Εκπαιδευτικοί παραιτούνται. Μισθοί που δεν επαρκούν ούτε για τα έξοδα μετακίνησης.

Μουσικό Σχολείο και Επαγγελματικό Λύκειο χωρίς Καθηγητές.

Για γέλια το πρόγραμμα «Μαριέττα Γιαννάκου». Σε Σχολείο έσπασαν καινούργιες τουαλέτες και έβαλαν  άλλες καινούργιες.

Κυβέρνηση, Δήμος και Περιφέρεια, διαλύουν τη δημόσια Εκπαίδευση.

«Έχουμε φτάσει προς τα τέλη Νοεμβρίου και από τη Ζάκυνθο έχει καλυφθεί μόλις το 15% του προσωπικού της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Με ευθύνη φυσικά του αρμόδιου Υπουργείου, το οποίο από τις 23 Αυγούστου γνωρίζει πλήρως όλα τα κενά, ένα προς ένα.

Οι Αναπληρωτές είναι κατ’ όνομα Αναπληρωτές. Αναπληρώνουν τον εαυτό τους. Όταν ένας Αναπληρωτής δεν έρχεται, πρακτικά οι μαθητές δεν κάνουν μάθημα. Δεν καλύπτουν κάποια έκτακτη ανάγκη, αλλά πάγιες ανάγκες. Και μιλάμε για 50 χιλιάδες Εκπαιδευτικούς σε όλη την Ελλάδα.

Το Υπουργείο θα έπρεπε πρώτα απ’ όλα να μονιμοποιήσει εδώ και τώρα όλους τους Αναπληρωτές που εργάζονται τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση, ώστε να καλυφθούν τα κενά. Αν θέλουμε να μιλήσουμε με όρους επίλυσης του προβλήματος και όχι απλώς μετατόπισης κάθε Σεπτέμβριο. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι 17 χρόνια Αναπληρωτές.

Η κυβέρνηση γνώριζε σε ποσοστό 95% τα κενά από τις 23 Αυγούστου. Συνεπώς αν ήθελε να λύσει το πρόβλημα, θα είχε προσλάβει το σύνολο των αναγκαίων Αναπληρωτών, ήδη από τότε. Δεν το έκανε και οι λόγοι είναι πολύ συγκεκριμένοι. Η υπό χρηματοδότηση στην εκπαίδευση, έχει χτυπήσει κόκκινο τα τελευταία χρόνια.

Αφορά και τα Σχολικά κτίρια. Δεν μιλάω φυσικά για το αστείο πρόγραμμα «Μαριέττα Γιαννάκου», για το οποίο γελάμε όταν ακούμε ότι πρόκειται για κοσμογονία. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα απλό βαψιματάκι. Ούτε καν για σοβαρή συντήρηση των Σχολικών κτιρίων.

Το πρόγραμμα καλύπτει μόλις το 2,8% των Σχολικών κτιρίων στην επικράτεια, ενώ σοβάδες και ταβάνια πέφτουν καθημερινά. Στη Ζάκυνθο δεν έχει σημειωθεί καμία ουσιαστική βελτίωση. Αυτά έγιναν καθαρά για διαφημιστικούς λόγους. Οι γονείς, οι Εκπαιδευτικοί και οι μαθητές γελάμε με αυτές τις παρεμβάσεις.

Να δώσω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Σε Σχολείο της Ζακύνθου που εντάχθηκε στο πρόγραμμα «Μαριέττα Γιαννάκου», οι τουαλέτες είχαν ήδη επισκευαστεί την προηγούμενη χρονιά. Παρ’ όλα αυτά, στο πλαίσιο του προγράμματος, αντικαταστάθηκαν ξανά οι τουαλέτες. Δηλαδή έσπασαν τις καινούργιες, για να βάλουν άλλες καινούργιες.

Στο Σχολείο όπου ο ίδιος ο Πρωθυπουργός είχε φοιτήσει στην Αθήνα, η ράμπα ΑΜΕΑ οδηγεί μόνο από το ισόγειο στον πρώτο όροφο, ενώ το Σχολείο έχει και δεύτερο όροφο. Καταλαβαίνετε λοιπόν για τι αστείες καταστάσεις μιλάμε, και δεν αναφέρομαι μόνο στα κτίρια αλλά και στους Εκπαιδευτικούς.

Στη Ζάκυνθο υπάρχουν Σχολικά Τμήματα που λειτουργούν χωρίς βασικούς Εκπαιδευτικούς. Από τους 23 Εκπαιδευτικούς που προβλέπονταν, οι 10 παραιτήθηκαν, μεταξύ των οποίων πέντε Φιλόλογοι, δύο Μαθηματικοί και ένας Χημικός. Οι λόγοι είναι ξεκάθαροι, οι μισθοί είναι αστρονομικά χαμηλοί,  περίπου 793 ευρώ καθαρά τον μήνα, ανεπαρκείς για να ζήσει κάποιος στο νησί.

Το Υπουργείο, ο Δήμος και η Περιφέρεια, δεν παίρνουν μέτρα για να διορθώσουν την κατάσταση. Ο Δήμος πανηγυρίζει για τον τουρισμό και τα έσοδα που εισπράττει, αλλά δεν βρίσκει χρήματα ούτε για στοιχειώδη επιδόματα στους Εκπαιδευτικούς. Αντίθετα, βρίσκει γρήγορα χρήματα για φιέστες ή για ιδιωτικές εταιρείες, όπως με την αποκομιδή των απορριμμάτων.

Στο Μουσικό Γυμνάσιο και Λύκειο Ζακύνθου, η κατάσταση είναι σοβαρή. Δεν υπάρχουν Καθηγητές μουσικής, ενώ στο Επαγγελματικό Λύκειο λείπουν οι τεχνικές ειδικότητες. Δεν υπάρχει ούτε ένας ηλεκτρολόγος στη Ζάκυνθο από τον πανελλαδικό πίνακα. Το Υπουργείο, η Περιφέρεια και ο Δήμος έχουν τεράστια ευθύνη.

Η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, από τον Σεπτέμβριο διαβεβαίωνε ότι θα καλυφθούν τα κενά, αλλά δεν συνέβη. Πέρυσι χάθηκαν 14.500 ώρες διδασκαλίας, ενώ φέτος, έως τα μέσα Νοεμβρίου, έχουμε ήδη 10.500 χαμένες ώρες. Η εκτίμηση είναι, ότι μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου οι χαμένες ώρες θα ξεπεράσουν τις 15 χιλιάδες.

Σε Σχολείο της Ζακύνθου, Εκπαιδευτικός αναγκάστηκε να αλλάξει τοποθέτηση για να διδάξει μάθημα κατεύθυνσης, επειδή δεν υπήρχε άλλος διαθέσιμος συνάδελφος. Την ίδια στιγμή, το Υπουργείο χρηματοδοτεί προγράμματα εκμάθησης κεντήματος, ύψους τεσσάρων εκατομμυρίων ευρώ.

Υπάρχει μόνο ένα Σχολείο από τα συνολικά 18, που έχει πλήρες πρόγραμμα. Οι γονείς και οι μαθητές συνεργάζονται για να μην παραδοθεί η Εκπαιδευτική διαδικασία στην εγκατάλειψη. Η κυβέρνηση, ο Δήμος και η Περιφέρεια, με τη στάση τους διαλύουν τη δημόσια Εκπαίδευση.

Το παραμύθι της εντοπιότητας έχει τελειώσει, ακόμα και ντόπιοι συνάδελφοι παραιτούνται. Οι πειθαρχικές διαδικασίες εφαρμόζονται σε όσους αρνούνται την κατηγοριοποίηση των Σχολείων, με μισθούς που δεν φτάνουν ούτε για τα έξοδα μετακίνησης. Αυτή είναι η πραγματικότητα και όσοι την έχουν συγκαλύψει όλα αυτά τα χρόνια, πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη τους και να ζητήσουν συγγνώμη. Τα επόμενα χρόνια θα είναι ακόμα πιο δύσκολα αν δεν αλλάξει η συμπεριφορά κυβερνήσεων και τοπικών φορέων.

Η επόμενη πρωτοβουλία που θα αναλάβουμε θα γίνει σε συνεννόηση με τους μαθητικούς και γονεϊκούς φορείς, με κινητοποιήσεις για την κάλυψη των Εκπαιδευτικών αναγκών. Δεν θα δεχτούμε στον 21ο αιώνα, το Υπουργείο Παιδείας να μην έχει Εκπαιδευτικούς για όλα τα παιδιά.»