαριστήσω προσωπικά και εκ μέρους της οικογένειάς μου, την Καρδιολογική Κλινική του γενικού Νοσοκομείου Ζακύνθου. Νιώθω την υποχρέωση να το κάνω αυτό, γιατί τις τελευταίες 12 μέρες περάσαμε πάρα πολύ δύσκολα με τον πατέρα μου στο Νοσοκομείο, καταφέραμε και βγήκαμε και αξίζουν συγχαρητήρια σε όλο το νοσηλευτικό προσωπικό.

Ιδιαίτερα στην κα Ζαχαργιόγλου και στον κ. Βασιλακόπουλο, που πραγματικά έδειξαν απίστευτα αντανακλαστικά και ανθρωπισμό.

Ο πατέρας μου έφυγε από τη ζωή δύο φορές και τον επανάφεραν. Πρέπει να τα λέμε όλα, αρνητικά και θετικά. Όπως λέμε ότι οι βρύσες του Νοσοκομείου βγάζουν σκουριασμένο νερό και τα περισσότερα καζανάκια δεν δουλεύουν, έτσι πρέπει να πω ότι πραγματικά αξίζουν συγχαρητήρια σε αυτούς τους ανθρώπους για την επιστημονική τους κατάρτιση, την αντιμετώπιση τους και την ανθρωπιά τους.»

https://w.soundcloud.com/player/?url=https%3A//api.soundcloud.com/tracks/2118642792&color=%23ff5500&auto_play=false&hide_related=false&show_comments=true&show_user=true&show_reposts=false&show_teaser=true